| کد | pr-9100 |
|---|---|
| نام | راضیه |
| نام خانوادگی | شیرمحمدی |
| سال تولد | 1356 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | ورزشی |
| زبان | فارسی |
| مهارت | رشته تیراندازی --- یک تیر و 3 نشان! این جمله‌ای بود که بانوی کماندار مشهدی برای زندگی و ورزش خود برگزید. شیرمحمدی در دوران دبستان و با بازیهای کودکانه زنگ تفریح، خودش را آغاز کرد، درست همان جایی که همکلاسی‌هایش می‌پرسیدند: مگر می‌توانی بازی کنی؟! مگر می‌شود بدون پا ورزش کرد؟! او ایستاده بر پایی که نبود، والیبال بازی می‌کرد و حتی تور والیبال را او نصب می‌کرد! سال 1382 شده است و او هدفش را در سیبل مقابلش می‌بیند و کماندار می‌شود. برای راضیه، از زمان کشیدن زه کمان تا پرتاب تیر به سوی هدف والای زندگی‌اش، 3 سال و اندی راه بود و او این راه را شگفت‌انگیز طی کرد. اکنون راضیه شیرمحمدی یک کماندار است، برنز آسیا بر گردن اوست و البته یک مادر مهربان است، مادری که باعث افتخار فرزند خود و تحسین والدین دانش‌آموزان دیگر نیز هست. اینها همان یک تیر و 3 نشانی بود که گفتیم. مأخذ: توان شهر، 12 آذر 1397، ص15. |
| اهم فعالیت ها | یکی از قهرمانان مسابقات تیراندازی معلولان آسیا و پارا المپیک، تاکنون پنج مدال در مسابقات تیراندازی در سطح جهان برای کشورمان به ارمغان آورده است، در سال 1389 مدال طلای مسابقات تیراندازی پارا آسیایی ˈکوانجوˈ کشور چین و در همین سال مدال نقره تیمی و نقره انفرادی مسابقات تیراندازی کشور چک، در سال 1385 مدال برنز فسبیک کشور مالزی، در سال 1390 مدال برنز تیمی کشور ایتالیا و در سال 1391 مدال برنز تیمی در مسابقات پارالمپیک در لندن را از آن خود کرد چهار سال عضو تیم ملی والیبال بوده است عضو تیم تیر و کمان ایران در مسابقات پارآسیایی 2014 کره جنوبی و کسب مقام چهارم در ماده ریکرو آقایان |
| کشور | ایران |
| استان | خراسان رضوی |
| توضیحات |
زندگی شخصی یک زن قهرمان معلول راضیه شیرمحمدی، تیرانداز مشهدی عضو تیم ملی معلولین ایران بود که در بازیهای پارالمپیک تابستانی لندن، سال 2012 در ریکرو انفرادی با شکست برابر کمانداری از سوییس حذف گردید اما در مسابقات تیمی این ماده، در کنار زهرا نعمتی و زهرا جوانمرد با پیروزی بر تیم ملی ایتالیا به عنوان سوم و نشان برنز دست یافت. تیر پرس/ راضیه شیرمحمدی کماندار معلول مشهدی که در مسابقات پارالمپیک 2012 لندن و در دیدار رده‌بندی رقابت‌های تیمی ریکرو زنان توانسته بود مدال برنز بازیها را از آن خود کند با وجود مشکلات فراوان، تلاش می کند تا در مسابقات پاراآسیایی اینچئون نیز بدرخشد. راضیه شیرمحمدی، تیرانداز مشهدی عضو تیم ملی معلولین ایران بود که در بازیهای پارالمپیک تابستانی لندن، سال 2012 در ریکرو انفرادی با شکست برابر کمانداری از سوییس حذف گردید اما در مسابقات تیمی این ماده، در کنار زهرا نعمتی و زهرا جوانمرد با پیروزی بر تیم ملی ایتالیا به عنوان سوم و نشان برنز دست یافت. وی اکنون با وجود مشکلات تمرینات خود را به سختی دنبال می کند تا در مسابقات پاراآسیایی اینچئون مدال طلا را کسب کند. وی سال گذشته و پس از کسب مدال برنز از مسابقات پارالمپیک نسبت به بی توجهی مسئولان گلایه کرده بود و گفته بود با وجودی که به سختی توانسته خود را برای مسابقات آماده کند اما مدال برنزی که تیم ریکرو زنان به دست آورده مورد توجه قرار نگرفته است. او اکنون تلاش می کند در بازیهای آسیایی مدال طلا رابر گردن خود بیاویزد. |
