کد | sr-45284 |
---|---|
عنوان اول | پیش بینی رضامندی زوجیت براساس سبک فرزند پروری در والدین دارای کودکان طیف درخودمانده وکودک عادی |
نویسنده | کیوان کاکابرایی |
نویسنده | جبار صالح |
نویسنده | غلامعلی افروز |
نویسنده | مسعود غلامعلی لواسانی |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | مطالعات ناتوانی |
شماره پیاپی | سال 8 شماره 1 |
سال | 1396شمسی |
ماه | اسفند |
شماره صفحه (از) | 66 |
شماره صفحه (تا) | 75 |
زبان | فارسی |
متن |
زمینه و هدف اختلال طیف درخودمانده در طبقه بندی اختلال های فراگیر رشد قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضامندی زوجیت براساس سبک فرزندپروری، در بین والدین کودکان طیف درخودمانده و عادی انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامی والدین کودکان دارای اختلال طیف درخودمانده، مشغول به تحصیل در مراکز آموزش و درمانی شهر کرمانشاه و والدین کودکان عادی مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی در سال 1395، تشکیل دادند. والدین دارای فرزند اختلال طیف درخودمانده (50 پدر و 50 مادر) به صورت نمونه گیری دردسترس و والدین دارای کودک عادی (50 پدر و 50 مادر) به صورت نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. به منظور پاسخ به پرسش های تحقیق از پرسشنامه رضامندی زوجیت افروز و الگوی ارتباط والد-فرزند باقری استفاده شد. داده ها با استفاده از رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر «گروه» اولین متغیر معنا دار پیش بینی کننده رضامندی زوجیت بود. در مراتب دوم و سوم به ترتیب متغیرهای درهم تنیدگی (0٫001 نتیجه گیری از یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که در پیش بینی رضامندی زوجیت از میان متغیرهای بررسی شده، سه متغیر «گروه»، درهم تنیدگی و انعطاف ناپذیری دارای اهمیت بودند. کلید واژگان: والدین، سبک فرزندپروری، رضامندی زوجیت، کودک عادی، کودک درخودمانده، اوتیسم |
تاریخ ثبت در بانک | 17 اردیبهشت 1400 |