| متن |
این پژوهش با هدف تعیین میزان ارتباط بین زبان بیانی و زبان دریافتی در کودکان مبتلا به نشانگان داون با سن عقلی 5-4 سال انجام شده است. در این تحقیق با انجام تست غیرکلامی لایتر، کودکان نشانگان داون با سن عقلی 5-4 سال از میان دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون مقاطع پیش دبستانی کلاس اول مدارس استثنایی پنج ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شدند. سپس با انجام آزمون های غربالی شنوایی و آپراکسی 18 نفر از میان گروه مذکور انتخاب شدند و با توجه به محدود بودن تعداد جامعه، از تمام آنها آزمون زبان به عمل آمد و روش نمونه گیری خاص اعمال نشد. برای انجام این پژوهش از آزمون رشد زبان که تنها آزمون زبانی است که در زبان فارسی هنجار شده است، استفاده شد و تنها چهار خرده آزمون درک واژگان، درک دستوری، واژگان شفاهی و تکمیل دستوری این آزمون روی هر کدام از نمونه ها اجرا شد و مشاهدات آزمونگر نیز ثبت گردید و در نهایت یافته های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون های آماری t زوجی و آزمون همبستگی و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیلی قرار گرفت. نتایج که بین زبان دریافتی و زبان بیانی کودکان نشانگان داون با سن عقلی 5-4 سال اختلاف معناداری وجود دارد و این دو متغیر همبستگی پایینی (P=0.55) را با هم نشان دادند.
|