| متن زندگی نامه | وقتی سرگذشت زندگی راضیه شیرمحمدی را می‌شنوم به پشتکار و همتش آفرین می‌گویم، این بانوی معلول قهرمان هم اکنون سخت مشغول تمرین است تابرای مسابقات تیراندازی پارا آسیایی که شهریورماه امسال درکره جنوبی برگزار می شود، خود را آماده کند. او اکنون عضو تیم ملی جانبازان و معلولان کشور در رشته تیر اندازی با کمان و در زمره یکی از قهرمانان مسابقات تیراندازی معلولان آسیا و پارا المپیک قرار دارد واین روزهاسخت درتلاش بوده تا با حضور در پاراآسیایی، باردیگربرای ایران اسلامی افتخار آفرینی کند. این بانوی قهرمان که از ناحیه دو پا معلول است تاکنون پنج مدال در مسابقات تیراندازی در سطح جهان برای کشورمان به ارمغان آورده است. وی در سال 1389 مدال طلای مسابقات تیراندازی پارا آسیایی ˈکوانجوˈ کشور چین و در همین سال مدال نقره تیمی و نقره انفرادی مسابقات تیراندازی کشور چک، در سال 1385 مدال برنز فسبیک کشور مالزی، در سال 1390 مدال برنز تیمی کشور ایتالیا و در سال 1391 مدال برنز تیمی در مسابقات پارالمپیک در لندن را از آن خود کرد. شیرمحمدی دعوت ما را به گفت وگو در یک روز گرم تابستانی در محل تمرینهایش واقع در ورزشگاه شهدای ثامن مشهد می پذیرد، درد دل هایش بسیار است اما علاقه و پشتکارش برای دست یابی به هدف هایش کم نظیر می باشد. وی در مورد سرگذشتش به خبرنگار ایرنا چنین می گوید: در سال 1356 در مشهد متولد شدم، پدرم مرغداری داشت و من وقتی یک و نیم ساله بودم ،در حالیکه مشغول بازی در محل کار پدرم بودم به داخل چرخ مخلوط کن دان های مرغ افتاده و بدین طریق دو پایم را از دست دادم، به طوریکه پای چپم از زیر زانو و پای راستم از بالای زانو قطع شد. وی گفت: در سال 1375 ازدواج کردم و ثمره آن دو دختر به نام های سارا و ساناز است که ساناز هفت ماهه و سارا 14 سال دارد، این روزها به خاطر تمرین هایم ساناز را از صبح تا ظهر به پرستار می سپارم. این بانوی ورزشکار ادامه می دهد: پدرم از کودکی من را طوری تربیت کرد که روی پای خودم بایستم، به تنهایی و با دو عصایم به مدرسه می رفتم، آن هم در کنار دانش آموزانی که هیچ معلولیتی نداشتند؛ یادم می آید که در روزهای برفی به سختی راه مدرسه را طی می کردم و بعدها فهمیدم که حکمت این زمین خوردن ها و بلندشدن ها چه بوده است. به گفته وی، دوران تحصیل شامل دبستان، راهنمایی و دبیرستان را در مدارس عادی درس خواندم ، پس از گرفتن دیپلم دو بار در دانشگاه در رشته های تاریخ دانشگاه تهران و تربیت بدنی دانشگاه الزهرا قبول شدم اما بار اول به خاطر ازدواج و دوم به دلیل فوت پدرم نتوانستم ادامه تحصیل دهم . شیرمحمدی با بیان اینکه از کودکی جز فعالان ورزش مدرسه بودم و به ورزش والیبال علاقه زیادی داشتم، افزود: بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان رشته والیبال را ادامه دادم و هفت سال در این رشته فعال بودم. وی می گوید که چهار سال عضو تیم ملی والیبال نشسته کشور بوده و پس از آن به دلیل آسیب جسمی نتوانسته رشته والیبال را ادامه دهد. این بانوی قهرمان افزود: من در این سالها دچار ساییدگی کمر و ستون فقرات شدم و پزشک به من گفت اگر این ورزش را ادامه دهی، این بیماری تشدید می شود و به همین جهت اواخر سال 1381 بود که با والیبال خداحافظی کردم. وی خاطر نشان کرد: بعد از بیرون آمدن از والیبال کمی افسرده شدم و سه ماه در خانه نشستم و سراغ هیچ رشته ای نرفتم، پس از آن با توصیه پدرم رشته های دیگر را تست کردم تا بالاخره گم شده ام را در تیر و کمان پیدا کردم. وی با بیان اینکه هم اکنون تهیه تیر و کمان قریب به 250 میلیون ریال هزینه در بردارد، افزود: پدرم در آن زمان دید من از روحی آسیب پذیر شده ام با گرفتن وام، برایم تیر و کمان خرید. به گفته وی، در ابتدای کار تا سه ماه طبق توصیه های مسوولان هیات تیراندازی فقط با کش کار می کردم تا اینکه بعد از سه ماه کمان را به دست من دادند. وی ادامه داد:با تمرین و پشتکار و عنایت پروردگار من عضو تیم ملی تیراندازی معلولان کشورمان