| کد | sr-845 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی تأثیر درمان رشدی-عصبی بر عملکرد حرکتی درشت و کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 8-4 ساله |
| نویسنده | سحر نورانی قرابرقع |
| نویسنده | سعید فطوره چی |
| نویسنده | حجت اله حق گو |
| نویسنده | مهدی رصافیانی |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | مطالعات ناتوانی |
| شماره پیاپی | 4 |
| سال | 1392شمسی |
| ماه | بهار و تابستان |
| شماره صفحه (از) | 20 |
| شماره صفحه (تا) | 26 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
چکیده هدف: مشکل عمدهٔ کودکان فلج مغزی، آسیب در عملکرد حرکتی درشت و متعاقباً کاهش کیفیت زندگی آنان است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر اختصاص زمان بیشتر به درمان رشدی‒عصبی طی جلسات درمانی بر عملکرد حرکتی درشت و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به فلج مغزی است.روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای شبه تجربی، 36 نفر از کودکان فلج مغزی در محدوده سنی 8-4 سال از کلینیک‌های خصوصی شهر تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه 18 نفره تقسیم شدند. تمامی آزمودنی‌ها به‌مدت 3ماه، 3جلسه در هر هفته در جلسات درمانی شرکت نمودند؛ با این تفاوت که گروه مداخله نیمی از جلسه را اختصاصاً درمان رشدی‒عصبی (NDT) دریافت نمود. آزمودنی‌ها قبل و بعد از دوره درمانی با استفاده از ابزار GMFM‒66، GMFCS و پرسشنامهٔ CP‒QOL، ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از SPSS نسخهٔ 16، تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: بین میانگین تفاضل نمرات کودکان فلج مغزی دو گروه مداخله و کنترل از لحاظ عملکرد حرکتی درشت در مراحل پیش آزمون‒پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (0٫037=p). اما بین میانگین تفاضل نمرات کیفیت زندگی دو گروه در مراحل پیش آزمون‒پس آزمون تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: اگر طی جلسات کاردرمانی زمان بیشتری به روش رشدی‒عصبی اختصاص یابد، در بهبود عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی موثر خواهد بود. اما در هیچ‌یک از حیطه‌های کیفیت زندگی موثر واقع نمی‌گردد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 18 اسفند 1394 |
| فایل پیوست |
 |