| متن |
در تحقیق حاضر تلاش به عمل آمد تا به این سوال پاسخ داده شود که چه عاملی با عواملی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم شنوای تلفیقی تاثیر می گذارد. برای پاسخگویی به این سوال و سایر سوال های فرعی تحقیق، از بین کلیه دانش آموزان کم شنوای شهر تهران که در سال تحصیلی 80- 79 در مقطع ابتدایی مدارس عادی به تحصیل اشتغال داشتند، با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 231 دانش آموز (98 دختر و 133 پسر) به همراه والدین و معلمانشان انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها، از 4 پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از طریق معدل کل سال تحصیلی اندازه گیری گردید. داده های گرد آمده با استفاده از روش آماری رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که از بین 13 متغیری که وارد معادله رگرسیون شدند، 8 متغیر تاثیر معناداری بر پیشرفت تحصیلی این دسته از دانش آموزان دارند و روی هم رفته 70 درصد از واریانس کل متغیر ملاک را تبیین می کنند. این 8 متغیر به ترتیب اهمیت عبارتند از: وسایل کمک شنیداری، سابقه تدریس معلم، خدمات توان بخشی، میزان افت شنوایی، سن ابتلا به کم شنوایی، وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده، نگرش معلم و رضایت شغلی معلم.
|
