کد sr-45130  
عنوان اول اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت در بهبود کیفیت زندگی و خودکارآمدی والدینی مادران کودکان اوتیستیک  
نویسنده راحله زمانی مزد  
نویسنده امیر گرافر  
نویسنده رضا داورنیا  
نویسنده محسن بابایی گرمخانی  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه تصویر سلامت  
شماره پیاپی سال 9 شماره 4  
سال 1397شمسی  
ماه سال  
شماره صفحه (از) 233  
شماره صفحه (تا) 243  
زبان فارسی  
متن زمینه و اهداف
هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت در بهبود کیفیت زندگی و خودکارآمدی والدینی مادران کودکان اوتیستیک بود.
مواد و روش ها
این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود و در انجام آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، استفاده شد. جامعه این پژوهش را مادران کودکان اوتیستیک در سال 1397 تشکیل دادند، که فرزندان آنها در مرکز توان بخشی ندای عصر شهر تهران دارای پرونده بودند. 40 نفر از مادران، به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه 20 نفره، آزمایش و مورد کنترل قرار گرفتند. ارزیابی میزان خودکارآمدی والدینی و کیفیت زندگی، از طریق پرسش نامه خودکارآمدی والدینی دومکا و همکاران و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی انجام شد. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه دو ساعته، در معرض درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره گیری از نرم افزار SPSS 20، تحلیل شد.
یافته ها
نتایج تفاوت معناداری را در میزان کیفیت زندگی و خودکارآمدی والدینی شرکت کنندگان گروه آزمایش و کنترل، در مرحله پس-آزمون نشان داد. نتایج، اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت در بهبود کیفیت زندگی و خودکارآمدی والدینی مادران در گروه آزمایش را، مورد-تایید قرار داد (P<0.01).
نتیجه گیری
درمان متمرکز بر شفقت به عنوان شیوه درمانی جدید، احتمالا گزینه مداخله ای مناسبی در جهت کاهش مشکلات روان شناختی و افزایش سلامت روان مادران کودکان اوتیستیک، محسوب می شود.
کلید واژگان: خودکارآمدی، کیفیت زندگی، اختلال طیف اوتیسم  
تاریخ ثبت در بانک 9 اردیبهشت 1400