| کد | pr-1830 |
|---|---|
| نام | مازیار |
| نام خانوادگی | کرتولی نژاد |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، ورزشی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | کارشناسی ارشد |
| مهارت | حسابداری، رتبه دوم در جشنواره حضرت علی‌اکبر در سال، اشتغال پایدار به مدت 5 سال در بیمارستان، داشتن مدرک فنی و حرفه ای معتبر در بعضی از نرم افزارهای کامپیوتر، عضو هیئت موسس و هیئت امناء و هیئت مدیره و خزانه دار انجمن ضایعات نخاعی گیلان، عضو هیئت مدیره موسسه حمایت از معلولین شرق گیلان و ریاست هیئت مدیره، معلول نمونه استان، جشنواره ملی جوان ایرانی مقام دوم رشته استقلال فردی عضو تیم بسکتبال با ویلچیر، یکبار مقام قهرمان کشوری تیمی- عضو تیم تنیس روی میز شهرستان لاهیجان، مسابقات استانی مقام اول |
| کشور | ایران |
| استان | لاهیجان |
| متن زندگی نامه |
آشنایی با زندگی و روند دستیابی به موفقیت افراد دارای معلولیتی که توانسته اند مشکلات و موانع سر راهشان را کنار زده و همانند سایر افراد وارد جامعه ای شوند که از بسیاری جهات هنوز آمادگی لازم جهت پذیرش چنین پتانسیل‌هایی را ندارد می‌تواند الگوی مناسبی برای دیگر معلولین و سایر افراد باشد از این رو فرصتی دست داد تا با یکی از معلولین موفق به گفت‌وگو بنشینیم که در ادامه آمده است. دوست دارید خودتان را چه طور معرفی کنید؟ مازیار کرتولی نژاد فردیست که با مشکل جسمی خیلی شدید و ضایعه نخاعی اما در عین سادگی، از نظر توانایی روحی فردی با اراده و مصمم است. چرا به عنوان معلول موفق انتخاب شده‌اید؟ دلایل انتخاب اینجانب و کسب رتبه دوم در جشنواره حضرت علی‌اکبر در سال 91 موارد زیر بوده است: 1- اشتغال پایدار به مدت 5 سال در بیمارستان که در طول این مدت بارها مورد تشویق کتبی قرار گرفته‌ام. دوره‌های مختلفی را گذرانیده و مدرک معتبر کاری دریافت کرده‌ام. قابل ذکر است اشتغالم پس از یک امتحان استخدامی بوده که در آن رتبه 1 کسب نموده‌ام. 2- ازدواج پایدار به مدت 3 سال با یک فرد سالم. 3- داشتن مدرک فنی و حرفه ای معتبر در بعضی از نرم افزارهای کامپیوتر . 4- عضو هیئت موسس و هیئت امناء و هیئت مدیره و خزانه دار انجمن ضایعات نخاعی گیلان. 5- عضو هیئت مدیره موسسه حمایت از معلولین شرق گیلان و ریاست هیئت مدیره . 6- دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حسابداری در دانشگاه آزاد بین‌المللی قزوین پس از قبولی در کنکور با رتبه 118 در این دانشگاه . 7- یک بار به عنوان معلول نمونه استان برگزیده شده ام و از طرف استاندار مورد تشویق قرار گرفته‌ام . 8- در جشنواره ملی جوان ایرانی مقام دوم رشته استقلال فردی کسب کرده‌ام و از طرف معاون رئیس‌جمهور مورد تشویق قرار گرفته‌ام. 9- عضو تیم بسکتبال با ویلچیر استان بوده ام و یکبار مقام قهرمان کشوری تیمی را کسب کرده‌ام. 10- عضو تیم تنیس روی میز شهرستان لاهیجان هستم و یک بار هم در مسابقات استانی مقام را اول کسب کرده‌ام. فکر می‌کنید مهم ترین کاری که تا به حال انجام داده اید چه بوده است؟ مهمترین کاری که از نظر خودم انجام داده‌ام پذیرفتن شرایط فعلی جسمانی و تطبیق آن با محیط اطراف خود بوده است. با نگاه به گذشته چه اتفاقی را عامل شروع موفقیتهای خود می‌دانید؟ مهمترین عامل شروع موفقیت در زندگی من عامل رقابت با محیط اطرافم بوده که باعث شده درد خود را فراموش کنم و در زندگی پیشرفت کنم. این رقابت با محیط از چه طریقی و ابزاری انجام شده است؟ از نظر من ابزار و وسایلی که یک معلول برای رقابت به آن نیاز داشته و دارد: 1- اول یک اراده قوی 2- توانایی در انجام امور شخصی یا ایجاد آن توانایی از طریق تمرین زیاد 3- برای مثال حتی زمانی که کسانی در کنارم بودند سعی کردم کار خود را خودم انجام دهم 4- بدست آوردن و داشتن حداقل یک وسیله نقلیه 5- علاقه داشتن به هدفی که مد نظر است 6- یک ابزار مهم، ارتقاء اطلاعات شخصی در مورد جامعه و بالا بردن سطح تحصیلات فردی است. 7- چون در عصر ارتباطات هستیم برای رقابت حتما تسلط کامل به کامپیوتر و اینترنت نیاز است. 8- و تمامی این امور را با توکل برخدا و تکیه بر اعتقادات فردی می‌توان بدست آورد. تعریف شما از استقلال فردی چیست؟ استقلال یعنی مستقل بودن در تمام اموری که انجام آن امکان پذیر است : مثل زندگی و ابعاد آن. نگاه شما به ازدواج معلولین چیست؟ از نظر من یک معلول با ازدواج «موفق» خود می‌تواند با سرعت بیشتری به موفقیتهای مذکور یا موفقیتهای مد نظر، دست یابد چون همیشه دو تفکر و دو اندیشه جدای ازهم بیشتر از یک تفکر می‌تواند موثر واقع شود. برخورد خانواده همسر شما با مقوله ازدواجتان چگونه بوده است؟ همسر من یک فرد کامل از نظر اجتماعی و خانوادگی و عاطفی است، او قبل از ازدواج خود، امدادگر امداد و نجات سازمان هلال احمر بوده و هست، و زمانی که من از او خواستگاری کردم او خیلی منطقی با این موضوع برخورد نمود و بیان کرد که از نظر او یک فرد ویلچیری فرقی با یک فرد سالم ندارد و براحتی این موضوع را پذیرفت اما خانواده او سخت با این موضوع کنار آمدند و حتی از خواستگاری تا ازدواجمان 3 سال طول کشید تا اینکه در ماه مبارک رمضان در سال 87 موافقت کرده و ازدواج کردیم. ولی پس از ازدواج خانواده و پدر و مادر او نهایت رفتار صمیمانه را با من داشته‌اند و با من مثل فرزند خود رفتار نمودند و حتی براحتی با مشکلاتی که داشتم کنار آمده و تا به امروز حمایتم کردند. در حال حاضر کجا زندگی می‌کنید و آیا از مسکن مهر استفاده کرده اید؟ از مسکن مهر استفاده نکرده‌ام ولی از همان ابتدای ازدواج یعنی سال 87 تکه زمینی از پدر و مادر خود گرفتم و بر روی آن زمین با وام از طرف بنیاد مسکن وکمک بهزیستی ساختمانی بنا نهاده و هم اکنون در آن زندگی مستقل دارم . لازم به ذکر است در اکثر کارهای ساخت، خود من هم فعالیت داشتم ،حتی در کندن پی ساختمان و حتی در دیوار چینی آن (با همان ویلچیر) و فعالیت‌های دیگر، و پدر من در ساخت آن نقش موثر داشت. مهمترین مشکلی که در تحصیل با آن روبرو بوده اید چه بوده است؟ هم در دوره لیسانس و هم در دوره فوق لیسانس که هم اکنون در حال گذراندن آن هستم مهمترین مشکلم شهریه تحصیل بوده چون در دانشگاه آزاد در حال تحصیل هستم. که به دلیل آن است که به محل سکونتم نزدیک بوده و توانایی حضور در آن را داشتم. به عقیده من معلولین باید نزدیک به محل سکونت خود به تحصیل ادامه دهند چون از نظر حل مشکلات می‌توانند از نزدیکان و آشنایان خود کمک بگیرند. آیا در تعامل با جامعه دچار رنجش خاطر هم می‌شوید؟ خیلی کم چون هرگز در ذهن خود به معلولیتم فکر نمی‌کنم و می‌توانم بگویم که یکی از رمزهای موفقیتم همین بوده است. در حال حاضر حقوق افراد دارای معلولیت از نظر شما تا چه حد رعایت می‌شود؟ بعقیده من 50 درصد از حقوق معلولین رعایت می‌شود و این درصورتی است که خود معلولین نیز برای گرفتن حق خود کوشا باشند، در تمامی زمینه‌های لازم فعالیت داشته و خودرا از جامعه دور نکنند، چون حق گرفتنی است و نمی‌توانیم منتظر بمانیم تا حقمان را به ما بدهند. از نظر شما مهمترین مشکلات معلولین ایران شامل چه چیز‌هایی است؟ از نظر من مهمترین مشکلات معلولین ایران این است که جامعه و مسئولین کشور هنوز به صورت موثر برای معلولین چاره‌ای نیندیشیده‌اند بطور مثال وقتی یک قانونی برای معلولین وضع می‌شود دیگر از پیگیری برای اجرای آن قانون خبری نیست یا بصورت ریزتر وقتی یک معلول زیر یک تابلوی توقف مطلقا ممنوع می‌ایستد پلیس خیلی سریع به او تذکر می‌دهد ولی وقتی یک فرد سالم در محل پارک معلولین پارک می‌کند پلیس اورا جریمه نمی‌کند یا به او تذکر نمی‌دهد. یا اینکه به طور مثال می‌گویند تحصیل برای معلولین رایگان است ولی وقتی معلولی با رتبه خوبی در کنکور قبول می‌شود دیگر او را حمایت نمی‌کنند و پول شهریه خود را خودش باید تقبل کند یا مثالی دیگر وقتی معلولی یک کار با حقوق داشته باشد دیگر نباید اسم بهزیستی را بیاورد چون او حقوق بگیر است و نمی‌پرسند که او چقدر حقوق دریافت می‌کند آیا کم است یا زیاد و آیا قادر است با آن حقوق زندگی کند یا خیر؟ سازمان بهزیستی به عنوان نهادی حمایتی در موفقیتهای شما چه نقشی داشته است؟ بهزیستی در خیلی از موارد یکی از مشوق‌های مهم من بوده است.حتی برای ادامه تحصیل، از طرف سرکارخانم قادر در بهزیستی لاهیجان حرفهای محبت‌آمیز و امیدوارکننده باعث شده که حرکتی در من ایجاد شود و این خود یک کار مهم است. برای ساخت مسکن هم حمایت‌های مالی نموده، و در تمامی مواردی که نیاز بوده، با بهزیستی ارتباط برقرار کردم و در اکثر موارد جواب مثبت از طرف بهزیستی شنیدم. البته سازمان بهزیستی در حیطه وظایف خود نقشهای بسیاری می‌تواند ایفا کند اما متاسفانه این نقشها برای عده ای خاص اتفاق می‌افتد برای مثال اگر همایشی برای معلولین وجود داشته باشد همه معلولین از آن خبردار نمی‌شوند حتی معلولی که به عنوان رئیس هیئت مدیره جایی باشد مثل خود من بدلیل بعضی مسائل شخصی به او اطلاع نمی‌دهند و بهانه می‌گیرند که چون ساختمان آنجا پله داشته به شما اطلاع ندادیم. اگر فردی دارای معلولیت و گمنام بودید باز هم فکر می‌کنید این کمک‌ها را دریافت می‌کردید؟ چرا که بسیاری از معلولین حمایت چندانی از سوی این سازمان نمی‌شوند. در جواب باید بگویم معلولی که بیشتر با سازمان در ارتباط است صد در صد بیشتر مورد نظر است تا معلولی که هرگز با سازمان ارتباط ندارد. البته این بدین معنا نیست که کسی که به بهزیستی نمی‌آید مورد حمایت نیست. من فرد گمنامی بودم اما با سماجت خود و رفت و آمد زیاد خودم در بهزیستی، کم کم شناخته شدم و بیشتر مورد حمایت‌های بهزیستی قرار گرفتم، نظر من این است که معلولین باید بهزیستی را جزئی از خانواده خود بدانند تا بتوانند بیشتر با آنها ارتباط برقرار نموده و موجبات پیشرفت بیشتر خود را فراهم کنند اما در مقابل معلولینی که توانایی زیادی ندارند و در منزل بسر می‌برد باید از راهنمایی‌ها و ایده‌های بهزیستی و نظرات معلولین دیگر استفاده کرده و چگونگی راههای پیشرفت خود را بیابد. سخن پایانی شما خطاب به مسوولین چه خواهد بود؟ معلولین نیز عضوی از این جامعه هستند آنان نیز باید از امکانات برابر با دیگر افراد جامعه، برخوردار باشند. خیلی از معلولین کشورمان در بعضی از استان‌ها مورد حمایت بیشتری هم از نظر ورزش و هم از نظر رفاه و کمک‌های مادی و معنوی قرار می‌گیرند ولی متاسفانه در استان گیلان برای ورزش معلولین هیچ اقدامی انجام نشده و مورد حمایت کمتری واقع می‌شوند و حتی در شهرستانهای استان گیلان معلولین حتی نمی‌توانند حداقل امکانات و ابزار مورد نیاز ورزشی خود را تأمین کنند. از مسئولین عزیز انتظار داریم برای ورزش معلولین این استان نیزچاره‌ای بیندیشند و به یک معلول به چشم یک شهروند همانند دیگر افراد جامعه بنگرند در زمینه‌هایی مثل تفریح، تحصیل، مناسب سازی شهر، اشتغال، و دیگر زمینه‌ها برای معلولین این استان که چشم امیدشان بعد از خدا شما مسئولین عزیز هستید اقدام کرده و دستشان را بگیرید تا مایه افتخار مملکت خود باشند. منبع: سعید ضروری، وبلاگ گوناگون |
| تاریخ ثبت در بانک | 30 فروردین 1395 |
| فایل پیوست |
 |