کد | sr-47398 |
---|---|
عنوان اول | اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی (EMDR) بر بهبود حس صلاحیت والدگری و کاهش انزوای اجتماعی مادران کودکان ناشنوا |
نویسنده | فروغ آهمه |
نویسنده | مریم غلامزاده جفره |
نویسنده | امین کرایی |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد |
شماره پیاپی | 175 |
سال | 1400شمسی |
ماه | فروردین و اردیبهشت |
شماره صفحه (از) | 14 |
شماره صفحه (تا) | 14 |
زبان | فارسی |
متن |
مقدمه ناشنوایی درکودکان، ازجمله ناتوانی هایی است که تاثیر بسیاری برروی مادران دارد؛ زیرا مادران نقش مراقبت گری بیشتری در برابر نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی کودکان دارند.این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی (EMDR) بر بهبود حس صلاحیت والدگری و کاهش انزوای اجتماعی مادران کودکان ناشنوا انجام شد. روش کار این پژوهش جزو مطالعات نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این پژوهش 30 مادر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل درمانی طی 10 جلسه 60 دقیقه ای در گروه آزمایش اجرا شد. شرکت کنندگان هر دو گروه، در ابتدا و انتهای پژوهش، از نظرمتغیرهای حس صلاحیت والدگری و انزوای اجتماعی مورد ارزیابی قرارگرفتند. برای ارزیابی حس صلاحیت والدگری و انزوای اجتماعی از پرسشنامه تنیدگی والدینی آبیدین (1990) استفاده شد. یافته ها نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازسازی شناختی منجربه بهبود حس صلاحیت والدگری وکاهش انزوای اجتماعی مادران کودکان ناشنوا هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری شده است (001/0>P). نتیجه گیری با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی درمانی غیر دارویی، نسبتا کوتاه و موثر در جهت بهبود حس صلاحیت والدگری وکاهش انزوای اجتماعی است. کلید واژگان: حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی، حس صلاحیت والدگری، انزوای اجتماعی |
تاریخ ثبت در بانک | 20 مهر 1400 |