چهره های موفق معاصر
کد pr-1740  
نام نوید  
نام خانوادگی مجاهد  
سال تولد 1372  
وضعیت جسمی فقدان حرکتی  
نوع فعالیت علمی-فرهنگی  
زبان فارسی  
مهارت وبلاگ نویس مستعد برنامه نویسی با برناهم ASP  
کشور ایران  
متن زندگی نامه سرویس مصاحبه ایتنا – برای هیئت داوران دومین سال انتخاب وبلاگ‌های برتر فارسی، کشف یک استعداد غریب در پهنه وبلاگ‌های فارسی هیجان‌آور بود: جوانی معلول که در یکی از شهرهای ایران، با جدیت در کار نوشتن وبلاگ است، چنان هم مستمر و مصمم که تصورش ساده نبود، آن هم در یک زمینه تخصصی مانند برنامه‌نویسی وب! و فراتر از آن، به صورت آموزشی. تحفه این که “مژده” -که اینک یکی از وبلاگ‌نویسان مشهور وبلاگستان شده- در کار ترغیب و تشویق دیگر ناتوانان جسمی، به وبلاگ‌نویسی و بروز توانایی‌های فراوان نهفته در وجودشان است، و گفته هر کاری بتواند برایشان می‌کند.
داوران در برگزیدن این وبلاگ‌نویس، و نمایش این ظرفیت شگفت وبلاگ‌نویسی تردید نکردند!
– در ابتدا از خودت و سن و تحصیل و کار و علائقت بگو
من نوید مجاهد هستم، 22 سال سن دارم و در شهر یزد زندگی می‌کنم.
به علت این که مبتلا به بیماری دیستروفی دوشن هستم فقط توانستم تا کلاس پنجم دبستان با تحمل زحمات زیاد به کمک پدرم تحصیل کنم. پس از آن چون معلولیت جسمی‌ام پیشرفت کرده بود پدرم تصمیم گرفت تا تحصیلاتم را در منزل ادامه دهم. چون خودم مایل نبودم روال عادی دروس را بگذرانم، بنابراین به مطالعه کتب مختلفی که در منزل داشتیم و پدرم تهیه می‌کرد مشغول شدم. ابتدا به مطالعه رمان‌های مختلف می‌پرداختم و سپس به طرف مطالعه کتب تاریخی، نجوم و علمی تخیلی کشیده شدم.
بعد از آشنایی با کامپیوتر، علاقه من به مطالعه کتاب‌های کامپیوتری و برنامه‌نویسی… جلب شد. در حال حاضر عمده علاقه من را وبلاگ‌نویسی، طراحی و برنامه‌نویسی سایت‌های اینترنتی تشکیل می‌دهد.
در مورد کار، مدتی است در منزل برای یک شرکت معتبر کامپیوتری به کار طراحی سایت و برنامه‌نویسی مشغول شده‌ام.
– فکر می‌کنم خوانندگان هم میل دارند در باره وضعیت جسمانی تو بیشتر بدانند، لطفاً در این مورد بگو
من مبتلا به بیماری دیستروفی دوشن هستم. دوشن یک بیماری ژنتیکی است که به تدریج باعث ایجاد ضعف در ماهیچه‌ها می‌شود. در واقع من تا 12 سال پیش قادر به راه رفتن بودم، اما به تدریج این توانایی را از دست دادم. در حال حاضر از صندلی چرخ‌دار برای جابجایی استفاده می‌کنم و دست‌هایم هم ضعیف است.
همین طور که می‌دانید معلولیت مشکلات زیادی را برای خود فرد و خانواده ایجاد می‌کند. من از این فرصت استفاده می‌کنم و از زحمات پدر و مادرم که محیطی آرام و مناسب را برای رشد من فراهم کردند واقعا تشکرم می‌کنم. در واقع من پیشرفتم را مدیون پدرم هستم.
چطور شد که اصلاً سراغ کامپیوتر و اینترنت رفتی؟
حدود 10 سال پیش با خرید یک دستگاه کامپیوتر توسط پدرم و تشویق ایشان به فراگیری آن پرداختم. در شروع کار، از آنجایی که فقط تحصیلات ابتدایی داشتم برایم مطالعه کتاب‌های کامپیوتری مشکل بود با این وجود با کمک و تشویق پدرم شروع به یادگیری انگلیسی، کامپیوتر، و برنامه نویسی با Qbasic نمودم.
به علت مشکل جسمانی توانایی ایجاد و خلق برنامه‌ها(کاری که در دنیای واقعی قادر به انجام آن نبودم) در من شوق و علاقه زیادی ایجاد می‌کرد. پس مدتی که سطح آشنایی من با کامپیوتر بالاتر رفت پدرم شخصی را برای آمورش موارد پیشترفته‌تر به منزل آوردند. از آن زمان به بعد کار جدی من در زمینه کامپیوتر و برنامه نویسی به زبان Pascal شروع شد.
در حدود دو سال پیش کار طراحی و برنامه‌نویسی وب را آغاز کردم. اولین کار من طراحی سایتی با ASP برای یکی از اساتید دانشگاه بود که به دانشجویان این اجازه را می‌داد که نمرات خود را در شبکه مشاهده کنند. این سایت اولین سایتی در این زمینه بود که در یزد راه‌اندازی می‌شد. بعد از این سایت دانشگاه آزاد یزد هم شروع به انجام چنین کاری کرد.
در حال حاضر مشغول کار بر روی ASP.net هستم.
من به علت این که نمی‌توانستم برای یادگیری موارد مختلف کامپیوتر از کلاس‌های موجود استفاده کنم، اکثرقریب به اتفاق مطالب فنی مربوط به کامپیوتر را از کتاب آموختم. بدون اغراق به هر موردی که علاقه‌مند می‌شدم پدرم تعداد بسیار زیادی کتاب در آن زمینه برایم تهیه می‌کردند. به این وسیله از ایشان سپاسگزاری می‌کنم.
– چه مدت است که در اینترنت کار می‌کنی؟
حدود چهار سال
– بیشتر تمرکز تو در وبلاگ، آموزش تجربیات و اطلاعاتت به خوانندگان است، چرا چنین روشی را پیش گرفتی؟
