کد |
ts-19066
|
عنوان اول |
اثر بخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر خوش بینی و شادکامی در مادران کودکان معلول جسمی حرکتی تحت پوشش بهزیستی شهرستان شهرکرد
|
نویسنده |
زهره سلیمی ناغانی
|
استاد راهنما |
مژگان عارفی
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
رشته |
روانشناسی بالینی
|
سال دفاع |
1395شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر خوش بینی و شادکامی مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی تحت پوشش بهزیستی استان چهارمحال و بختیاری شهر شهرکرد بود. این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون پس آزمون- پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه (کل جامعه چقدر بوده ) پژوهش مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی تحت پوشش بهزیستی استان چهارمحال و بختیاری شهر شهرکرد در سال 1395 بودند ( چه تعدادی ) که از بین آن ها 32 نفر (چرا سی 32 نفر ؟)از مادران ساکن شهر شهرکرد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: 1) پرسش نامه سبکهای اسنادی (ASQ) 2) پرسشنامه شادکامی آکسفورد(OHI). ابتدا از افراد هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و سپس گروه آزمایش(16= nنفر) به مدت 7 جلسه گروهی 90 دقیقه ای و دو جلسه در هفته تحت درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی قرار گرفتند و پس از پایان برنامه آموزش نیز از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی موجب افزایش خوش بینی و شادکامی شد(05/0P<). (چه کسانی ؟ یک خط هم بحث و کاربردها را بنویسید ) کلید واژگان: درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، خوش بینی، شادکامی، مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی
|
تاریخ ثبت در بانک |
9 اردیبهشت 1397
|