چهره های موفق معاصر
کد pr-24032  
نام مقداد  
نام خانوادگی محمدپور  
وضعیت جسمی فقدان حرکتی  
نوع فعالیت ورزشی  
زبان فارسی  
مهارت تنیس روی میز  
کشور ایران  
شهر مشهد  
متن زندگی نامه «مقداد محمدپور» جوان‌ترین عضو تیم معلولان تنیس روی میز آسایشگاه فیاض بخش است که از 10 سالگی به دلیل تومور بدخیم دچار ضایعه نخاعی شده است.
وی می‌گوید: سال 86 تومور بدخیم داشتم و دکتر من را جواب کرد و گفت 6 ماه بیشتر زنده نیستم اما الآن 11 سالی می‌شود که آن 6 ماه به سر نیامده است.
محمدپور بدنی کاملاً روی فرم و ورزشکاری دارد. او از زمانی که دچار معلولیت شد، کنج خانه را انتخاب نکرد، بلکه به فعالیت‌های ورزشی و رشته‌های هنری روی آورد. وی می‌گوید: سعی کردم هر فعالیتی که از عهده یک فرد دارای معلولیت برمی‌آید را انجام دهم. پس از پایان تحصیلات در دوره متوسطه و کسب دیپلم راهی دانشگاه شدم اما به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم نظیر رمپ و آسانسور و... از دانشگاه انصراف دادم.
به دلیل روحیه ماجراجویی‌اش تا سال 90 بیشتر رشته‌های ورزشی را امتحان کرد. آمادگی بدنی خوب مقداد باعث شد که اطرافیانش او را به روی آوردن به رشته‌های ورزشی مثل وزنه‌برداری و بسکتبال تشویق کنند اما مقداد رشته تنیس روی میز را به دلیل سرعتش انتخاب کرد.
مقداد موفقیت‌های خود را حاصل پشتیبانی و روحیه دادن خانواده می‌داند و می‌گوید: اگر حمایت آنها نبود، نمی‌توانستم آن‌طور که باید، موفق شوم. پدر و مادرم همواره رفتاری برابر با من و دیگر خواهر و برادرانم داشتند. من چطور می‌توانستم خودم را ببازم؟ هیچ وقت حرفی از نتوانستن در میان نبود. همیشه تکرار می‌کردند که «تو از پسش برمی‌آیی». خب هر فرد دیگری هم بود، سرشار از اعتماد به نفس می‌شد. برای همین در زمینه‌هایی مثل موسیقی و ورزش موفقیت‌های زیادی به دست آوردم. او سال گذشته در ورزش تنیس در مسابقات پاراآسیایی دبی در رده جوانان که به صورت انفرادی برگزار شد، نایب قهرمان شده است.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید مقداد از ساعت 8 صبح بیرون می‌آید و تا 8 شب، یعنی 12 ساعت مشغول فعالیت است. برنامه روزانه‌اش پر است. او کلاس دف می‌رود، کلاس آواز می‌رود و به تمرین تنیس هم می‌پردازد. محمدپور 4 ماه است که در کلاس‌های دف شرکت می‌کند و در همین مدت کوتاه به اندازه‌ای دف زدن را آموخته که در تالار شریف اجرا داشته است. اکنون هم در کنار تمرینات منظم تنیس، با همکارانش مشغول تمرین برای اجرای عید نوروز است.
وی درباره فعالیت‌های ورزشی خود نیز می‌گوید: «از سال گذشته که در دبی نایب قهرمان شدم، در رنکینگ جهانی در کلاس 3 تنیس روی میز مقام چهارم را به دست آوردم. در سال 2018 اگر یک مسابقه اعزام می‌شدم، هم رنکینگ جهانی‌ام حفظ می‌شد و هم می‌توانستم برای پارالمپیک کسب سهمیه کنم؛ چون 3 نفر اول جوانان مستقیماً به پارالمپیک اعزام می‌شوند. برای اعزام، جاهای مختلفی رفتم ولی فقط وعده الکی دادند. یک ماه پیش وقتی رنکینگ جهانی 2019 آمد و من مسابقات جهانی شرکت نکردم، امتیازاتم پاک شد و بازیکن غیرفعال محسوب شدم.»
او می‌گوید: فروردین سال آینده مسابقات اردن را در پیش داریم. اگر در این مسابقات شرکت کنم و مقام اول یا دوم را به دست بیاورم، می‌توانم برای پارالمپیک کسب سهمیه کنم. از جایی که باید هزینه‌ها شخصی پرداخت شود، تمام دغدغه‌اش پیدا شدن یک حمایت کننده مالی برای رفتن به این مسابقات است. در زندگی مقداد امید رسیدن به هدف، نقش پررنگی داشته است؛ هدف‌هایی مثل کسب سهمیه پارالمپیک و مدال این مسابقات. به گفته وی، تاکنون کسی از ایران نتوانسته در رشته تنیس روی میز معلولان پارالمپیک مدالی کسب کند و او می‌خواهد نام خود را در این عرصه جاودانه کند. معتقد است در هر رشته ورزشی که شرکت می‌کند، باید قهرمان باشد.
مأخذ: توان شهر، شماره 3، 29 بهمن 1397، ص5.
 
تاریخ ثبت در بانک 2 مرداد 1398