| کد | pr-24927 |
|---|---|
| نام | زینب |
| نام خانوادگی | اشتری |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | هنری |
| زبان | فارسی |
| مهارت | هنرها و مهارت‌های مختلف از جمله عروسک‌دوزی، آشنایی با کامپیوتر، زبان انگلیسی، ادامه تحصیل تا مقطع نهم، نمد دوزی، چرم‌دوزی، کار روی چوب، ویترای، روبان دوزی، جواهرسازی، طراحی فرش، تریکو دوزی و موسیقی |
| کشور | ایران |
| استان | اصفهان |
| شهر | کاشان |
| متن زندگی نامه |
عضو موسسه کاشانه مهر کاشان است و گفت‌وگوی زیر با او انجام و منتشر شده است: به او که نگاه می‌کنی، در تصورت هم نمی‌گنجد تا این اندازه هنرمند باشد. از کودکی با معلولیت شدید جسمی مواجه شده و چرخ‌های ویلچر، پاهایش بوده‌اند. «زینب اشتری» یکی از توان‌یابان کاشانه مهر است، او حالا سرپرست کارگاه نمد و چرم‌دوزی است و آن‌قدر خبره شده که نقش مربی را برای چند توان‌یاب هنرجو ایفا می‌کند. گفت‌وگوی ما را با این دختر توان‌یاب هنرمند می‌خوانید. * چه فعالیت‌هایی در کاشانه انجام می‌دهید؟ هنرها و مهارت‌های مختلف از جمله عروسک‌دوزی، آشنایی با کامپیوتر، زبان انگلیسی، ادامه تحصیل تا مقطع نهم، نمد دوزی، چرم‌دوزی، کار روی چوب، ویترای، روبان دوزی، جواهرسازی، طراحی فرش، تریکو دوزی و موسیقی را یاد گرفته‌ام. * چه کاستی‌هایی در کاشانه می‌بینید؟ دوست دارم فضای کاشانه خیلی صمیمی‌تر و دوستانه‌تر از این باشد. بهتر است فضای اتاق‌ها رنگی‌تر باشد و در اتاق‌های بچه‌ها گل‌های زنده و طبیعی قرار داده شود. * برای رفت و آمدتان در فضای شهر با چه مسائلی روبه‌رو هستید؟ در فضای شهری، به دلیل عدم مناسب‌سازی، کمبودهای زیادی وجود دارد. هر کجا که می‌خواهم بروم، اول باید فکر این را بکنم که آن مکان پله نداشته یا حداقل رمپ داشته باشد. حتی برای ماشین گرفتن باید با راننده‌ای هماهنگ شود که ماشینش جای گذاشتن ویلچر را داشته باشد؛ چون بارها پیش آمده که راننده برای داشتن ویلچر، سرویس را قبول نکرده است. شخصاً خیلی کم به مکان‌های تفریحی می‌روم، چون واقعاً دچار مشکل شده و باید از چند نفر درخواست کمک کنم. * برای توان‌یابان زندگی قشنگ‌تر بود، اگر... اگر قضاوت‌ها کمتر بود، اگر نگرش آدم‌ها وسیع‌تر بود، اگر رفاه اجتماعی شامل حال معلولان هم می‌شد و اگر مردم به جای دلسوزی، با افراد توان‌یاب همدلی می‌کردند. * ای کاش... ای کاش سلامتی بی‌منت داشتیم، ای کاش تجربه عاشقی با خیال راحت داشتیم، ای کاش جامعه بدون تبعیض داشتیم، ای کاش همدیگر را بیشتر دوست داشتیم، ای کاش دنیا رنگی‌تر و پر از آرامش داشتیم و ای کاش تفاوت‌های همدیگر را می‌پذیرفتیم بدون ترحم. * نگاهتان به آینده چگونه است؟ در کل سعی می‌کنم نگاه مثبتی داشته باشم و برای خودم اتفاق‌های خوبی را رقم بزنم. می‌دانم که راهی سخت در پیش دارم و مشکلات فراوان‌اند، این دشوار بودن را انکار نمی‌کنم، ولی من می‌توانم. مأخذ: ویژه‌نامه پنجمین همایش آفتاب مهربانی، کاشانه مهر کاشان، آبان 1398، ص 9-10. |
| تاریخ ثبت در بانک | 10 دی 1398 |