| متن |
مقدمه: هدف از این تحقیق شناخت ویژگیها و عملکرد خانوادههای دارای فرزند معلول بود تا نقش فرزند معلول در نظام خانواده شناخته شود. روش: پژوهش به روش توصیفی و مقایسه‌ای انجام شد. جامعه آماری خانوادههای کارکنان سپاه دارای فرزند معلول و ساکن در شهر تهران بودند. 100 نفر از خانوادههای دارای فرزند معلول به عنوان گروه نمونه و 100 نفر از خانوادههای فاقد فرزند معلول به عنوان گروه شاهد به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات مقیاس سنجش خانواده مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t گروههای مستقل (مقایسه میانگینها) استفاده شد. یافته‌ها: خانوادههای دارای فرزند معلول در تمامی ابعاد عملکردی ضعیفتر از خانوادههای فاقد فرزند معلول هستند و این تفاوت در ابعاد نقشها، کنترل رفتار و آزمایش عاطفی معنادار است. از سویی دیگر ملاحظه شد که 88 درصد از فرزندان معلول فاقد فعالیت اجتماعی بوده و 47 درصد از داشتن دوستان صمیمی محروم هستند. نتیجه‌گیری: خانوادههای دارای فرزند معلول نیاز به حمایت و بازسازی دارند تا بتوانند عملکردی طبیعی داشته و مانع از بروز آسیبها در عملکرد فردی، خانوادگی و اجتماعی در سایر اعضای خانواده بشوند.
|
