| کد | pr-18009 |
|---|---|
| نام | حسن |
| نام خانوادگی | محمدی |
| سال تولد | 1348 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، ورزشی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | کارشناسی علوم تربیتی مدیریت و برنامه ریزی، کارشناسی ارشد علوم و تحقیقات آموزشی |
| مهارت | 13 سال عضو تیم ملی والیبال نشسته کارمند آموزش و پرورش |
| کشور | ایران |
| استان | مرکزی |
| شهر | محلات |
| متن زندگی نامه |
آقای محمدی تحصیلات خود را در کارشناسی علوم تربیتی مدیریت و برنامه ریزی و کارشناسی ارشد علوم و تحقیقات آموزشی در دانشگاه آزاد محلات به پایان رسانده است. تا سال 95 به عنوان بازرس اداره آموزش و پرورش محلات بوده، هم اکنون مدیر مدرسه است. علاوه بر این حدود 32 سال است که در والیبال نشسته فعالیت دارد. حدود 13 سال عضو تیم ملی والیبال نشسته بوده و در حال حاضر حدود 12 سال است که مربی تیم‌های ملی والیبال نشسته در سه رده جوانان، امید و بزرگسالان است. ضمن اینکه مربی تیم شهرستان، مربی تیم استان و مربی باشگاه‌های مختلف کشور از جمله صنعت نفت آبادان، ذوب آهن اصفهان، شهرداری اراک، تربیت بدنی یزد، ژیتاک بروجن، مخابرات اصفهان، گز سکه اصفهان، در سوپرلیگ بوده است. او در مسابقات برون مرزی شرکت داشته و افتخاراتی کسب کرده است. از جمله: مدال طلای مسابقات پارالمپیک 1992 بارسلون اسپانیا و 1996 آتلانتا آمریکا؛ مدال طلا مسابقات جهانی آلمان 1994 و مدال طلا ویلانوا اسپانیا سال 1996م. در زمان بازیکنی 12 مدال طلای مسابقات بین‌المللی را با تیم ملی به دست آورده است. در زمان مربیگری‌هم سه دوره مسابقات جوانان جهان سال 2006 کشور اسلوونی مقام اول، سال 2008 ریودوژانیرو برزیل طلا، و سال 2010 مسابقات جهانی مشهد مقدس طلا را در کارنامه افتخارات خود دارد. همچنین 5 مسابقه بین‌المللی که به عنوان مربی بوده آنها هم مدال طلا کسب کرده است. او در خانواده ای کاملا ورزشی رشد کرده و همین امر باعث شده علی رغم معلولیتش دست از تلاش و فعالیت برندارد. پیش از ورد به رشته والیبال نشسته او عضو تیم‌های فوتبال محلات بود، و جالب اینکه به عنوان دروازه‌بان تیم نوجوانان محلات هم بوده است. او می گوید: زیرساخت ورزشی کشور ما زیرساخت درست و اصولی نیست، به خصوص در مورد ورزش معلولین. نگاه جامعه و مسئولین ما در مورد معلولین نگاه مثبت و خوب و سازنده‌ای نیست. به عنوان مثال ما در کتب درسی ابتدایی مفاهیم اخلاقی چون ایثار و فدارکاری و تصمیم گیری را به کودکان آموزش می دهیم. ولی چیزی در آموزش و پرورش و فرهنگمان با عنوان فرهنگ سازی معلولین وجود ندارد. در حیطه ورزش نیز علی رغم هم کمبود و کم لطفی ها، خود ما معلولین نیز مقصر هستیم. ما باید روز به روز خودمان را بالا بکشیم و بتوانیم از کمترین فرصت ها بیشترین استفاده را ببریم. باید سطح توقعمان را مشخص کنیم تا درواقع بدانیم که چه چیزهایی خواسته‌هایمان هست. اعتقاد قلبی من این است اگر قرار باشد منتی بگذارم باید منتی باشد که معلولیت من به من بگذارد. چون معلولیت من باعث شد که من حالا از لحاظ ورزشی به درجات خوبی برسم. اگر من این را بپذیرم طبیعتاً ممنون خدا هم خواهم بود، و ممنون شرایط موجودم هم باید باشم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 6 اسفند 1396 |