| کد | pr-15925 |
|---|---|
| نام | مجید |
| نام خانوادگی | زینال زاده |
| مرتبط با معلولان | عمومی |
| نوع فعالیت | هنری |
| زبان | فارسی |
| مهارت | عکاسی در حوزه ورزش معلولان، عکاس پاراالمپیک در فدراسیون جانبازان و معلولان |
| کشور | ایران |
| متن زندگی نامه |
مجید زینال‌زاده، عکاس پاراالمپیک در فدراسیون جانبازان و معلولان: تا وقتی این بچه‌ها هستند، ما هم هستیم مجید زنیال‌زاده حدود 15 سال است که در حوزه ورزش معلولان عکاسی می‌کند. او ورودش به این حوزه را مدیون برادر جانبازش که پیش از او کار تخصصی عکاسی را شروع کرده و حالا مدرس رشته عکاسی در دانشگاه تهران است، می‌داند. این عکاس ورزشی معتقد است شور و حالی که ورزشکاران دارای معلولیت در مسابقات از خود بروز می‌دهند. به عکاس‌ها هم منتقل می‌شود و به همین دلیل است که عکاسی در این حوزه قابل مقایسه با عکاسی در هیچ موضوع دیگری نیست. زینال‌زاده عکاس حرفه‌ای است که در فدراسیون ورزش‌های معلولان و جانبازان مشغول به فعالیت است. عکاسی از کدام رشته ورزشی در حوزه معلولان دشوارتر است؟ سخت‌ترین رشته ورزشی در حوزه معلولان، رشته دوومیدانی است. ما در تمام موارد در این رشته ورزشکار داریم. وقتی من در رشته دوومیدانی عکاسی می‌کنم باید دور زمین دوومیدانی مرتب از این طرف به آن طرف بدوم، چون در هر دقیقه یک نفر می‌پرد، یک نفر وزنه پرتاب می‌کند، یک نفر می‌دود و یکی هم مدال می‌گیرد. من در یک جا ساکن نیستم. فکر می‌کنید عکاسی در ورزش معلولان چه تأثیری رد تغییر نگاه مردم به معلولیت و ایجاد فرهنگ سازی در این زمینه دارد؟ از وقتی که افتخارات این عزیزان در فضا مجازی یا در سایت‌ها و یا خبرگزاری‌ها و در رسانه‌ها بیشتر دیده شده است و این دیده شدن تأثیر خیلی زیادی داشته است. اکنون می‌بینیم که ورزشکاران دارای معلولیت در برنامه تلویزیونی به راحتی شرکت می‌کنند در حالی که قبلاً دوست نداشتند دیده شود و از نگاه مردم پرهیز می‌کردند. اکنون با موفقیت‌هایی که ورزشکاران دارای معلولیت در صحنه رقابت‌های جهانی به دست آورده‌اند، انگیزه‌شان برای حضور در مسابقات و دیده شدن بیشتر شده است. بیشترین استقبال این بچه‌ها در چه رشته‌هایی است؟ در رشته‌های دوومیدانی بیشترین شرکت کننده را داریم. وقتی که به استان‌ها بخشنامه شد که ورزشکاران خود را برای مسابقات بفرستند استقبال خیلی خوبی شد و جمعیت زیادی داوطلب شرکت در مسابقات داخلی شدند. این به خاطر این است که مدتی است تلویزیون به مسابقات معلولان بها داده و مسابقات داخلی و جهانی را پخش مستقیم می‌کند. وقتی افراد دارای معلولیت یک ورزشکار دارای معلولیت را در میدان مسابقات جهانی می‌بینند، انگیزه پیدا می‌کنند که آنها هم فعال شوند. خیلی از بچه‌های دارای معلولیت از نگاه ترحم‌آمیز مردم هراس دارند. عکس و فیلم چه تأثیری در این موضوع می‌تواند داشته باشد؟ به نظر من نشان دادن ناتوانی‌ها باعث تضعیف روحیه افراد می‌شود و خیلی از افراد دارای معلولیت از این نوع نگاه آزار می‌بینند. شما در کشورهای خارجی می‌بینید که چقدر برای افراد دارای معلولیت احترام قائل هستند. باید دستورالعملی برای رسانه‌ها تدوین شود که در حوزه افراد دارای معلولیت چگونه باید وارد شوند؟ باید رسانه‌ها به این باور برسند که معلولان افراد بدبخت و مفلوک و قابل ترحم نیستند. بعضی از عکاسان از افراد دارای معلولیت به نحوی عکس می‌گیرند که تنها مدالشان معلوم باشد و ویلچرشان دیده نشود! در حالی که من معتقدم در این عکس‌ها حتماً ویلچر قهرمان ورزش و عصای یک نابینای قهرمان باید دیده شود تا معلوم شود که او چقدر تواناست. |
| تاریخ ثبت در بانک | 22 مرداد 1396 |