| متن |
هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبک‌های یادگیری در دانشجویان نابینا و بینا بود. روش پژوهش علی- مقایسه‌ای بود. نمونهشامل 60 دانشجو (30 نفر دانشجوی نابینا،30 نفر دانشجوی بینا) بودند به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری سبک‌های یادگیری از پرسشنامه سبک یادگیری کلب استفاده شد. فرضیه‌های این پژوهش با استفاده از آزمون تی برای دو گروه مستقل، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که دانشجویان نابینا از سبک‌های انطباق و همگرا بیشتر استفاده می‌کنند. در مقابل دانشجویان بینا در مقایسه با دانشجویان نابینا سبک واگرا را بیشتر ترجیح می‌دهند. در استفاده از سبک جذب بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0> P). با توجه به سبک‌های غالب انطباق و همگرا در دانشجویان نابینا پیشنهاد می‌شود از روش‌های آموزشی سخنرانی، شبیه‌سازی و ایفای نقش بیشتر استفاده کنند. همچنین با استفاده از راهبردهای مختلف آموزشی، مهارت‌های ارتباطی این دانشجویان تقویت شود، زیرا همگراها کمتر به موضوعاتی که مستلزم کار با افراد دیگر و مردم است علاقه نشان می‌دهند.
|
