کد | pr-22076 |
---|---|
نام | سمانه |
نام خانوادگی | احسانی نیا |
سال تولد | 1363 |
وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، هنری |
زبان | فارسی |
تحصیلات | کارشناسی علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری |
مهارت | نقاشی با دهان |
اهم فعالیت ها | برپایی پنج نمایشگاه انفرادی و سه نمایشگاه گروهی |
کشور | ایران |
استان | خراسان رضوی |
توضیحات |
سمانه احسانی نیا اردیبهشت 1363 در شهر قائن بدنیا آمد، تا قبل از سانحه رانندگی (سال83)که منجربه معلولیتش شد، در زمینه های هنری از جمله عکاسی، تئاتر و معرق فعالیت میکرد. بعد از حادثه مدتی طولانی در آسایشگاه معلولین فیاض بخش (مشهد) زندگی کرد. سال1386در رشته علوم اجتماعی شاخه پژوهشگری مشغول به تحصیل شد. سال1387نقاشی با دهان را آغاز کرد و سال1391بعد از آشنایی با استاد تقی زاده نقاشی را به صورت حرفه ای دنبال کرد. اواخر سال90با بازگشت به خانه پدری تصمیم گرفت خودش را برای مستقل زندگی کردن آماده کند. سمانه علاوه بر نقاشی در زمینه گویندگی ، شعر و موسیقی (هارمونیکا) نیز فعالیت دارد و عضو هیئت مدیره گروه تئاتر معلولین (بچه های باران) میباشد. تقدیر نامه ها: 1-سخنران سمینار بینالمللی تد پاییز 95 (دانشگاه فردوسی مشهد) 2-دریافت تندیس کنگره زنان موفق ایران، زمستان 95 (دانشگاه شهید بهشتی تهران) 3-دریافت تندیس برندینگ هنری زمستان 96 (کاخ نیاوران) سمانه برپایی نمایشگاه های زیر را در کارنامه هنری خود دارد. ـ نمایشگاه های انفرادی: 1-گالری آبان، تابستان 1392، مشهد 2-گالری آسمان، تابستان1395، مشهد 3-فرهنگسرای نیاوران، تابستان 1396، تهران 4-گالری آسمان، پاییز 1396، مشهد 5-فرهنگسرای ملل، تابستان1397، تهران ـ نمایشگاه گروهی: 1-هنرکده فام، گالری آسمان، زمستان1394، مشهد 2-گالری بخارا، زمستان1396، مشهد 3-گالری خط سبز، زمستان1396، تهران نوع کار و سبک هنری از کلام سمانه: چهارسال است که در آتلیه فام زیر نظر استاد هادی تقی زاده به جستجو در حوزه نقاشی به درک رنگ و فرم وسپس تبدیل آنها به تصورات شخصی ام با تکنیک آبرنگ و اکرلیک با ابزار پدید آمده برای نقاشی با دهان مشغولم. کلام را به تصویر تبدیل میکنم زیرا تصویر زیبا ترین گستره ایست که مرا به جهان وصل میکند. در پایان دفتر فرهنگ معلولین مصاحبه ای با ایشان انجام داده است که متن آن آورده میشود. * معلولیت شما بر اثر حادثهای برایتان اتفاق افتاده است؟ بله، یک سانحه رانندگی بود که سفر میرفتیم، قبل از تعطیلات عید 1384 یعنی در 29 اسفند 1383، در یک جاده کویری ماشینمان چپ کرد و من از ناحیه گردن آسیب دیدم. * از چه زمانی نقاشی را شروع کردید؟ از بچگی با هنر گره خورده بودم. قبل از معلولیتم بازیگر تئاتر بودم، عکاسی کار میکردم، معرق تدریس میکردم، کنارش کار نقاشی هم انجام میدادم. اما بعد از اتفاقی که برایم افتاد، آن شاخههای هنری دیگر را نمیشد به طور سابق حرفهای کار کنم. برای همین تصمیم گرفتم نقاشی را ادامه بدهم، اما اینبار با دهان. سال 1387 نقاشی با دهان را شروع کردم، و از سال 1391 زیرنظر استاد هادی تقی زاده نقاشی را به طور حرفهای کار میکنم. نمایشگاههای متعددی در سطح ایران داشتهام. یک سری کارهایم برای خارج از کشور رفته، ولی الآن در تلاشم که بتوانم نمایشگاه در خارج از ایران داشته باشم. * تا کنون چند نمایشگاه داشته اید؟ پنج نمایشگاه انفرادی و سه نمایشگاه گروهی ـ نمایشگاه های انفرادی: 1-گالری آبان، تابستان 1392، مشهد 2-گالری آسمان، تابستان1395، مشهد 3-فرهنگسرای نیاوران، تابستان 1396، تهران 4-گالری آسمان، پاییز 1396، مشهد 5-فرهنگسرای ملل، تابستان1397، تهران ـ نمایشگاه گروهی: 1-هنرکده فام، گالری آسمان، زمستان1394، مشهد 2-گالری بخارا، زمستان1396، مشهد 3-گالری خط سبز، زمستان1396، تهران بزرگترین اثر من توسط آقای دکتر شفیعی کدکنی با حضور چهرههای ماندگار ایران در تیرماه سال 96 در نمایشگاهم در فرهنگسرای نیاوران رونمایی شد. * در حوزه فعالیتهای هنری دیگرتان، تئاتر و اینها چطور؟ من در حال حاضر تئاتر کار نمیکنم. الآن عضو هیأت مدیره گروه تئاتر معلولین هستم. همکاریم همکاری جانبی است، بیشتر در حوزه گویندگی، حالا چون کار گویندگی هم انجام دادهام، در یک سری مراسمها و برنامهها بعنوان گوینده و فعال هنری گروه و عضو هیأت مدیره در کنارشان هستم. در کنار این فعالیتها یک سری دلنوشتهها دارم که مجموعه دلنوشتههای من همراه با نقاشیها انشاالله قرار است منتشر بشود، حالا داریم ویرایش میکنیم یک سری نوشتهها را همراه با نقاشیها با صدای خودم، پک صوتیش را هم تهیه کردهایم، و دنبال این هستیم که مجموعه جامع و کاملی را منتشر کنیم. * بجز بحث هنر نقاشی و تئاتر و اینها فعالیت خاصی در دیگر حوزهها دارید که از نظر خودتان حائز اهمیت باشد؟ من کار سخنرانی انجام میدهم. دو سال پیش بعنوان سخنران سمینار بینالمللی تد در دانشگاه فردوسی مشهد دعوت شدم، که تنها سخنران خانم این سمینار بودم، و به نوعی سخنران سمینار بینالمللی تد آنجا معرفی شدم. در رابطه با شاه کلیدهای موفقیت زندگیم بحث و صحبتی داشتم که در تلاش هستم سخنرانی را مکتوب ومنتشر کنم. در کنار این فعالیتها، همکاری با انجیاُها و خیریهها و دیگر فعالیتهای فرهنگی زیادی داشتهام. یکی از بحثهایی که من همیشه در سخنرانیهایم دارم در رابطه با این است که رویاهایمان را زندگی کنیم، خواستههایمان را بنویسیم، مکتوب کنیم و شکرش را بجا بیاوریم و به سمتشان حرکت کنیم. پرواز با هواپیمای دونفره یکی از رویاهای من بود که توانستم به آن دست یابم و تجربه زیبایی برای من بود. تلگرام https://t.me/samaneehsaninia اینستاگرام: https://www.instagram.com/samane.ehsaninia63/ https://khabarban.com/18759761/%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1_%D8%A8%D9%88%D8%AF_%D9%81%D9%82%D8%B7_2%D8%B3%D8%A7%D9%84_%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87_%D8%A8%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%85_%D8%A8%D8%A7_%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86_%D8%AD%D8%B1%D9%81%DB%8C_%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%85 |
متن زندگی نامه |
29 اسفند 1383، وقتی فقط 20 سالش بود و همراه با همسرش به اولین سفر مشترکشان رفته بودند، دست تقدیر رویاهایش را زیر رو کرد و در تصادفی در جاده طبس، دچار ضایعه نخاعی از ناحیه گردن شد. حالا نه تنها رویاهایش تحقق نمییافت که حتی بدیهیترین و ابتداییترین مسائل روزمرهاش را نیز باید با کمک دیگران انجام میداد. سمانه اما از آن دست دخترانی نبود که تن به تقدیر دهد. او که نیاز به مراقبتهای ویژه داشت. به آسایشگاه فیاض بخش منتقل شد و در سالهایی که آنجا حضور داشت توانست مهارتهای مختلفی را بیاموزد. با وجود مشکلات زیاد جسمانی، شرایط جدید را پذیرفت و در سال 1386 در رشته علوم اجتماعی شاخه پژوهشگری مشغول به تحصیل شد. پس از آن، در سال 1387 نقاشی با دهان را آغاز کرد و در سال 1391 با اساتیدی همچون هادی تقیزاده و محمود حسینی آشنا شد و نقاشی را به صورت حرفهایتر دنبال کرد. او در اواخر سال 1390 با بازگشت به خانه پدری و حمایت خانوادهاش، با آسایشگاه خداحافظی کرد و سه سال در کنار آنها خودش را برای محکم شدن و شروع یک زندگی مستقل آماده کرد. احسانینیا علاوه بر نقاشی، در دیگر زمینههای فرهنگی مانند گویندگی و شعر فعالیت دارد و عضو هیئت مدیره گروه تئاتر معلولان «بچههای باران» است. تکنیک و خلاقیت منحصر به فرد او در نقاشی، امروز نام سمانه احسانینیا را به عنوان یکی از شناخته شدهترین نقاشان کشور مطرح کرده است. او تا کنون 5 نمایشگاه فردی و یک نمایشگاه گروهی برگزار کرده و در تدارک برگزاری نمایشگاهی در خارج از کشور است. بزرگترین مجموعه آثار او شامل 30 قطعه نقاشی 30 در 30 سانتیمتر است که از چهره خودش کشیده بود و در نمایشگاه نیاوران تهران، با حضور دکتر «شفیعی کدکنی» و بسیاری از هنرمندان و اساتید هنری، رونمایی شد. احسانینیا درباره موفقیتهایش میگوید: اعتماد به پروردگارم، چراغ امیدی را در قلب من روشن کرد که تصمیم بگیرم زندگی کنم، نه اینکه فقط زنده باشم. تصمیم گرفتم مفید زندگی کنم. تصمیم سختی بود و نیاز به این داشت که تلاش بسیاری داشته باشم. او ادامه میدهد: همیشه دوست داشتم همه آدمها را دوست داشته باشم و همه هم من را بدون هیچ قید و شرطی دوست داشته باشند و اکنون به این آرزویم رسیدهام، هر چند بهای زیاد و بزرگی برایش پرداختم. مأخذ: همسایه، 13 آذر 1397، ص7 |
تاریخ ثبت در بانک | 1 آبان 1397 |
فایل پیوست |