| کد | sr-9337 |
|---|---|
| عنوان اول | وضعیت مناسب سازی در قم |
| نویسنده | ابراهیم حاجی مظفری |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | توان نامه |
| شماره پیاپی | 1 |
| سال | 1392شمسی |
| ماه | شهریور و مهر |
| زبان | فارسی |
| متن |
مولف این مقاله نزدیک به یک دهه مسئولیت سازمان بهزیستی قم را بر عهده داشته و از نزدیک با رخدادها و مسائل مناسبسازی برای معلولین ارتباط داشته و تجربیات سودمند این حوزه را میتواند به نسل آینده منتقل نماید. ایشان بسیاری از یافتهها و تجربیات خود را در این مقاله عرضه کرده است. همینجا از ایشان تشکر میکنیم و امیدواریم همواره تجربیات خود را در این نشریه نشر دهند. چند سال قبل در خبرها مطرح شد که دولت جمهوری اسلامی ایران، قم را به عنوان شهر نمونه و الگو از نظر مناسبسازی انتخاب کرده و قرار است استانداری و بهزیستی معابر و اماکن عمومی و دیگر محلهای مورد نیاز معلولین را به گونهای طراحی و اجرا نمایند که مهمانان خارجی از آنجا بازدید کرده، یا مدیران شهری برای تجربهآموزی به قم عزیمت نمایند. اما پس از چند سال، با مطالعه پرونده مناسبسازی قم، مییابیم که اقدامات مناسبی در گذشته انجام شده اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله بسیار وجود دارد. در بخش مناسبسازی فرهنگی هم تا وضع مطلوب، فاصله زیاد است. دید و نگاه مردم نسبت به معلولین کاملاً عوض نشده و مردم نگرش منفی نسبت به آنان دارند. توانایی و استعدادهای بالفعل و بالقوه آنان را نادیده میانگارند. با اینکه در قم باید سطح فرهنگ عمومی مردم بالاتر باشد، به نظر میرسد نهادهای مذهبی و روحانیت باید در منابر، در کتب و نشریات مردم را نسبت به وظایفشان آگاه نمایند. نیز وظایف و رسالت معلولین را به آنان تفهیم نمایند. البته وضعیت نسبت به خیلی از شهرها و استانها بهتر است، ولی آنگونه که انتظار میرود و توقع هست وضع عمومی مطلوب نیست. تاکسیها و وسایط نقلیه عمومی برخورد مناسب ندارند، گاه گزارش شده نابینایی در کوچهای توسط بچهها دوره و مورد بیاحترامی قرار گرفته است. در این مقاله درصدد هستم، با صراحت و بدون مجامله وضعیت معلولین و کیفیت مناسبسازی، را نقادی کنم تا زمینه اصلاح فراهم شود. |
| تاریخ ثبت در بانک | 20 تیر 1395 |
| فایل پیوست |
 |