| کد | pr-9124 |
|---|---|
| نام | علی |
| نام خانوادگی | بدری |
| سال تولد | 1320 |
| وضعیت جسمی | نابینا |
| نوع فعالیت | هنری ، خدماتی |
| زبان | فارسی |
| مهارت | مهارت در خیاطی؛ دکه خیاطی دارد |
| کشور | ایران |
| استان | کرمانشاه |
| شهر | پاوه |
| توضیحات |
خبرگزاری فارس: آن روزهای اول بعضی از دوستانم برای اینکه دلم نشکند برایم پارچه می‌آوردند که بدوزم؛ آنها به من لطف داشتند، اما من باید تمام سعی خود را می‌کردم تا خودم را ثابت کنم. به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از تولید ایرانی، کاک "علی بدری" خیاط 74 ساله و نابینای پاوه‌ای است که بیش از 30 سال بدون کمک گرفتن از چشم‌هایش لباس‌های کردی مردم را می‌دوزد و گره به گره برای گذران زندگی‌اش پول درمی‌آورد. محل کار او یک دکه کوچک چهار، پنج متری است؛ یک دکه کوچک با کلی متر و قیچی و اتو و پارچه؛ اما عجیب‌ترین چیزی که در نگاه اول به چشمم می‌آید، لامپ کوچکی است که در وسط سقف دکه نصب شده است، پیش خودم فکر می‌کنم شاید این یکی از بی کاربردترین وسایل تاریخ باشد، ولی پیش از آنکه سکوتم طول بکشد، خودش موضوع را می‌فهمد و می‌گوید:« اگر سکوتت مال خیره شدنت به این لامپ است باید بگویم آن را دوست‌هایم نصب کرده‌اند، گفتند تاریکی شگون ندارد؛ خوب تاریک و روشن مال زندگی آنهاست نه من، لابد درست می‌گویند» |
| متن زندگی نامه |
به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، علی بدری نابینای 70 ساله و اهل شهرستان پاوه از توابع استان کرمانشاه است. وی در سال 1320 در 8 ماهگی بینایی یک چشمش را از دست داده و در سال 42 با تفنگ شکاری بینایی چشم دیگرش را از دست داده است. بدری ازدواج کرده و دارای 5 فرزند پسر و 2 فرزند دختر است و هم‌اکنون با خانواده‌اش زندگی می‌کند و از طریق کار خیاطی امرار و معاش می‌کند. بدری در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در پاوه اظهار کرد: سال 55، بعد از اینکه نابینا شدم، یک دستگاه چرخ خیاطی کوچکی خریدم و کار خیاطی را شروع کردم و با کمک شهرداری در سال 61 صاحب یک دکه شدم و از آن‌زمان تاکنون در این دکه مشغول به کار هستم. وی تصریح کرد: بعد از اینکه نابینا شدم به زیارت یک امام‌زاده رفتم و دلم روشن شد، خواب دیدم کسی به من گفت علی تو نابینا نیستی و از آن وقت احساس می‌کنم خدا همیشه به من کمک می‌کند. بدری بیان داشت: تا حدودی رنگ‌ها را با احساسم تشخیص می‌دهم و با آهنربا وسایلم را در محل کار پیدا می‌کنم. بدری تاکید کرد: اراده و مشیت الهی بر این بوده که نابینا شوم و خدا را می‌پرستم و کمک خدا هرگز از زندگی من کم نشده است و روزی 10 ساعت کار می‌کنم. وی با بیان خاطراتی از زندگیش، گفت: یک جوان نابینای 30 ساله تایلندی که به پاوه آمده بود، از اینکه متوجه شد من با این وضعیت کار می‌کنم، تعجب می‌کرد. بدری با تاکید بر اینکه با قدرت اندیشه، نابینایی خللی در کارم ایجاد نمی‌کند، ادامه داد: زندگی من براساس قناعت است و 2 ماه بعد از ازدواجم به‌طور کامل نابینا شدم، همسرم با تمام نداشته‌هایم ساخته است. بدری خاطرنشان کرد: همه کارهایم را خودم انجام می دهم و مردم پاوه به من احترام می‌گذارند. وی در پایان گفت: لباس محلی و غیرمحلی می‌دوزم و از مسئولان درخواست کمک دارم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 15 تیر 1395 |
| فایل پیوست |
    |