کد sr-45135  
عنوان اول مقایسه اثر بخشی درمان یکپارچگی حسی و درمان پاسخ محور بر میزان کاهش کیفیت غیرعادی تعاملات اجتماعی، کیفیت غیرعادی ارتباط و رفتارهای خود تحریکی در کودکان مبتلابه اوتیسم  
نویسنده تینا محمدی  
نویسنده علیرضا سالمی خامنه  
نویسنده امیر محسن راه نجات  
نویسنده وحید دنیوی  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه پرستار و پزشک در رزم  
شماره پیاپی 21  
سال 1397شمسی  
ماه زمستان  
شماره صفحه (از) 32  
شماره صفحه (تا) 40  
زبان فارسی  
متن مقدمه
این مطالعه به منظور مقایسه اثر روش درمانی پاسخ محور و درمان یکپارچگی حسی در کاهش علائم کودکان پسر مبتلابه اوتیسم شامل اختلال در تعاملات اجتماعی، اختلال در ارتباط و رفتارهای خود تحریکی انجام شد.
روش کار
این کار آزمایی بالینی روی 27 نفر از پسران 8 تا 12 ساله مبتلابه اوتیسم در مدرسه پیک هنر در کلینیک توان بخشی ذهن زیبا تهران انجام شد. بیماران از طریق نمونه گیری خوشه ایانتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 9 نفری درمان پاسخ محور، درمان یکپارچگی حسی و کنترل در انتظار درمان قرار گرفتند. گروه های مداخله به مدت 2 ماه تحت 20 جلسه درمان قرار گرفتند. سه حوزه اصلی اختلال در کودکان مبتلابه اوتیسم شامل تعاملات اجتماعی، اختلال در ارتباط و نیز رفتارهای خود تحریکی و کلیشه ای با استفاده از آزمون
ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها
نتایج نشان داد که بین میانگین های گروه کنترل و میانگین های گروه های آزمایش در مولفه های متغیر وابسته کیفیت غیرعادی تعاملات اجتماعی، کیفیت غیرعادی ارتباط و رفتارهای خود تحریکی تفاوت وجود دارد. همچنین بین گروه های PRT و Si که تحت تاثیر برنامه درمانی بودند و گروه کنترل در انتظار درمان که درمان دریافت کردند، تفاوت معنادار وجود دارد و با توجه به (597/0: Eta 000/0 p =، 98/17 = (26، 6) F) این تفاوت با توجه به میانگین های تعدیل شده به سود گروه های آموزش دیده است.
بحث و نتیجه گیری
نتایج این پژوهش نشان داد هر دو روش موثرتر از عدم درمان بودند و بین میانگین گروه درمان پاسخ محور و درمان یکپارچگی حسی در مورد کیفیت غیرعادی تعاملات اجتماعی و کیفیت غیرعادی تفاوت معناداری وجود دارد و این تفاوت به سود گروه درمان یکپارچگی حسی است. در مورد اثربخشی رفتارهای خودتحریکی، بین گروه های آزمایش تفاوت معناداری مشاهده نشد و هر دو درمان نسبت به گروه کنترل در انتظار درمان موثر بودند.
کلید واژگان: اوتیسم، درمان پاسخ محور، درمان یکپارچگی حسی، مشکلات ارتباطی، تعاملات اجتماعی، رفتار خود تحریکی  
تاریخ ثبت در بانک 9 اردیبهشت 1400