| کد | pr-45784 |
|---|---|
| نام | جواد |
| نام خانوادگی | روح‌اللهی |
| سال تولد | 1359 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | کارشناس ارشد معماری |
| اهم فعالیت ها | رئیس انجمن معلولان خمینی شهر |
| کشور | ایران |
| استان | اصفهان |
| شهر | خمینی‌شهر |
| متن زندگی نامه |
این مصاحبه در 2 اسفند 1399 توسط دفتر فرهنگ معلولین انجام شده است. * لطف کنید خودتان را معرفی کنید. ـ من جواد روح‌اللهی هستم، متولد 1359، کارشناس ارشد معماری هستم، و حدود پانزده سال است که در رابطه با افراد دارای معلولیت مشغول به فعالیت هستم. البته انجمن معلولین شهرستان چند سالی است که ثبت شده، ولی در حدود ده پانزده سال است که ما به صورت رسمی و غیر رسمی فعالیت داریم، و فعالیت‌هایی که مربوط به انجمن معلولین است، فعالیت‌های فرهنگی، اشتغال، ازدواج، حمایت از حقوق معلولان شهرستان، در رابطه با همه اینها داریم کار می‌کنیم. * شما خودتان دارای معلولیت هستید؟ ـ بله، از ناحیه پای چپ دچار معلولیت هستم. * علت معلولیتتان چه بوده؟ ـ در واقع حدود بیست و دو سال پیش در اثر قصور پزشکی دچار معلولیت شدم. * تحصیلاتتان در کدام دانشگاه بوده؟ ـ دانشگاه خوراسگان اصفهان. * درباره فعالیت‌هایتان بیشتر توضیح می‌دهید؟ ـ مشاور فرماندار در برنامه‌های مناسب‌سازی شهر هستیم. یعنی جاهایی که نیاز به مناسب‌سازی دارد، در نقشه‌های مناسب‌سازی اصلاح هندسی، جاهایی که باید رمپ زده بشود و اصلاح بشود را خودمان طراحی می‌کنیم. در رابطه با ازدواج معلولین اگر کاری باشد، در مورد مسکن معلولین، در مورد کلاس‌های آموزشی که می‌گذاریم، کلاس‌های مشاوره برای خود افراد دارای معلولیت می‌گذاریم، برای خانواده‌ها می‌گذاریم. از لحاظ کلاس‌های آموزشی، هنری، فرهنگی، تورهای سیاحتی زیارتی می‌گذاریم، البته یک سال اخیر که نه، ولی خب قبلاً می‌گذاشتیم. و همین کارهایی که معمولاً اکثر ان‌جی‌اُها انجام می‌دهند ما هم همان کار را انجام می‌دهیم. * انجمن معلولان خمینی‌شهر در چه سالی افتتاح شده است؟ ـ سال افتتاحش فکر می‌کنم که 1394 بوده است. * شما از ابتدای تأسیس بودید؟ ـ بله، قبلش هم بوده‌ایم. ما قبلاً به‌صورت غیررسمی در منازل همدیگر یا در کتابخانه‌ها و مکان‌های عمومی جلساتمان را برگزار می‌کردیم، بعد که دیگر در واقع این انجمن را یک خیّری اهدا کردند جلساتمان را دیگر در خود انجمن برگزار می‌کنیم. * انجمن شما چند نفر عضو دارد؟ ـ خود معلولین جسمی حرکتی شهرستان حدوداً دو هزار و سیصد نفر هستند، ولی ما حدود دویست نفر پرونده داریم. علتش هم این است که جایمان خیلی کوچک است، و ظرفیت بیش از این را نداریم که بتوانیم فعالیت بکنیم. * همه دوستان هم دارای معلولیت جسمی هستند دیگر، درست است؟ ـ بله. آسیب نخاعی هستند، ضایعه نخاعی هستند، جسمی حرکتی هستند. * مجوزی که گرفته‌اید از بهزیستی است یا جای دیگر؟ ـ ما از بهزیستی مجوز گرفته‌ایم. * همکاری و مساعدت هم دارند یا خیر؟ ـ نه، متأسفانه هیچ همکاری‌ای ندارند. در واقع باید این‌طور گفت که افراد دارای معلولیت از شرایط فعلی به هیچ عنوان راضی نیستند، و در واقع اکثر مشکلات ما را دولت ایجاد کرده، البته برای این ادعا دلایل متقن و قانع کننده داریم، و حل مشکلات ما هم توسط دولت است. * که متأسفانه در این زمینه کوتاهی می‌شود. ـ خیلی، خیلی زیاد. ما قاطعانه به خود مسئولین تراز اول شهری یا استانی می‌گوییم، می‌گوییم که افراد دارای معلولیت از این شرایط به هیچ عنوان راضی نیستند. حالا هرچند سکوت می‌کنند، ولی این سکوتشان نشانه رضایت نیست. * به نظر شما عمده مشکلاتی که معلولین دارند، حالا به‌ویژه شما، چون در حوزه معلولین جسمی حرکتی فعال هستید، عمده مشکلات چه‌ها است، می‌توانید برایمان عنوان کنید؟ ـ عمده مشکلات همین برنامه اشتغالشان است. اشتغال ندارند، درآمد کافی ندارند، ازنظر اقتصادی فوق‌العاده دچار مشکل هستند، این اولی‌اش است. یعنی نداشتن اشتغال بیش از رنج معلولیت دارد دوستان را رنج می‌دهد. دومین موردش برنامه مناسب‌سازی است. مناسب‌سازی سازمان‌ها، ارگان‌ها، معابر، پیاده‌روها، که دوستان اصلاً نمی‌توانند در جامعه حضور پیدا بکنند. نداشتن حضور در جامعه، به خاطر اینکه مناسب‌سازی نیست. خب این علتش چه است؟ علتش این است که باید شهرداری پایان کار ندهد به ساختمانی که مناسب‌سازی نشده. نظام مهندسی طراح‌های معمار ناظرین پیمانکاران نظارت داشته باشند، که متأسفانه رعایت نمی‌شود. دیگر حالا اشتغال، ازدواج، مسکن، هزینه‌های بالای پزشکی و درمانیشان که واقعاً زیاد است. بهزیستی هزینه‌ای که می‌دهد به ریال است، مخارج و هزینه‌هایی که ما داریم به دلار است. مثلاً پروتز صد میلیون تومان می‌شود، مثلاً بهزیستی برجی صد تومان کمک می‌کند، و اینها باهم خوانایی ندارند. * به نظر شما راه‌کار برای حل این مشکلات معلولان چه است؟ ـ راه‌کار این است که دولت بیاید مشکلات معلولین را لیست بکند، و حلش بکند. واقعاً فارغ از تعارفات اداری اینها را باید حلش بکنند. باید بودجه‌های زیاد بدهند، نظارت‌های دقیقی هم روی بهزیستی باشد، و واقعاً مشکلات معلولین را حل بکنند. ما یک خواسته داریم، که این قانون جامع حمایت از معلولان عمل بشود، همین، ما همین یک خواسته را داریم. یعنی این قانون جامع حمایت از معلولان کامل و جامع است. حالا البته یک سری نواقصی دارد که آنها هیچ، ما به همین چیزی که الآن است راضی هستیم که این مورد اقدام بشود. * با توجه به این وضع موجود توصیه شما به دوستان چیست، که بتوانند شرایط خودشان را بهتر بکنند؟ فارغ از اینکه دولت وظایفی دارد و عملاً انجام نمی‌شود، توصیه شما به یک فردی که معلول است چه است برای اینکه به موفقیت برسد، و توانمندی‌هایش را به جامعه نشان بدهد؟ ـ توصیه ما این بوده که در واقع چشمشان به دولت نباشد. یعنی خلاصه گفتیم که منتظر این باشید که بهزیستی برای شما ایجاد شغل بکند، این یک فکر کاملاً اشتباهی است. خودتان دستتان را به زانو بگیرید بلند بشوید بروید مشاغل خانگی رشته‌ها و صنایع دستی اینها را یاد بگیرید. خودتان در واقع اول راضی باشید به رضای خدا که به هر حال این معلولیت پیش آمده، و بعد هم دیگر به قول معروف خودتان مشغول به کار بشوید و منتظر دولت نمانید. * با توجه به آموزش‌هایی که شما در موسسه‌تان دارید، از دوستان کسی مشغول به کار شده و اشتغال‌زایی داشته‌اید؟ ـ اشتغال‌زایی داشته‌ایم، ولی آن چیزی که دلخواه ما بوده نه متأسفانه انجام نشده است. * که فکر کنم به خاطر بحث مالی هم است؟ ـ بله، ما کارگاه‌های تولید و بسته‌بندی می‌خواستیم بزنیم، متأسفانه نشده. خیلی پروژه‌ها و ایده‌های خیلی خوبی دوستان داشتند، مشاغل خانگی، صنایع دستی، ولی متأسفانه هیچ‌کدام اینها اجرایی نشد. اینها همه‌اش بودجه می‌خواهد که ما اینها را فعال بکنیم. یک نکته‌ای که است این است که خمینی‌شهر اصفهان یکی از بالاترین آمارهای معلولیت را بعد از تهران دارد. به نسبت تراکم بالاترین معلولیت را دارد، علتش هم این است که در محاصره شهرک‌های اقتصادی است و راکبین موتورسوار خیلی دارد، ازدواج‌های فامیلی است، بیماری‌های ژنتیکی زیاد دارد. یکی از بالاترین آمارهای معلولیت را متأسفانه ما در کشور داریم. وقتی که ما می‌گوییم یک جا آمارش بالا است، یعنی اینکه باید آن توجهات و آن بودجه‌هایی که برای آنجا اندیشیده می‌شود به‌طور خاص و ویژه باشد، که متأسفانه نیست. * خیلی متشکر. اگر در پایان صحبتی است که من نپرسیده‌ام، و نیاز است که شما بیان کنید، می‌شنویم. ـ ما انتظار داریم از مسئولین از خیرین که واقعاً به داد این بچه‌ها برسند، اینها را به حال خودشان رها نکنند. دوستان دوستانِ توانمندی هستند. برای نمونه رکورددار وزنه‌برداری پارالمپیک جهان از خمینی‌شهر هستند. در برنامه‌های ورزشی، در برنامه‌های علمی، همه‌شان سرآمد هستند، به شرط اینکه به مطالبات و خواسته‌های به حقشان رسیدگی بشود. و اگر هم واقعاً به حال خودشان رها بشوند که خب شرایط از این چیزی که است بدتر خواهد شد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 1 تیر 1400 |