به نظر من بهتر است وبلاگ برای خوانندگان مفید باشد، تا بازدیدکنندگان دست خالی از وبلاگ خارج نشوند. اگر هر کس در وبلاگ در مورد رشته تخصصی خود بنویسد سطح دانش جامعه بسیار گسترش خواهد یافت. به همین دلیل من سعی کرده‌ام در وبلاگم بیشتر به مطالب آموزشی بپردازم.
البته من وبلاگ شخصی را هم نفی نمی‌کنم. آن وبلاگ‌ها هم با نوشتن، تجربیات خود در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند.
– اختصاصاً بیشتر در چه زمینه‌ای می‌نویسی؟
من بیشتر در زمینه سیستم مدیریت محتوای Movable Type مطلب آموزشی می‌نویسم. این سیستم به این علت که یکی از قو‌ی‌ترین سیستم‌های مدیریت وبلاگ در دنیاست، در بین وبلاگ‌نویسان ایرانی محبوبیت فراوانی پیدا کرده است. این سیستم به حدی گسترده است که نیاز به آموزش آن کاملاً احساس می‌شد.
امیدوارم این مطالب برای خواننده مفید بوده باشد.
– ظاهراً در زمینه تشویق و ترغیب کسانی که مشکل جسمی دارند به حضور در وب، خیلی تلاش می‌کنی. کمی در این باره بگو
معلولان به دلیل مشکلات جسمی، کمتر قادر به رساندن نظرات و مشکلات خود به گوش دیگران هستند. به همین جهت مردم کمتر با نظرات، عقاید، مشکلات و … معلولین آشنایی دارند. به نظر من وبلاگ بهترین جایی است که معلولین می‌توانند خود و مشکلات خود را مطرح کنند.
من در این زمینه هر کمکی از دستم ساخته باشد حاضرم انجام دهم. تا به حال هم دو وبلاگ برای معلولین ساخته‌ام به این آدرس‌ها:
آشنایی با یک معلول قطع نخاع: (نشانی: iran.mojde.com)
من و MS (نشانی: ms.mojde.com)
– چه نظرات و پاسخ‌هایی از مخاطبانت در وبلاگ داشته‌ای؟
اکثراً از این که یک معلول این مطالب را می‌نویسد اظهار تعجب می‌کنند، غافل از این که اگر محیط مناسبی که برای من فراهم بود، فراهم باشد همین معلولیت باعث شکوفایی استعداد در دیگر اعضای سالم شخص معلول می‌شود.
– چقدر مخاطب و بیننده داری؟ چقدر مشتری ثابت؟ اصولاً در باره وبلاگ‌نویسی چه نظری داری؟ و آن را به چه کسانی توصیه می کنی؟
وبلاگ باعث ایجاد تغییر شگرفی در محتوای فارسی در اینترنت شد. در حال حاضر اگر در موتورهای جست‌وجو به دنبال کلمه‌ای بگردید، اکثر نتایج در وبلاگ‌ها یافت خواهند شد.
پیش از این اکثر سایت‌ها فقط ساخته می‌شدند و به به روز کردن آنها اهمیت کمتری داده می‌شد اما با وجود وبلاگ‌ها به سرعت مطالب به روز می‌شود.
بیشترین اثری که وبلاگ‌ها برای شخص من داشته‌اند، آشنایی با اشخاص مختلف بوده است. پیش از این از طریق چت به این صورت نمی‌شد با عقاید و سطح دانش افراد مختلف آشنایی پیدا کرد. این مسئله در مورد معلولان نمود بیشتری پیدا می‌کند. معلولانی که قادر نیستد از خانه خارج شوند، سطح ارتباطات آنها با افراد جامعه بسیار ناچیز است و وبلاگ‌نویسی به آنها این امکان را می‌دهد که با افراد بسیار زیادی ارتباط بر قرار کنند.
من به معلولان، وبلاگ‌نویسی را بسیار توصیه می‌کنم.
نوید مجاهد روز سه شنبه 19 مرداد از بین ما رفت. نوید مجاهد مبتلا به بیماری ژنتیکی دوشن بود و به علت همین بیماری در جوانی درگذشت.
نوید از پشت میز کاری خود در یزد پروژه‌های نرم‌افزاری خود را در گستره ایران انجام می‌داد.
او وبلاگی به نام مژده داشت که در آن به راهنمایی در زمینه برنامه‌های تحت وب و به ویژه نرم افزار موویبل تایپ می‌پرداخت. اما شاید بزرگترین کار او که ارزش خاصی از لحاظ اجتماعی داشته و دارد، ایجاد سایت special.ir برای معلولان و تشویق آنها به وبلاگ‌نویسی بود که علاوه بر وبلاگ‌هایی در این زمینه، تالار گفتگویی هم برای بحث درباره معلولیت‌های جسمی و عصبی داشت.
نوید برای هیچکدام از کارهایی که برای معلولان انجام می داد پولی دریافت نمی‌کرد، بلکه علاوه بر وقت و تخصص، هزینه‌هایی را هم شخصا تقبل می‌کرد.
نوید مجاهد دوستی دلسوز، اهل فرهنگ، خوش‌اخلاق و ماهر بود و در حالیکه از بیماری شدید حرکتی رنج می‌برد و حتی نشستن نیز برایش دشوار شده بود؛ با نهایت دقت تا آخرین روزهای حیاتش به تعهداتش وفا کرد.
منبع: وب سایت خبری فناوری اطلاعات (ایتنا)
نوید مجاهد: وبلاگ نویس مستعد
سرویس مصاحبه ایتنا - برای هیئت داوران دومین سال انتخاب وبلاگ‌های برتر فارسی، کشف یک استعداد غریب در پهنه وبلاگ‌های فارسی هیجان‌آور بود: جوانی معلول که در یکی از شهرهای ایران، با جدیت در کار نوشتن وبلاگ است، چنان هم مستمر و مصمم که تصورش ساده نبود، آن هم در یک زمینه تخصصی مانند برنامه‌نویسی وب! و فراتر از آن، به صورت آموزشی. تحفه این که "مژده" -که اینک یکی از وبلاگ‌نویسان مشهور وبلاگستان شده- در کار ترغیب و تشویق دیگر ناتوانان جسمی، به وبلاگ‌نویسی و بروز توانایی‌های فراوان نهفته در وجودشان است، و گفته هر کاری بتواند برایشان می‌کند.
داوران در برگزیدن این وبلاگ‌نویس، و نمایش این ظرفیت شگفت وبلاگ‌نویسی تردید نکردند!



