کد pr-45743  
نام محمد  
نام خانوادگی مصلحی  
وضعیت جسمی نابینا  
نوع فعالیت هنری  
زبان فارسی ، فارسی ، فارسی ، فارسی ، فارسی ، فارسی  
تحصیلات دکترای افتخاری موسیقی از انگلستان  
مهارت موسیقی - نوازنده و خواننده  
کشور ایران  
شهر کاشمر  
توضیحات وی در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی اجرا داشته است. او از خیرین فعال در ساخت مدرسه‌‌، بیمارستان‌، مسکن و… است.
مصلحی در حال حاضر معاون سازمان بیمه کارت ایران است.
 
متن زندگی نامه مصاحبه با بسیجی نابینا محمد مصلحی نوازنده و خواننده

نوای دلنشین «محمد مصلحی» را در همایش ها و برنامه های متعددی شنیده ام. میزان تأثیرگذاری صدای این هنرمند روشن دل بر مخاطبان همیشه برایم جالب بوده است.زمانی که در مجلسی می خواند، کمتر مستمعی است که با شنیدن نوای ساز و صوت دلنشین او اشکش روان نشود.خودش دلیل این تأثیر گذاری را این گونه شرح می دهد:«من تا زمانی که در حال و هوای شعرم قرار نگیرم، نمی توانم احساسات مخاطب را برانگیزانم».او که نداشتن موهبت بینایی را از یک تهدید به فرصتی برای توسعه کارش تبدیل کرده، تنها آرزویش این است که در لحظه مرگ در حال خواندن برای حضرت علی بن موسی الرضا(ع) باشد.
هنری گفت و گو «محمد مصلحی» یکی از جوانان روشن دل سرزمین خورشید است که با وجود نداشتن قدرت بینایی موفق شده است در زمینه موسیقی به موفقیت های زیادی دست پیدا کند.او که سال 55 در روستای «علی آباد کاشمر» شهرستان بردسکن متولد شده، اکنون شهرتی بین المللی یافته و در برنامه های گوناگونی در کشورهای مختلف جهان به صورت زنده اجرا داشته است.

خراسان: از چه سنی به موسیقی علاقه مند شدید و روند کارتان تا رسیدن به این مرحله چگونه بود؟
من از حدود 5 سالگی به موسیقی علاقه مند شدم. اما با توجه به این که آن موقع در شهر ما امکانات لازم وجود نداشت، نمی توانستم استعدادهایم را شکوفا کنم. ولی بعد از این که در سن 11 سالگی، با توجه به کاهش قدرت بینایی ام، برای ادامه تحصیل به شهر تهران رفتم، شرایط برای شروع فعالیت حرفه ای در زمینه موسیقی برایم فراهم شد. به این ترتیب من هم زمان که در مدرسه نابینایان شهید محبی تهران درس می خواندم، دوره های موسیقی سنتی و کلاسیک را نیز گذراندم. پیشرفت من در موسیقی به حدی بود که بعد از گذشت کمتر از 3 سال، در سن 13 سالگی در مراسم گوناگون به صورت زنده برنامه اجرا می کردم. پس از آمدن به مشهد هم به کارم ادامه دادم.

خراسان: موسیقی را با چه سازی شروع کردید؟
سازهای اصلی من که در همان دوران کودکی با آن ها کار می کردم ضرب و دف بود. بعد از سفر به تهران علاوه بر این 2 ساز، علاقه مند بودم که نوازندگی با ساز سنتور را هم یاد بگیرم.اما با توجه به این که این ساز 72 سیم دارد، گمان می شد که نواختن آن نیازمند بینایی است و من نمی توانم این کار را انجام دهم. ولی بر خلاف این باور من موفق شدم با وجود نداشتن قدرت بینایی، نوازندگی با این ساز را بیاموزم. پس از آن نیز کار با سازهای پیانو، کیبورد و... را به ترتیب شروع کردم و خوشبختانه در نواختن آن ها هم موفق بودم. جالب این که در حال حاضر در دنیا من تنها کسی هستم که می تواند 2 ساز کیبورد و نی را به صورت هم زمان بنوازد.

