| متن |
کنار آمدن با فشارهای زندگی و کسب مهارت‌های فردی و اجتماعی، همواره بخشی از واقعیات زندگی انسان بوده و در ادوار متفاوت در زندگی به اشکال گوناگون تجلی یافته است. تعارضات در دوران کودکی جلوه چندانی ندارد اما با افزایش سن و هنگام مواجهه با دشواری‌های ویژه سنین نوجوانی و جوانی، کشمکش‌های درونی و محیطی تظاهر بیشتری پیدا می‌کنند. بنابراین اگر افراد از سنین کودکی در انجام مهارت‌های زندگی روزانه فردی و مسئولیت‌پذیری‌های اجتماعی تبحر یابند، بدون تردید در مواجهه با موقعیت‌های فشارزا، عملکرد مناسبی خواهند داشت. بنابراین، آگاهی و شناخت دست‌اندرکاران آموزشی، والدین و مربیان در رابطه با چگونگی رفتارهای انطباقی کودکان و همچنین بکارگیری روش‌های متفاوت در رویارویی با مسائل و موقعیت‌ها، می‌تواند در برخورد با آنها و شکل‌گیری رفتارهای انطباقی موثر بوده و جنبه‌های مختلف زندگی آنها را تحت تأثیر قرار دهد. در نتیجه ارزیابی و مداخلات زودهنگام تأثیر بسزایی بر رشد رفتارهای انطباقی کودکان از سنین پایین دارد. این آگاهی می‌تواند کمک بزرگی در جهت برنامه‌ریزی و طراحی الگوهای آموزشی برای این کودکان در زمینه مهارت‌های انطباقی و حل مسئله باشد.
|