در ابتدا از خودت و سن و تحصیل و کار و علائقت بگو
من نوید مجاهد هستم، 22 سال سن دارم و در شهر یزد زندگی می‌کنم.
به علت این که مبتلا به بیماری دیستروفی دوشن هستم فقط توانستم تا کلاس پنجم دبستان با تحمل زحمات زیاد به کمک پدرم تحصیل کنم. پس از آن چون معلولیت جسمی‌ام پیشرفت کرده بود پدرم تصمیم گرفت تا تحصیلاتم را در منزل ادامه دهم. چون خودم مایل نبودم روال عادی دروس را بگذرانم، بنابراین به مطالعه کتب مختلفی که در منزل داشتیم و پدرم تهیه می‌کرد مشغول شدم. ابتدا به مطالعه رمان‌های مختلف می‌پرداختم و سپس به طرف مطالعه کتب تاریخی، نجوم و علمی تخیلی کشیده شدم.
بعد از آشنایی با کامپیوتر، علاقه من به مطالعه کتاب‌های کامپیوتری و برنامه‌نویسی... جلب شد. در حال حاضر عمده علاقه من را وبلاگ‌نویسی، طراحی و برنامه‌نویسی سایت‌های اینترنتی تشکیل می‌دهد.
در مورد کار، مدتی است در منزل برای یک شرکت معتبر کامپیوتری به کار طراحی سایت و برنامه‌نویسی مشغول شده‌ام.

