| کد | pr-1474 |
|---|---|
| نام | علی |
| نام خانوادگی | صابری |
| سال تولد | 1352 |
| وضعیت جسمی | نابینا |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، خدماتی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | دکترای حقوق |
| مهارت | رتبهٔ دوم کنکور سراسری در رشتهٔ حقوق، دانشجوی دکترای حقوق از دانشگاه هاروارد، گرانترین وکیل ایران، وکالت پرونده خونهای آلوده ایران و بعد از 10 سال پیگیری محکوم کردن یک نهاد دولتی به پرداخت دیه |
| اهم فعالیت ها | عضو شورای اسلامی اشهر تهران/ وکیل پایه 1 دادگستری |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| توضیحات |
شرح فعالیتهای دکتر علی صابری سوابق تحصیلی: • آغاز تحصیلات ابتدایی سال 1359، مدرسه شیخ محمد خیابانی (حضرت عبدالعظیم کنونی) شهرری ، پایان دوره متوسطه سال 1369 مدرسه نابینایان شهیدمحبی. • آغاز دوره کارشناسی حقوق در دانشکده حقوق دانشگاه تهران با کسب رتبه دوم کنکور سراسری 1369. • دوره کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تهران سال1373. موضوع پایان نامه: مسئولیت مدنی کارفرما در برابر اشخاص ثالث • ورود به دوره دکتری حقوق خصوصی سال 1377 دانشگاه تهران. موضوع پایان نامه: مسئولیت مدنی کارفرما در برابر کارگر سوابق حرفه ای: • آغاز کارآموزی وکالت در کانون وکلای دادگستری مرکز سال 1378. • اخذ پروانه وکالت پایه یک دادگستری 9 آبان سال 1380 با رتبه ممتاز در آزمون اختبار. • به عهده گرفتن وکالت پرونده خونهای آلوده موسوم به هموفیلی ها از سال 1381 که تاکنون نیز ادامه دارد. در این پرونده از بالغ بر دو هزار نفر احقاق حق شده است و هزار نفر دیگر پرونده مفتوح دارند. • برگزیده شدن بعنوان عضو هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز اسفند 1390 . فعالیت های علمی: • عضویت در کمیته علمی موسسه استثنایی عصای سفید که طرف مشورت یونسکو در خصوص معلولین در ایران است از سال 1377 تا سال 1380. • شرکت در کنفرانس بین المللی حقوق بشر ومعلولیت در سوئد 2006 میلادی و آخرین ویرایش کنوانسیون پیش گفته واخذ گواهینامه مربوطه از سال 1385 تا 1387و تلاش در جهت پیوستن دولت جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون که ظرف دوسال این امر به وقوع پیوست. • شرکت در دوره های برگزار شده آموزش حقوق بشر برگزار شده در کانون وکلای دادگستری مرکز با همکاری یونسکو در سال 1386. • همکاری با کرسی حقوق بشر دانشگاه شهید بهشتی بویژه درباره حقوق معلولین از سال 91 تاکنون. • سخنرانی در نخستین همایش نقد قانون جامع حمایت از حقوق معلولین برگزار شده توسط انجمن دانشجویان ودانش آموختگان نابینا 1383 تهران . • شرکت در میزگرد تخصصی حقوق معلولین برگزارشده توسط موسسه پژوهش های حقوقی شهردانش اسفند,1391. • سخنرانی درباره حقوق شهروندی ومسئولیت مدنی با رویکرد به پرونده هموفیلی ها در دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه آزاداسلامی واحد دامغان، دانشگاه اصفهان، جامعه اسلامی وکلای اصفهان و... از سال 1385 تاکنون. • سخنرانی درباره حقوق شهروندی وخسارت معنوی اسفند 1390موسسه حقوق تطبیقی دانشگاه تهران. فعالیت های اجتماعی: • فعالیت درباره پیشبرد حقوق معلولین از 17 سالگی وهمزمان با ورود به دانشگاه. • عضویت در کمیته 5 نفره تدوین پیش نویس قانون جامع حمایت از حقوق معلولین ( به عنوان مشاور حقوقی) از سال 1378تا سال 1383(زمان تصویب قانون). • پس از تصویب قانون جامع در سال 1383 سخنرانی درباره ویژگی های این قانون در دانشگاه های تبریز و شهید چمران اهواز در سال 1385 و موسسه شب چراغ شیراز سال 1386. • همکاری با کمیسیون حقوق بشر اسلامی در زمینه حقوق معلولین وسخنرانی در شهرستان ساری سال 1386. • عضویت در کمیته پیگیری و بهینه سازی قانون جامع حمایت از حقوق معلولین در سازمان بهزیستی کشور از سال 1385 تاکنون. • عضویت در کمیته راهبردی پیوستن ایران به کنوانسیون حقوق انسانی افراد دارای معلولیت متشکله در سازمان های مردم نهاد از سال 1385 تا 1387. • برگزیده شدن بعنوان رئیس هیئت مدیره شبکه تشکل های نابینایان وکم بینایان کشور مهرماه 1391. • عضویت در شورای نخبگان حقوقی شهرداری تهران از سال 1389 تاکنون. • همکاری با خانه های سلامت وسرای محلات وفعالیت در راه اندازی بخش های معلولین بویژه در منطقه 1 شهرداری از سال 1389 تاکنون. • چند دوره تدریس حقوق کودک حقوق بشر ومعلولین وحقوق شهروندی به کارکنان بهزیستی استان تهران ونیز یک دوره تدریس کشوری از سال 1381 تاکنون. • عضویت در سازمان های مردم نهاد معلولین مانند موسسه استثنایی عصای سفید، انجمن نابینایان ایران، انجمن باور، انجمن دفاع از حقوق معلولین و.... از سال 1369 تاکنون. |
