کد sr-45197  
عنوان اول اثربخشی ترکیب مداخله رفتاری و دارویی بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم  
نویسنده محمد رضایی  
نویسنده علیرضا مرادی  
نویسنده مهدی تهرانی دوست  
نویسنده حمیدرضا حسن آبادی  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد  
شماره پیاپی 98  
سال 1397شمسی  
ماه مهر و آبان  
شماره صفحه (از) 53  
شماره صفحه (تا) 62  
زبان فارسی  
متن : اوتیسم یک اختلال رشدی- عصبی است که سه حوزه تعامل اجتماعی، ارتباط و الگوهای رفتار کلیشه ای را در بر می گیرد. هدف این مقاله بررسی مقایسهای اثربخشی درمان ریسپریدون همراه با درمان پاسخ محور نسبت به ریسپریدون محض بر مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم است.
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و به صورت مورد- شاهد می باشد. 34 کودک مبتلا به اوتیسم که بر اساس ملاکهای تشخیصی DSM-V اوتیسم تشخیص داده شدند. به طور تصادفی در دو گروه درمان ریسپریدون (18 نفر) و ریسپریدون همراه با درمان پاسخ محور (16 نفر) جایگزین شدند. مشکلات رفتاری با استفاده از چک لیست رفتار غیرمعمول (ABC) در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (3 ماه بعد از مداخله) ارزیابی گردید.
نتایج نشان داد که نمرات چک لیست رفتار غیرمعمول پس از 3 ماه مداخله در هر دو گروه نسبت به قبل از درمان کاهش یافته است (0/05P<). همچنین به غیر از رفتار کلیشهای، میانگین نمرات دیگر خرده مقیاسهای رفتاری در مرحله پیگیری بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (0/017P=). اطلاعات با استفاده از آزمون های تی مستقل، کوواریانس و تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.
کلید واژگان: اختلال طیف اوتیسم، مشکلات رفتاری، دارودرمانی، ریسپریدون، درمان پاسخ محور  
تاریخ ثبت در بانک 12 اردیبهشت 1400