| کد | sr-45405 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی اثربخشی تکنیک های تئاتر درمانی بر بهبود نشانگان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اتیسم |
| نویسنده | امیرفرزام دهنوی |
| نویسنده | محسن شرافتی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | علوم اعصاب شفای خاتم |
| شماره پیاپی | 46 |
| سال | 1399شمسی |
| ماه | زمستان |
| شماره صفحه (از) | 139 |
| شماره صفحه (تا) | 151 |
| زبان | فارسی |
| متن |
مقدمه : کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اتیسم گروهی استثنایی از کودکان و نوجوانان هستند که علایمی، مانند نقص در تعامل اجتماعی، روابط ضعیف بین فردی و ارتباط کلامی پیچیده و نیز رفتارها و حرکات کلیشه ای را از خود نشان می دهند. به منظور بهبود نسبی این اختلالات، استفاده از مداخلات حمایتی تسکینی، مانند هنر درمانی و تیاتر درمانی، در اروپا، ایالات متحده و کانادا معمول است. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تکنیک های تیاتر درمانی در بهبود علایم در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اتیسم انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه آزمایشی با استفاده از طرح گروه پیش آزمون-پس آزمون انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان و نوجوانان 8 تا 18 ساله مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود که به یک آموزشگاه توان بخشی در سعادت آباد تهران مراجعه کردند. از این گروه، یک نمونه 10 نفره از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. همه آن ها از قبل آزمایش شده بودند و پس از استفاده از این تکنیک ها، تحت پس آزمون قرار گرفتند. مقیاس درجه بندی اتیسم گیلیام-ویرایش اول (گارز-1) برای مطالعه استفاده شد. همچنین آزمون های t زوجی، آزمون t مستقل، و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی فرضیه ها استفاده شده اند. یافته ها میانگین متغیر اختلال طیف اتیسم و مولفه های آن (رفتارهای کلیشه ای، ارتباط کلامی، تعاملات اجتماعی) در پیش آزمون و پس آزمون به طور معناداری متفاوت هستند. از میان مولفه های متغیر اختلال طیف اوتیسم، رفتارهای کلیشه ای، و تعاملات اجتماعی بین دختران و پسران به طور معناداری متفاوت بودند. در رفتارهای کلیشه ای و تعاملات اجتماعی، پسران و دختران به ترتیب در علایم اختلال طیف اوتیسم به طور معناداری بهبود بیشتری داشتند. در مولفه های تعاملات اجتماعی و ارتباط کلامی، دختران و پسران به ترتیب بیشترین میانگین بهبود را داشتند. مقدار ضریب همبستگی متغیر اختلال طیف اوتیسم و مولفه های آن با افزایش سن مثبت بود، که نشان می دهد تیاتر درمانی و تکنیک های آن در سنین جوان تر نشانگان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم را بهبود می بخشند. نتیجه گیری تکنیک های نمایش درمانی می توانند در بهبود علایم اختلال طیف اتیسم و افزایش مهارت های اجتماعی، ارتباط کلامی، و اصلاح رفتارهای کلیشه ای آن ها موثر باشند. کلید واژگان: اختلال طیف اتیسم، جمعیت، ارتباطات |
| تاریخ ثبت در بانک | 20 اردیبهشت 1400 |