| کد | pr-14775 |
|---|---|
| نام | اسماعیل |
| نام خانوادگی | اسدی |
| سال تولد | 1350 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | ورزشی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | کارشناسی ارشد مهندسی عمران - دکتری شهرسازی |
| مهارت | شنا و تنیس با ویلچر |
| اهم فعالیت ها | اسماعیل اسدی متولد 1350 جسمی حرکتی و دارای کارشناسی ارشد مهندسی عمران می‌باشد. و در رشته شنا و تنیس با ویلچر حدود 20 سال است که فعالیت دارد. و مقام‌های کشوری را کسب کرده است که حدود 20 مقام اعم از اول، دوم، سوم می‌شود. مهارت دوره‌های آی‌سی‌دی‌ال را هم گذرانده است. مشوق اصلی در این زمینه دوستان، خانواده بوده‌اند. در حال حاضر کارمند اداره کل راه و شهرسازی استان قم می‌باشد. |
| کشور | ایران |
| استان | قم |
| متن زندگی نامه |
اسماعیل اسدی متولد ساری و ساکن قم معلولیت جسمی و حرکتی متولد 1350 توضیح آقای یوسفی مفید مدیر انجمن نیکو تلاش چندی قبل مهمان دفتر فرهنگ معلولین بود و از چند نفر که در قم اخلاق نیک دارند و منشأ خدمات هستند نام برد، از جمله از آقای اسماعیل اسدی بسیار یاد کرد. تصمیم گرفتیم حتماً ایشان را در بانک معرفی کنیم. ایشان هم از گفت‌وگو استقبال خوبی داشتند و در مصاحبه نکات کلیدی و راهبردی سودمندی مطرح کردند. امید است مصاحبه‌های دیگر درباره خدماتشان در استان قم داشته باشیم. این مصاحبه توسط خانم مریم قاسمی در اول بهمن ماه 1399 اجرا و توسط سعید محمدیاری مکتوب و تایپ شد. متن گفت‌وگو * لطف کنید خودتان را برای ما معرفی بکنید. ـ من اسدی هستم، معلول جسمی حرکتی از ناحیه پای راست. متولد شهرستان ساری هستم و حدود بیست‌و‌پنج سال است که در قم زندگی می‌کنم. * تحصیلاتتان چیست؟ ـ مهندس عمران هستم، الآن هم در حال تهیه رساله در مقطع دکترا رشته شهرسازی هستم. * کدام دانشگاه درس خوانده‌اید؟ ـ دانشگاه آزاد واحد قائم‌شهر عمرانم را خواندم. البته هم زمان آن مقطع دو تا لیسانس گرفتم، دانشگاه مازندران هم من لیسانس ریاضی گرفتم. هم مهندسی عمران هم لیسانس ریاضی محض دارم، الآن هم دانشگاه آزاد واحد نجف‌آباد هستم. * معلولیت جسمی حرکتی شما از ابتدا بوده یا خیر؟ ـ بله، از هجده ماهگی بر اثر، فلج اطفال، معلولیت پیدا کردم. * در زمینه‌های دیگر چطور؟ حالا غیر از همین تحصیلاتی که داشتید، زمینه‌های دیگر فعالیت دارید؟ ـ من قریب به بیست و پنج سال فعالیت ورزشی تقریباً به‌صورت حرفه‌ای دارم. در رشته شنای جانبازان و معلولین کار کرده‌ام، که مدال‌های مختلف دارم، نیز در تنیس با ویلچر هم فعالیت داشته‌ام. * مقام‌های مهم‌تر را که به خاطر دارید برای ما بفرمایید؟ ـ من چندین سال قهرمانی کشور مدال طلا آوردم. مقطعی به تیم ملی شنای جانبازان و معلولین دعوت شدم. یک سال در تنیس با ویلچر هم مقام سوم آوردم. * آیا در مسابقات ملی مقامی کسب کردید؟ ـ بین‌المللی خیر. همه اینهایی که گفتم قهرمانی کشور است. * در زمینه رشته تحصیلی‌تان هم شاغل هستید؟ ـ بله، من در اداره کل راه و شهرسازی استان قم هستم، و در زمینه مرتبط با تحصیلم مشغول به کار هستم. * در زمینه‌های دیگر چطور، فعالیت خاصی دارید؟ مثلاً رشته‌های هنری؟ ـ هنری خیر. بعضاً کوه‌پیمایی می‌رویم و در خدمت دوستان هستم. * با انجمن‌هایی که ویژه معلولین است چطور، ارتباط دارید؟ ـ بله، با دوستان در ارتباط هستم، جامعه نیکو تلاش و دوستان دیگر. عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قم هم هستم. * آیا توصیه‌ای به دوستان دیگر دارید که شرایط مشابه شما را دارند، برای اینکه بتوانند خودشان را در جامعه اثبات کنند؟ ـ باید به خودمان متکی باشیم. من بعضاً به دوستان معلول که اینجا مراجعه می‌کنند به آنها می‌گویم اگر ما بعضاً یکی‌مان اگر شرایطی را ایجاد بکنیم، مثلاً نظر دیگران جایی می‌خواهند شغل بدهند نسبت به ما عوض بشود، ما یک بدگمانی نسبت به معلولین ایجاد می‌کنیم. مثلاً یک معلول یک جای دیگر می‌خواهد برایش شغل ایجاد بشود، می‌گوید اصلاً معلول شما جذب نکن. مثلاً اینها می‌آیند در ادارات یا مثلاً جایی که شاغل می‌شوند کار خوب نمی‌کنند. یک موضوع این است. یعنی همه‌مان اگر هستیم این قدر باید در چشم کسانی که داریم برایشان کار می‌کنیم این قدر بُلد باشیم و کارمان این قدر بُلد باشد که آن معلولیتمان اصلاً به چشمشان نیاید، و اگر دفعه بعد کسی خواست مثلاً جایی اعتماد بکند و مسئولیتی بدهد بگوید نه، اصلاً ما دو تا همکار داریم، اصلاً این حرف‌ها نیست. به خصوص این موضوع را خیلی تأکید می‌کنم که نرویم یک جایی که مثلاً مداوم معلولیتمان را بهانه کنیم و مثلاً بگوییم من معلول هستم صبح دیر بیایم، معلولم اطاق فلان جا به من بدهید. درست است که یک حق و حقوق قانونی داریم، ولی این موضوع هم مهم است که برای دیگران یک دیدگاه منفی ایجاد نکنیم. * منظور شما این است که دوستان تمام توانایی‌هایی که دارند را به نوعی ارائه کنند تا جامعه و همکاران و مدیران در ادارات از آنها خوششان بیاید. ـ بله. این قدر این توانایی‌ها را به چشم نشان بدهند که آن نقطه ضعفشان اصلاً دیده نشود. نه اینکه آن نقطه ضعف را هر روز برویم بگوییم. مثلاً بعد از اینکه استخدام شدند یا جایی مشغول به کار شدند، آن نقطه ضعفشان را پر رنگ کنند که ما چون این‌جوری هستیم من زود بروم، من دیر بیایم. به نظر من اتفاقاً باید ویژگی‌هایشان را بگویند. نظر من این است. حالا بعضی‌ها می‌گویند حق و حقوق قانونی‌مان است. حق و حقوق قانونی به جا، ولی آن دیدگاهی که جامعه دارد نباید این باشد که معلولین وقتی شاغل می‌شوند دوست دارند کم کار بکنند بیشتر پول بگیرند. * با توجه به رشته تحصیلی‌تان، آیا شما توانسته‌اید در زمینه مناسب سازی برای دوستان معلول کاری بکنید؟ ـ کم و بیش من در کمیته‌ها بوده‌ام، مناسب سازی حالا دورادور بخصوص خیلی سعی کرده‌ام حمایت بکنم، دوستانی که جلسات مناسب سازی می‌روند. الآن عنوان رساله دکترای من در حقیقت «عدالت فضایی و شهر همه شمول» است؛ یعنی اگر خدا بخواهد رساله‌ام فکر کنم چیز خوبی دربیاید، که به اصطلاح ما برای همه ارکان باید این عدالت فضایی و شهر همه شمول را داشته باشیم. * از اینکه در این گفت‌وگو شرکت فرمودید بسیار متشکرم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 مرداد 1396 |