کد sr-45143  
عنوان اول تاثیر آب درمانی بر میزان پرخاشگری کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم: پژوهش مورد منفرد  
نویسنده علی اکبر ارجمندنیا  
نویسنده صمد عظیمی گروسی  
نویسنده علیرضا محسنی  
نویسنده سحرانه جوادی آسایش  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه طب توانبخشی  
شماره پیاپی سال 7 شماره 4  
سال 1397شمسی  
ماه زمستان  
شماره صفحه (از) 249  
شماره صفحه (تا) 260  
زبان فارسی  
متن مقدمه و اهداف
یکی از مشکلاتی که کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم با آن مواجه اند، پرخاشگری است که روند آموزش و توانبخشی آنها را با مشکل مواجه می کند و موجب تاخیر در کسب مهارت های رشدی می شود. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آب درمانی بر میزان پرخاشگری کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می باشد.
مواد و روش ها
پژوهش حاضر از نوع مورد منفرد با طرح ABA است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم استان البرز می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 3 کودک دارای اختلال طیف اوتیسم انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس تشخیص اوتیسم گیلیام و چک لیست محقق ساخته سنجش پرخاشگری بود. جلسات درمانی طبق برنامه Halliwick و به مدت 2 ماه طی 8 هفته (16 جلسه) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، پس از رسم نمودار و محفظه ثبات و روند برای نمودارها، با کاربرد روش تحلیل درون موقعیتی و بین موقعیتی، اثربخشی متغیر مستقل بر متغیر وابسته بررسی شد.
یافته ها
طی تحلیل دیداری نمودار داده ها، مداخله در هر سه آزمودنی اثربخش بوده است. درصد داده های غیرهمپوشی (PND) در دو موقعیت خط پایه و مداخله برای سه آزمودنی به ترتیب 100%، 5/87% و 100% بود. نتایج نشان داد که آب درمانی به طور قابل توجهی موجب کاهش پرخاشگری کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود.
نتیجه گیری
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آب درمانی موجب کاهش پرخاشگری کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود. با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود پژوهش های بیشتری در این زمینه انجام شود تا میزان اثربخشی آن در موقعیت های مختلف و با آزمودنی های متفاوت اثبات گردد.
کلید واژگان: آب درمانی، اختلال طیف اوتیسم، پرخاشگری  
تاریخ ثبت در بانک 9 اردیبهشت 1400