| کد | sr-45007 |
|---|---|
| عنوان اول | تاثیر حرکات ریتمیک-موسیقایی بر تئوری ذهن کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم |
| نویسنده | آرزو نویدی نژاد |
| نویسنده | زهره مشکاتی |
| نویسنده | خلیل الله ملکی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | مطالعات ناتوانی |
| شماره پیاپی | سال 10 شماره 1 |
| سال | 1399شمسی |
| ماه | اسفند |
| شماره صفحه (از) | 158 |
| شماره صفحه (تا) | 162 |
| زبان | فارسی |
| متن |
زمینه و هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر یک دوره تمرینات ریتمیک-موسیقایی بر تیوری ذهن کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم انجام گرفت. روش بررسی تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. بدین منظور از بین هشتاد کودک مبتلا به اختلال اوتیسم مرکز اوتیسم و دبستان ویژه کودکان اوتیسم شهر اصفهان که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، بیست نفر با استفاده از مقیاس گارز-2، به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس به‌شکل تصادفی و به‌طور مساوی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله برای آزمودنی‌ها آزمون تیوری ذهن استرنمن و همکاران (1999) اجرا شد. آزمودنی‌های گروه تجربی به‌مدت 24 جلسه، هفته ای سه جلسه 60 دقیقه‌ای به تمرینات ریتمیک-موسیقایی پرداختند. به‌منظور تجزیه و‌تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و سطح معناداری 0٫05 استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد که میزان نمره تیوری ذهن کودکان اوتیسم در گروه تجربی درمقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش پیدا کرده است (0٫002=p). نتیجه گیری موسیقی به‌عنوان پدیده‌ای چند وجهی ازطریق فعال سازی نورون‌های آیینه‌ای و ایجاد بار عاطفی توانسته است باعث بهبود تیوری ذهن کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم شود. در حرکات ریتمیک، حرکت به‌عنوان ابزار روان درمانی برای تقویت ادراک عاطفی، شناختی، اجتماعی و فیزیکی کودک استفاده شده است؛ لذا این مداخلات می‌تواند مدنظر خانواده‌ها، سازمان بهزیستی، مدارس استثنایی و مراکز توانبخشی قرار گیرد. کلید واژگان: تئوری ذهن، تمرینات ریتمیک، موسیقی، اوتیسم |
| تاریخ ثبت در بانک | 5 اردیبهشت 1400 |