خراسان: هیچ گاه احساس نکردید نداشتن قدرت بینایی سدی در برابر ادامه راهتان است؟
نه تنها احساس نکردم که مانعی در برابر راهم است، بلکه این موضوع به زمینه ای برای رونق کار و پیشرفتم تبدیل شد! دلیل این موضوع این بود که من قدرت بینایی ام را به یک باره از دست ندادم و کم کم طی چند سال نابینا شدم. به همین دلیل این امر تأثیر چندانی بر زندگی روزمره من نداشت ولی شرایطی را فراهم کرد که بتوانم با تمرکز بیشتری به کار موسیقی بپردازم.

خراسان: خواندن را از چه زمانی شروع کردید؟
با توجه به این که پدر من مداح بود و این موضوع به نوعی در خانواده ما به صورت موروثی وجود داشت، من از همان دوران کودکی خواندن را شروع کردم.

خراسان: چه شد که به فکر خواندن در وصف اهل بیت(ع) و به ویژه امام زمان(عج) و امام رضا(ع) افتادید؟
من از روزی که زندگی مشترکم را در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) آغاز کردم، از ایشان خواستم تا زمانی که زنده هستم کمکم کنند که برای خاندان اهل بیت(ع) بخوانم. خدا را شکر می کنم که طی مدت این 18 سالی که در این زمینه کار می کنم، در هر کجای دنیا که برنامه اجرا کردم، برای مخاطبانم چه مسلمان بوده اند و چه غیرمسلمان، سرود امام رضا(ع) و امام زمان(عج) را خواندم. جالب این که در خیلی از کشورهای غیرمسلمان نیز این سرودهای من مخاطبان را تحت تأثیر قرار می داد و اشک آن ها را جاری می ساخت.

خراسان: فکر می کنید دلیل تأثیرگذاری کار شما چیست؟
من تا زمانی که خودم در حال و هوای شعرم قرار نگیرم، نمی توانم احساسات مخاطبم را برانگیزانم. می گویند: «سخن که از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند». من نمی گویم که خیلی اخلاص دارم یا آدم خوبی هستم. ولی فکر می کنم دلیل تأثیرگذاری سرودم این است که خودم در زمان خواندن، با تمام احساس تحت تأثیر قرار می گیرم و به همین دلیل می توانم مخاطبم را تحت تأثیر قرار دهم.

خراسان: چه میزان نت و مسائل فنی موسیقایی در کارتان تأثیرگذار است؟
این مسائل در کارهای احساسی و عاطفی من هیچ تأثیری ندارد. زیرا من در زمان اجرای این کارها از حالت طبیعی خارج می شوم و این نت است که به دنبال احساس من حرکت می کند. من قصد ندارم در کارهایم با نت بازی کنم. این نت ها هستند که با روحیه من بازی می کنند و باعث می شوند که من احساساتم را به مخاطبم انتقال دهم.

خراسان: یعنی احساستان خیلی بیشتر از مسائل فنی در کار تأثیرگذار است؟
اصلا در آن لحظات این احساس من است که بر تمام جنبه های کار از نت و موسیقی گرفته تا شعر و زبانم، فرمان می دهد.

خراسان: چه حرفی با دیگر روشن دلان و معلولانی دارید که احساس می کنند نمی توانند مثل دیگران زندگی کنند و موفق باشند؟
این بیت همیشه در زندگی من سرلوحه کارهایم بوده است: «به هر کاری که همت بسته گردد، اگر خاری بود، گل دسته گردد.»حرف من این است: «همت بلند دار که مردان روزگار، از همت بلند به جایی رسیده اند.» به نظر من اصلا ناشدنی وجود ندارد. تمام ناشدنی ها با توکل به خدا، مدد جستن از اهل بیت(ع)، به خصوص حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و همت و تلاش امکان پذیر است.

خراسان: حرف آخر و یک آرزو
از مردم می خواهم برای من دعا کنند، تا زمانی که زنده هستم برای اهل بیت(ع) بخوانم و در این راستا قدم بردارم. آرزویم هم این است که در لحظه مرگم در حال خواندن برای امام رضا(ع) باشم
 
تاریخ ثبت در بانک 31 خرداد 1400