| متن زندگی نامه |
علی صابری در پنجم تیرماه سال 1352 در منطقه 13 آبان تهران متولد گردید، تا سن 10 ماهگی خانواده و اطرافیان از معلولیت وی اطلاع نداشتند. دلیل این امر بیماری ریوی می‌تواند باشد که وی در سه ماهگی به آن دچار شده بود. او 1 سال دیرتر از هم سن و سال‌هایش مدرسه را آغاز کرد. در سال 1361 در دوران جنگ تحمیلی بین ایران و عراق تحصیلش را در مدرسه نابینایان شهر ری تهران گذراند که در آن دوره همه انواع معلولیت‌ها در آنجا تحصیل می‌کردند. وی تحصیلات دبیرستان را در سال 69 در مدرسه «شهید محبی» به پایان رساند و در همان سال با رتبه 2 رقمی وارد دانشگاه شد و در رشته حقوق مشغول به تحصیل گردید و تا مقطع دکترای رشته حقوق خصوصی ادامه داد و در کنار آن دوره آموزش وکالت را گذراند. هم اکنون وی وکیل پایه یک می‌باشد. وی در کنار کار وکالت، تدریس در موسسه داد آفرین را نیز بر عهده دارد. نظر وی درباره مشکلات افراد معلول این‌گونه است در همه جای دنیا اقشار اقلیت از جمله اقلیت‌های نژادی، مذهبی، سلامتی و غیره برای پذیرفته شدن به عنوان یک انسان عادی باید تلاش زیاد کنند تا تبدیل به فردی استثنایی گردند. مشکل وقتی پیش می‌آید که فرد گروه اقلیت، به طور مثال فرد نابینا از زندگی توقع معمول دارد و خواستار زندگی معمولی در اجتماع است. وی معتقد است که با فرهنگ‌سازی می‌توان همه اقشار را در شرایط برابر با مسائل رو در رو کرد. برای مثال، جامعه موظف نیست هزینه آژانس یک فرد معلول را متحمل شود، ولی در ازای آن موظف است معابر را برای عبور و مرور یک فرد معلول مناسب‌سازی نماید. یکی از فعالیتهای آقای دکتر صابری در زمینه حقوقی، رسیدگی به پرونده مرتبط با سازمان خون در سال 1381 می‌باشد که به پرونده «هموفیلی‌ها» معروف است که تاکنون حدود 2000 نفر صاحب رأی شدند و 1200 نفر، رأیشان رسیدگی شده و همچنان این پرونده ادامه دار است. از دیدگاه ایشان، همیشه قوانین، نیاز به تعدیل سازی دارد و مسئله‌ای که باید هم اکنون مورد توجه قرار گیرد، بسترسازی برای آرای قوانینی می‌باشد که در دسترس است. علاوه بر مسئله حقوقی، مورد دیگر اجرایی کردن آنها است، استناد به قانون جامع حمایت از حقوق معلولین و چه کنوانسیون حقوق معلولین که کشور ما به آن پیوسته، از مواردی است که می‌توان با اجرایی کردن مواد و قلم زدن در این رابطه شرایط افراد معلول را بهبود بخشید. می‌توان در کنار کمبودها، به دستاوردها نیز اشاره نمود. از جمله به «قانون جامع حمایت از حقوق معلولین» که اولین سند حمایت از معلولین محسوب می‌شود که در 16 اردیبهشت ماه سال 1383 به تصویب رسید. کشور ما از جمله اولین گروه‌هایی است که به کنوانسیون حمایت از معلولین ملحق شد. وی معتقد است که بهترین راه برای از بین بردن مسئله و مشکلات فرهنگی، از بین بردن افراط و تفریط‌ها چه در بین مسئولین و افراد عادی و چه در میان افراد معلول است. یعنی افراد مرتبط با فرد معلول به وی به گونه‌ای نگاه نکنند که تصور شود او هیچ نیازی ندارد و یا برعکس او را فردی کاملاً وابسته قلمداد کنند. به طور مثال، یک فرد نابینا برای کارهای بانکی نیاز به کمک فردی به منظور پر کردن فرم‌ها دارد اما همین شخص می‌تواند به تنهایی به نانوایی برود که رفتن فرد نابینا به نانوایی کار خارق‌العاده‌ای نیست و عدم رفتن وی نیز ممکن است ربطی به نابینایی او نداشته باشد. منبع: نابینایی و زندگی مستقل، مریم اصغری، تهران، آوای نور، 1391، ص128-130 |
| تاریخ ثبت در بانک | 23 فروردین 1395 |
| فایل پیوست |
 |