فکر می‌کنم خوانندگان هم میل دارند در باره وضعیت جسمانی تو بیشتر بدانند، لطفاً در این مورد بگو
من مبتلا به بیماری دیستروفی دوشن هستم. دوشن یک بیماری ژنتیکی است که به تدریج باعث ایجاد ضعف در ماهیچه‌ها می‌شود. در واقع من تا 12 سال پیش قادر به راه رفتن بودم، اما به تدریج این توانایی را از دست دادم. در حال حاضر از صندلی چرخ‌دار برای جابجایی استفاده می‌کنم و دست‌هایم هم ضعیف است.
همین طور که می‌دانید معلولیت مشکلات زیادی را برای خود فرد و خانواده ایجاد می‌کند. من از این فرصت استفاده می‌کنم و از زحمات پدر و مادرم که محیطی آرام و مناسب را برای رشد من فراهم کردند واقعا تشکرم می‌کنم. در واقع من پیشرفتم را مدیون پدرم هستم.
چطور شد که اصلاً سراغ کامپیوتر و اینترنت رفتی؟
حدود 10 سال پیش با خرید یک دستگاه کامپیوتر توسط پدرم و تشویق ایشان به فراگیری آن پرداختم. در شروع کار، از آنجایی که فقط تحصیلات ابتدایی داشتم برایم مطالعه کتاب‌های کامپیوتری مشکل بود با این وجود با کمک و تشویق پدرم شروع به یادگیری انگلیسی، کامپیوتر، و برنامه نویسی با Qbasic نمودم.
به علت مشکل جسمانی توانایی ایجاد و خلق برنامه‌ها(کاری که در دنیای واقعی قادر به انجام آن نبودم) در من شوق و علاقه زیادی ایجاد می‌کرد. پس مدتی که سطح آشنایی من با کامپیوتر بالاتر رفت پدرم شخصی را برای آمورش موارد پیشترفته‌تر به منزل آوردند. از آن زمان به بعد کار جدی من در زمینه کامپیوتر و برنامه نویسی به زبان Pascal شروع شد.
در حدود دو سال پیش کار طراحی و برنامه‌نویسی وب را آغاز کردم. اولین کار من طراحی سایتی با ASP برای یکی از اساتید دانشگاه بود که به دانشجویان این اجازه را می‌داد که نمرات خود را در شبکه مشاهده کنند. این سایت اولین سایتی در این زمینه بود که در یزد راه‌اندازی می‌شد. بعد از این سایت دانشگاه آزاد یزد هم شروع به انجام چنین کاری کرد.
در حال حاضر مشغول کار بر روی ASP.net هستم.
من به علت این که نمی‌توانستم برای یادگیری موارد مختلف کامپیوتر از کلاس‌های موجود استفاده کنم، اکثرقریب به اتفاق مطالب فنی مربوط به کامپیوتر را از کتاب آموختم. بدون اغراق به هر موردی که علاقه‌مند می‌شدم پدرم تعداد بسیار زیادی کتاب در آن زمینه برایم تهیه می‌کردند. به این وسیله از ایشان سپاسگزاری می‌کنم.

