| کد | ts-18162 |
|---|---|
| عنوان اول | مقایسه امید به زندگی و سبک های مقابله با استرس در میان معلولان نابینای مادرزاد و معلول نابینای بعد از دوران کودکی (هفت سال به بعد ) |
| نویسنده | مریم مدنی |
| استاد راهنما | محمدرضا صیرفی |
| اسناد مشاور | جعفر پویامنش |
| نوع | کاغذی |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی - واحد کرج |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | 1395شمسی |
| زبان | فارسی |
| چکیده | هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه امید به زندگی و سبک های مقابله با استرس در میان معلولان نابینای مادرزاد و معلولان نابینای بعد از دوران کودکی(هفت سال به بعد) بود. بنابراین پژوهش حاضر به لحاظ شیوه گردآوری داده ها و روابط بین متغیرها از دسته پژوهش های علی- مقایسه ای بوده و به لحاظ اهداف پژوهش از نوع کاربردی میباشد که به روش میدانی اجرا خواهد شد. تعداد 60 نفر از افراد نابینا ی بالای هفت سال انتخاب شدند ، که 30 نفر نابینای مادرزاد ( 15 نفر جنس مذکر و 15 نفر مونث) و 30 نفر افراد نابینا ی غیر مادرزاد ( 15 نفر جنس مذکر و 15 نفر مونث) بودند. به علت نوع متغیرهای کنترل و خاص بودن جامعه مورد مطالعه ، از نمونه گیری در دسترس استفاده شده است . با توجه به نتایج کسب شده ، 32 نفر از آزمودنی ها (3/53 درصد)، مونث و 28 نفر (7/46 درصد) مذکر بوده اند. بیشترین فراوانی مربوط به گروه سنی 30-26 سال و کمترین فراوانی مربوط به گروه سنی 45-41 سال است. از نظر تحصیلات کمترین فراوانی مربوط به کمتر از دیپلم و بیشترین فراوانی مربوط به لیسانس است. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه امید به زندگی اشنایدر و پرسشنامه مقابله با استرس لازاروس و فلکمن جمع آوری شده است . با توجه به ماهیت فرضیه های پژوهش، برای تحلیل آنها از روش تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل واریانس تک متغیره استفاده شده است. با توجه به آمار محاسبه شده برای امید به زندگی ، تفاوت آماری معناداری بین معلولان نابینای مادرزاد و معلولان نابینای بعد از دوران کودکی در زمینه امید به زندگی وجود ندارد. بین سبک های مقابله با استرس در میان معلولان نابینای مادرزاد و معلولان نابینای بعد از دوران کودکی تفاوت وجود دارد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 15 فروردین 1397 |