شدم و اولین مسابقه ای که شرکت کردم در سال 1385 مسابقات ˈفسبیک مالزیˈ بود و تیم ما موفق به کسب مقام سوم شد و من در انفرادی مقام پنجم را کسب کردم. به گفته وی، در سال 1389 موفق به کسب مدال طلای مسابقات تیراندازی پارا آسیایی ˈکوانجوˈ کشور چین شدم و در همین سال مدال نقره تیمی و نقره انفرادی مسابقات تیراندازی کشور چک را از آن خود کردم. وی بیان کرد: در سال 1390 مدال برنز تیمی کشور ایتالیا و در سال 1391 مدال برنز تیمی در مسابقات پارالمپیک کشور لندن را کسب کردم. وی با بیان اینکه از آن زمان تاکنون که بیش از یک و نیم سال می گذرد، به خاطر بارداری تیرو کمان را کنار گذاشتم و اکنون که دخترم هفت ماهه شده است دارم خود را برای مسابقات پارا آسیایی که در اواخر شهریور ماه برگزار می شود، آماده می کنم. به گفته وی با وجود اینکه دراین مدت دست به تیر وکمان نزده ام در رکورد گیری که اواخر فروردین ماه امسال انجام شد، نفر اول رکوردگیری شدم. وی در ادامه با گلایه های بسیاری که از عدم حمایت های دارد، گفت: در گذشته اسپانسرم( حامی مالی ) یکی از موسسه مالی و اعتباری بود و اکنون از این خدمات محرومم و برای هزینه پرستار بچه با مشکلات و چالش هایی روبرو هستم . وی خاطر نشان کرد: با کمال تاسف از گوشه وکنار و حتی از مسوولان ورزشی می شنوم که می گویند طلا و سکه های مدال پاراآسیایی اش را چرا خرج نمی کند. وی افزود:از این حرفها دلم به درد می آید زیرا برخورد با یک ورزشکاری که برای کشورش افتخار آفرینی می کند، نباید اینگونه باشد، اگر اینطور است چرا از اعضای تیم ملی فوتبال نمی پرسیم که جوایز و هدایایی میلیاردی تان را چه کار کرده اید. وی ادامه داد: همسرم یک کارمند ساده است و خودتان می دانید که تامین مسکن و زندگی چقدر خرج دارد. شیرمحمدی تاکید کرد: متاسفانه تربیت بدنی در کمک به ورزشکاران عضو تیم ملی بویژه جانبازان و معلولان سلیقه ای برخورد می کند. وی با بیان نقل خاطره ای قبل از حضور در مسابقات گوانجو چین گفت: در آن مسابقات یادم می آید که حتی پول آژانس برای حاضر شدن در محل تمرینات را نداشتم . به گفته وی، در آن زمان یک راننده تاکسی به من گفت، من به مدت دو ماه هر روز شما را می آورم و می برم اگر برنده شدید و مدال آوردید پول کرایه را بدهید وگرنه نمی خواهد چیزی بدهید؛ وقتی مدال را گرفتم رفتم به سراغ ایشان و گفتم این مدال را مدیون شما هستم چون تنها کسی که به من کمک کرد شما بودید. وی گفت: این در حالی است که با تمام مشقت ها مدال طلای مسابقات کوانجو را آوردم و مسوولان ورزشی در فرودگاه با دسته گل منتظر من بودند و این اقدام آنها پرسش های زیادی را به همراه دارد. وی در پایان با بیان اینکه روح من عجین شده است با ورزش و نمی توانم در خانه بنشینم ، اظهار کرد: تنها خواسته ام از مسوولان این است که افراد علاقمند را حمایت کنند و به حال خود رها نکنند و اگر کاری نمی توانند بکنند، حداقل دل نشکنند! نایب رییس هیات ورزش های جانبازان و معلولان خراسان رضوی در این خصوص به ایرنا گفت: بچه های مدال آور انفرادی تیم ملی مانند خانم شیر محمدی که حدود شش سال است، عضو تیم می باشد، برای آماده شدن مسابقات به تنهایی تمرین می کنند و مربی ندارند، چراکه فقط نیاز به تمرین های فشرده دارند. بی بی زهرا اسلامی افزود: در حال حاضر 9 نفر عضو تیم ملی در رشته های بسکتبال، والیبال نشسته و تیراندازی بناست از خراسان رضوی به مسابقات جهانی اعزام شوند. وی خاطر نشان کرد: هیات ورزشی جانبازان و معلولان تاکنون در خصوص مشکلات ورزشکاران کوتاهی نکرده است و اگر آنان نیازها و خواسته های خود را مطرح کنند، در حد توان به آنان کمک می کنیم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 15 تیر 1395 |
| فایل پیوست |
 |