| کد | sr-9370 |
|---|---|
| عنوان اول | مدیر و مدبر نابینا، عبدالله بن ام مکتوم |
| نویسنده | سید صادق سجادی |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | توان نامه |
| شماره پیاپی | 2-3 |
| سال | 1392شمسی |
| ماه | آبان-بهمن |
| شماره صفحه (از) | 66 |
| شماره صفحه (تا) | 67 |
| زبان | فارسی |
| متن |
مقاله حاضر به قلم مولف فرزانه دکتر صادق سجادی در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (جلد3، ص39- 40) درج شده است. این مقاله را هدیه مولف محترم به جامعه معلولین دانسته و امیدواریم رضایت ایشان را داشته باشیم. اما ابن ام مکتوم از صحابه نامدار رسول خدا(ص) بود که به رغم نابینایی آثار و خدمات قابل توجهی از خود به یادگار نهاد. سمت‌های مهم از رسول خدا دریافت نمود. او نه از اقوام حضرت و نه از بزرگان قریش یا دیگر طوایف عرب بود تا به جهات سیاسی و مصالح ملی یا دینی بر کاری منصوب گردد؛ نه رسول خدا(ص) اهل زدوبندهای مرسوم در بین سیاستمداران و فرهنگ جاهلی بود تا بی‌جهت او را بر مقامی بگمارد؛ بلکه شخصیت عالی‌قدر و موثر و کاردانی ابن ام مکتوم موجب شد تا کارهای بزرگی به او سپرده شود. مشاغل و سمت‌هایی مثل موذن صبح رسول خدا در آن زمان مثل رئیس ستاد تبلیغات یا وزیر فرهنگ و ارشاد در این زمان، یا جانشین رسول خدا به هنگام رفتن به جبهه و تدبیر امور مدنی مثل نخست وزیر در این زمان است. حال این پرسش مطرح است که در این دوره آیا مسلمانان و رهبران مسلمانان این آمادگی را دارند که یک نفر نابینای مطلق و کسی‌که موقعیت خاص در مناسبات و اقوام و قبائل ندارد و از اشراف یا اشراف زادگان نیست و از این نظر آدمی کاملاً معمولی محسوب می‌شود، به عنوان مدیر کل جامعه، مدبر جامعه، رئیس تبلیغات و امور فرهنگی جامعه انتخاب شود؟ پرسش دوم اینست که مسلمانانی که خود را تابع رسول خدا دانسته و حضرت را مقتدا و اسوه خویش می‌دانند به ویژه رهبران دینی مسلمانان، چرا تا کنون نابینایان شایسته را در مناصب کلان منصوب نکرده‌اند و به سیره حضرت اقتدا ننموده‌اند؟ علت اینکه این مقاله را درباره ابن ام مکتوم آوردیم و به تألیف مقاله نپرداختیم، اینست که از هر نظر هم از حیث منابع، نیز از نظر مولف و ناشر اعتبار داشته باشد. (سردبیر توان‌نامه) |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 تیر 1395 |
| فایل پیوست |
 |