کد sr-8308  
عنوان اول پیش بینی رضایت شغلی بر اساس باورهای خودکارآمدی، خودکارآمدی تدریس، استرس شغلی و سطح نیازهای معلمان استثنایی  
نویسنده طیبه کاوه ای  
نویسنده احمد عاشوری  
نویسنده مجتبی حبیبی  
نوع کاغذی ، الکترونیک  
مقاله نشریه تعلیم و تربیت استثنایی  
شماره پیاپی 126  
سال 1393شمسی  
ماه سال  
شماره صفحه (از) 5  
شماره صفحه (تا) 15  
زبان فارسی  
موضوعات رضایت شغلی ، باورهای خودکارآمدی ، خودکارآمدی تدریس ، استرس شغلی ، سلسله مراتب نیازهای مازلو ، معلمان کودکان استثنایی  
متن هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه و ارزیابی الگویی است که در قالب آن پیش­بینی رضایت شغلی بر اساس باورهای خودکارآمدی، خودکارآمدی تدریس، استرس شغلی و سطح نیازهای معلمان استثنایی، مورد بررسی قرار گیرد.
روش: بدین منظور 165 نفر (99 زن و 66 مرد)، از جمعیت معلمان مدارس استثنایی مقطع ابتدایی، در استان لرستان به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند و به پرسشنامه­های رضایت شغلی (JDI)، خودکارآمدی عمومی شرر (SGSES)، خودکارآمدی تدریس (TSES) و سلسله مراتب نیازهای مازلو، پاسخ دادند.
یافته ها: یافته­ ها نشان داد رضایت شغلی افراد پایین­تر از متوسط است. در مرحله اول نتایج تحلیل مسیر نشان دهنده عدم برازش مدل بود، اما استخراج شاخص های برازش در خصوص مدل اصلاح شده همسانی بین مدل اصلاح شده و مدل پیش بینی شده را مورد تایید قرار می دهند. بر اساس ضرایب مسیر استاندارد شده، اثر خودکارآمدی عمومی بر کارآمدی تدریس، و اثر خودکارآمدی تدریس و سطح نیازها بر رضایت شغلی تأیید شد. همچنین رابطه معناداری بین رضایت شغلی و نیازهای ایمنی و اجتماعی مشاهده شد. بررسی متغیرهای جمعیت­شناختی نشان داد که رضایت شغلی معلمان گروه کم­توان ذهنی بیشتر از معلمان گروه ناشنوا است اما بین سن، تحصیلات و سنوات شغلی با هیچ یک از ابعاد رضایت شغلی رابطه معنادار یافت نشد و رابطه­ی جنسیت با رضایت شغلی صرفاً در بعد رضایت از همکار معنادار بود. تفاوت بین زنان و مردان در متغیرهای خودکارآمدی تدریس و نیازهای انگیزشی (به جز نیاز ایمنی) معنادار بود اما در خودکارآمدی عمومی و استرس شغلی بین دو گروه تفاوت معنادار یافت نشد.
نتایج: می­ توان نتیجه گرفت که رضایت شغلی یک مفهوم چند بعدی است که تنها یک عامل در آن دخیل نیست.  
تاریخ ثبت در بانک 7 تیر 1395  
فایل پیوست
تصویر