چه مدت است که در اینترنت کار می‌کنی؟
حدود چهار سال
بیشتر تمرکز تو در وبلاگ، آموزش تجربیات و اطلاعاتت به خوانندگان است، چرا چنین روشی را پیش گرفتی؟
به نظر من بهتر است وبلاگ برای خوانندگان مفید باشد، تا بازدیدکنندگان دست خالی از وبلاگ خارج نشوند. اگر هر کس در وبلاگ در مورد رشته تخصصی خود بنویسد سطح دانش جامعه بسیار گسترش خواهد یافت. به همین دلیل من سعی کرده‌ام در وبلاگم بیشتر به مطالب آموزشی بپردازم.
البته من وبلاگ شخصی را هم نفی نمی‌کنم. آن وبلاگ‌ها هم با نوشتن، تجربیات خود در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند.

اختصاصاً بیشتر در چه زمینه‌ای می‌نویسی؟
من بیشتر در زمینه سیستم مدیریت محتوای Movable Type مطلب آموزشی می‌نویسم. این سیستم به این علت که یکی از قو‌ی‌ترین سیستم‌های مدیریت وبلاگ در دنیاست، در بین وبلاگ‌نویسان ایرانی محبوبیت فراوانی پیدا کرده است. این سیستم به حدی گسترده است که نیاز به آموزش آن کاملاً احساس می‌شد.
امیدوارم این مطالب برای خواننده مفید بوده باشد.
ظاهراً در زمینه تشویق و ترغیب کسانی که مشکل جسمی دارند به حضور در وب، خیلی تلاش می‌کنی. کمی در این باره بگو
معلولان به دلیل مشکلات جسمی، کمتر قادر به رساندن نظرات و مشکلات خود به گوش دیگران هستند. به همین جهت مردم کمتر با نظرات، عقاید، مشکلات و ... معلولین آشنایی دارند. به نظر من وبلاگ بهترین جایی است که معلولین می‌توانند خود و مشکلات خود را مطرح کنند.
من در این زمینه هر کمکی از دستم ساخته باشد حاضرم انجام دهم. تا به حال هم دو وبلاگ برای معلولین ساخته‌ام به این آدرس‌ها:
آشنایی با یک معلول قطع نخاع: (نشانی: http://iran.mojde.com)
من و MS (نشانی: http://ms.mojde.com)

چه نظرات و پاسخ‌هایی از مخاطبانت در وبلاگ داشته‌ای؟
اکثراً از این که یک معلول این مطالب را می‌نویسد اظهار تعجب می‌کنند، غافل از این که اگر محیط مناسبی که برای من فراهم بود، فراهم باشد همین معلولیت باعث شکوفایی استعداد در دیگر اعضای سالم شخص معلول می‌شود.

چقدر مخاطب و بیننده داری؟ چقدر مشتری ثابت؟ اصولاً در باره وبلاگ‌نویسی چه نظری داری؟ و آن را به چه کسانی توصیه می کنی؟
وبلاگ باعث ایجاد تغییر شگرفی در محتوای فارسی در اینترنت شد. در حال حاضر اگر در موتورهای جست‌وجو به دنبال کلمه‌ای بگردید، اکثر نتایج در وبلاگ‌ها یافت خواهند شد.
پیش از این اکثر سایت‌ها فقط ساخته می‌شدند و به به روز کردن آنها اهمیت کمتری داده می‌شد اما با وجود وبلاگ‌ها به سرعت مطالب به روز می‌شود.
بیشترین اثری که وبلاگ‌ها برای شخص من داشته‌اند، آشنایی با اشخاص مختلف بوده است. پیش از این از طریق چت به این صورت نمی‌شد با عقاید و سطح دانش افراد مختلف آشنایی پیدا کرد. این مسئله در مورد معلولان نمود بیشتری پیدا می‌کند. معلولانی که قادر نیستد از خانه خارج شوند، سطح ارتباطات آنها با افراد جامعه بسیار ناچیز است و وبلاگ‌نویسی به آنها این امکان را می‌دهد که با افراد بسیار زیادی ارتباط بر قرار کنند.
من به معلولان، وبلاگ‌نویسی را بسیار توصیه می‌کنم.
نوید مجاهد روز سه شنبه 19 مرداد از بین ما رفت. نوید مجاهد مبتلا به بیماری ژنتیکی دوشن بود و به علت همین بیماری در جوانی درگذشت.

