کد | pr-20900 |
---|---|
نام | شیرین |
نام خانوادگی | آقایی |
سال تولد | 1365 |
وضعیت جسمی | نابینا |
نوع فعالیت | ورزشی |
زبان | فارسی |
تحصیلات | کارشناسی مطالعات - ارشد مشاوره توانبخشی |
مهارت | دو 400 متر |
اهم فعالیت ها | کسب مدال طلا مسابقات ملی دو 400 متر نابینایان سال 82 در تهران |
کشور | ایران |
استان | تهران |
شهر | شهریار |
متن زندگی نامه |
این مصاحبه توسط دفتر فرهنگ معلولین در تیرماه 1400 انجام شده است. قاسمی: لطف کنید مختصری از زندگینامه خودتان بگویید. آقایی: من متولد اسفند 1365 هستم. فارغالتحصیل رشته مشاوره توانبخشی در مقطع ارشد هستم، و کار پایاننامهام هم روی چالشهای بلوغ دختران نوجوان نابینا بود. یک مقاله هم در ارتباطش نوشتم. کارهای ورزشی که انجام دادهام، دوره نوجوانی دومیدانی کار میکردم، که در سطح استان چند تا مقام گرفتم، و دو دوره هم در ماده چهارصد متر اول شدم در سطح کشوری. دیگر دومیدانی را رها کردم، و الآن ورزش شطرنج را دنبال میکنم، که در تیم استان البرز بازی میکنم. یکی دو دوره هم حالا در سطح شهرستان و شهری مقام دومی و سومی را کسب کردهام. موسیقی هم حالا کمی کار کردهام، ولی به دلیل مسائل مالی دیگر نتوانستم ادامه بدهم. قاسمی: موسیقی چه سازی کار میکردید؟ آقایی: سازهای کوبهای و سازدهنی. سازهای کوبهای هم دف و تمبک و تومبا، درام هم که تازه شروع کرده بودم، ولی اینقدر هزینه این ساز هم کلاسش هم خودش بالاست که متأسفانه من سه ماه کلاس رفتم و استاد به من گفت «آماده شو برای کنسرت هنری. من شاگردهای زیر شش ماه را اجازه نمیدهم، ولی تو میتوانی.» ولی دیگر نشد. قاسمی: مشکل بینایی شما کمبینایی است یا نابینایی؟ علتش را میتوانم بپرسم چه بوده؟ آقایی: من نابینای صددرصد هستم. علتش هم بیماری آرپی است. قاسمی: در زمینههای دیگر چطور، فعالیت خاصی دارید؟ آقایی: یک فیلم مستند یکی از دوستان کار میکردند، یعنی من را معرفی کردند به ایشان {... داشتم}. یک فیلم کوتاه دیگر هم داشتند که حالا ضبطش کردیم، ولی برای اجرا نرفت. کار مجسمه سازی را انجام میدادم. دوره ماساژ را دیدهام، کمی کار میکردم. در رشته قالیبافی هم دیپلم فنی حرفهای گرفتهام. بچه هم که بودیم حالا مکرومهبافی و گلسازی و این چیزها را خب یاد گرفتیم، و در نمایشگاههای مدرسه هم کارهایمان را به نمایش میگذاشتیم. قاسمی: جایی هم شاغل هستید؟ آقایی: نه متأسفانه. قاسمی: حالا شما مشوقینتان را اگر بخواهید به ما بگویید، چه کسانی بودند؟ خودتان بودید، پشتکارتان، خانواده، جامعه؟ آقایی: قطعاً خانواده خیلی تأثیرگذار هستند. اول از همه مادرم بودند، و بعد پدرم و خواهر برادرهایم. یعنی من دانشگاه که میرفتم، یک وقتهایی که خیلی سختم بود بروم، برادرم میرساندند، یا کار اداری که داشتم خواهرم میآمد. ولی خودم پشتکار زیاد نداشتم، دروغ نمیگویم. قاسمی: از شما برای حضور در این مصاحبه تشکر می کنم. |
تاریخ ثبت در بانک | 11 مرداد 1397 |