کد ts-1804  
عنوان اول بررسی شیوع کاهش شنوایی و عوامل وابسته به آن در کودکان ورودی به دبستانهای استان کرمان در سال تحصیلی 82-81  
نویسنده صدف طاهری  
استاد راهنما علی اکبر طاهری  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان  
مقطع دکتری  
رشته بیماریهای گوش و حلق و بینی  
سال دفاع 1383شمسی  
زبان فارسی  
چکیده کاهش شنوایی یکی از مشکلات بزرگی است که تاثیرات عمده ای در روابط اجتماعی و آینده شغلی افراد بر جای می گذارد. کاهش شنوایی کودک متناسب با شدت و ضعف آن تاثیر مستقیم بر تکلم او دارد به علاوه روانی و مهارت در گویش مادری سرعت یادگیری شکل گیری شخصیت و سلامت روانی کودک نیز متاثر از میزان شدت کاهش شنوایی کودک می باشد. با توجه به این مهم مطالعه مقطعی شیوع انواع کاهش شنوایی در کودکان قبل از دبستان در استان کرمان در سال تحصیلی 1382-1381 انجام شد. براساس منشور سازمان آموزش و پرورش استثنایی کلیه کودکان ورودی به دبستان در هر سال آزمایش شنوایی شده و والدین کودک پرسشنامه ای را تکمیل می نمایند. با استفاده از سوابق موجود در سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی شهر کرمان اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تعداد دانش آموزان ورودی در سال مورد نظر در استان کرمان 28828 نفر بود که از این میزان 13935 نفر دختر و 14751 نفر پسر بودند. شایعترین نوع کاهش شنوایی در هر دو جنس کاهش شنوایی یکطرفه بود و بعد از آن کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا بیشترین شیوع را داشت. میزان مشکل شنوایی با سطح تحصیلات پدر و مادر ارتباط داشت و هر چقدر سطح تحصیلات والدین بالاتر بود میزان مشکلات شنوایی کمتر بود. نکته قابل توجه این است که فقط در رابطه با سطح تحصیلات مادر و مشکل شنوایی ارتباط معنی داری وجود داشت. در کودکانی که والدین آنها خویشاوند درجه یک بودند مشکل شنوایی بیشتر دیده می شد. در ارتباط با رتبه تولد کودکانی که رتبه تولید آنها بالاتر بود و در خانواده های پرجمعیت زندگی می کردند با مشکلات بیشتری مواجه بودند. که در این میان هم ارتباط معنی داری وجود داشت. در نهایت براساس آزمون های آماری ارتباط میان محل سکونت سطح تحصیلات مادر و رتبه تولد کودک با انواع کاهش شنوایی معنی دار بود. ولی هیچ ارتباط معنی داری بین جنس سطح تحصیلات پدر و درجه خویشاوندی با مشکلات شنوایی وجود نداشت.  
تاریخ ثبت در بانک 30 فروردین 1395