نوید از پشت میز کاری خود در یزد پروژه‌های نرم‌افزاری خود را در گستره ایران انجام می‌داد.

او وبلاگی به نام مژده داشت که در آن به راهنمایی در زمینه برنامه‌های تحت وب و به ویژه نرم افزار موویبل تایپ می‌پرداخت. اما شاید بزرگترین کار او که ارزش خاصی از لحاظ اجتماعی داشته و دارد، ایجاد سایت special.ir برای معلولان و تشویق آنها به وبلاگ‌نویسی بود که علاوه بر وبلاگ‌هایی در این زمینه، تالار گفتگویی هم برای بحث درباره معلولیت‌های جسمی و عصبی داشت.
نوید برای هیچکدام از کارهایی که برای معلولان انجام می داد پولی دریافت نمی‌کرد، بلکه علاوه بر وقت و تخصص، هزینه‌هایی را هم شخصا تقبل می‌کرد.

نوید مجاهد دوستی دلسوز، اهل فرهنگ، خوش‌اخلاق و ماهر بود و در حالیکه از بیماری شدید حرکتی رنج می‌برد و حتی نشستن نیز برایش دشوار شده بود؛ با نهایت دقت تا آخرین روزهای حیاتش به تعهداتش وفا کرد.
خاطراتی که نوید مجاهد به صورت پراکنده منتشر می کرد خواندنی است با هم مرور می کنیم با آرزوی مغفرت برای این زنده یاد پرتلاش:
درباره من
سلام! به وب‌سایت من خوش‌آمدید! اسم من نوید مجاهد است. متولد 27 شهریور 1361 هستم (سال سگ!). و در شهر یزد ساکن هستم. من مبتلا به یک بیماری ژنتیکی هستم که ماهیچه‌ها رو کم‌کم ضعیف می‌کنه و در حال حاضر روی صندلی چرخ‌دار می‌شینم.
من یک برادر 12 ساله (بهنام) و یک خواهر 8 ساله (ویدا)دارم. من علت شرایطم خیلی اذیت پدر، مادرم میکنم واسه همین همین‌جا می‌خوام ازشون تشکر کنم. من هر چی دارم از اون‌ها دارم.
فعالیت‌های من همه در باب کامپیوتر هستند و بیشتر در زمینه طراحی و برنامه‌نویسی وب کار می‌کنم. اوایل با Qbasic و Pascal برنامه‌نویسی می‌کردم ولی وقتی اینترنت باب شد بیشتر به اون طرف کشیده شدم. اویل با HTML کار می‌کردم ولی به خاطر تجربه برنامه‌نویسی که داشتم خیلی زود به برنامه‌نویسی وب روی آوردم. در این زمینه بیشتر با ASP کار کردم ولی با PHP آشنایی هم دارم و این اواخر هم به ASP .net روی آوردم. برای کارهای گرافیکی سایت‌هایی که طراحی می‌کنم بیشتر Photoshop استفاده می‌کنم و در حال حاضر تا حد زیادی توش مهارت پیدا کردم در کنار اون با Flash هم کار می‌کنم. در کنار این‌‌ها با برنامه مدیریت وبلاگ Movable type هم کار می‌کنم و تقریبا کارشناسش شدم! توی وبلاگم هم بیشتر در همین زمینه مطلب می‌نویسم. کار طراحی قالب وبلاگ هم انجام می‌دم.


تفریح من بیشتر گوش دادن به موسیقی، وب‌گردی و خوندن وبلاگ‌های مختلف و مقداری هم تماشای تلوزیون هست.

در کنار این کارها سایتی راه‌اندازی کردم به نشانی Special.ir برای معلولان که داخل اون وبلاگ‌هایی برای معلولان ایجاد کردم. در حال حاضر 8 وبلاگ داخل آن به فعالیت مشغول هستند و تصمیم دارم کم‌کم تعداد وبلاگ‌ها را بیشتر کنم.
منبع: یزد فرداد 25 مرداد 1388

 
تاریخ ثبت در بانک 29 فروردین 1395  
فایل پیوست
تصویر