| متن |
خواندن یکی از فعالیت های بسیار هوشمندانه ای است که انسان در طول زندگی یاد می گیرد. مهارتی است که بر پیش نیاز های فراوانی مبتنی بوده و ماهر شدن در همه ابعاد آن، مستلزم زمانی طولانی است. خواندن را شاید بتوان مهم ترین مهارت در بین مهارت های آموزشی دانست. میتوان گفت تقریبا هیچ درسی نیست که فهم و یادگیری و موفقیت در آزمون آن، کم یا زیاد، به میزان مهارت خواندن دانش آموز وابسته نباشد. خواندن در همه سنین یکی از کارآمدترین و دوست داشتنیترین روشهای غنی کردن زبان است. خواندن کتابهای سادهی مصور (که برای غنی کردن گنجینه ی واژگان طراحی شدهاند) برای کودک یا به وسیله خود کودک، موجب رشد گنجینهی واژگان، نحو، معنا شناسی و کاربرد زبان می شود. از داستان ها میتوان اطلاعات جهان شمول، اجتماعی و الگو های گفتگو را به دست آورد. خواندن، کلیدی برای گنجینه ی سرشاری از اطلاعات و پایه ای برای رسیدن به موفقیت آموزشی است. یادگیری که اساسی ترین توانایی انسان برای رشد عقلی و سازگاری با محیط می باشد به شدت تحت تاثیر شنوایی قرار دارد. راهبردهای یادگیری ، دو دستهی شناختی1 و فراشناختی2 را در برمی گیرند. مباحث مربوط به شناخت و فرا شناخت و استفاده از آن ها در فرایند خواندن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجایی که فرایند یادگیری در اغلب دانش آموزان به صورت سازمان نیافته و غیر رسمی انجام می گیرد، این یادگیری در طول زندگی و بر اساس تجربه بهندرت سازماندهی و بررسی می شود.
|
