| متن |
یکی از مشکلهای شایع در مدارس استثنایی اختلال دست‌نویسی1 است. این دانش‌آموزان علی‌رغم تذکرهای مکرر آموزگار نمیتوانند خوانا2 و یکنواخت بنویسند، حروف را به خوبی شکل نمی‌دهند، حروف را روی خط نمی نویسند، اندازه حروف را نسبت به هم رعایت نمیکنند، یا حروف را بسیار فشرده مینویسند و یا اینکه فاصله گذاری بین کلمهها بسیار ناهماهنگ است به طوریکه نمی‌توان تشخیص داد در کجا یک کلمه تمام میشود و از کجا کلمه بعدی شروع می شود. نتیجهای که حاصل میشود این است که نوشته آنها را اغلب یا به سختی میتوان خواند و یا تقریبا غیرقابل خواندن است حتی اگر متن آنها غلط املایی نداشته باشد. برای حل مشکل این کودکان، نیاز به رویکردهای درمانی خاصی وجود دارد به همین جهت این دانش‌آموزان اغلب برای درمان به کاردرمانگر ارجاع داده می شوند.
|
