کد sr-44929  
عنوان اول مقایسه ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با بهنجار در شهر اهواز  
نویسنده نیلوفر میکائیلی  
نویسنده سیف اله آقاجانی  
نویسنده نوشین فایضی  
نویسنده مریم رحمتی  
نویسنده جمال سوره  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه طب توانبخشی  
شماره پیاپی سال 9 شماره 1  
سال 1399شمسی  
ماه بهار  
شماره صفحه (از) 242  
شماره صفحه (تا) 251  
زبان فارسی  
متن مقدمه و اهداف
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با مادران کودکان بهنجار در شهر اهواز بود.

مواد و روش ها
پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای (علی پس از وقوع) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان بهنجار و تمامی مادران دارای کودکان اتیسم مراجعه کننده به مراکز سازمان دهی، درمان و توان بخشی اختلالات اتیستیک در شهر اهواز در سال 1397-1396 تشکیل دادند. نمونه ی این پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس با دو گروه 60 مادر کودکان اتیسم و 60 مادر کودکان عادی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه ی دلسوزی به خود (SCS)، پرسش نامه ی سبک های شوخ طبعی (HSQ) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) بود. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد.

یافته ها
یافته ها نشان داد که بین دلسوزی نسبت به خود و ناگویی عاطفی مادران کودکان دارای فرزند اتیسم و مادران کودکان بهنجار تفاوت معنی داری وجود دارد، ولی در مورد شوخ طبعی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه گیری
یافته های تحقیق حاضر می تواند برای انجام مداخلات روانشناختی به مادران کودکان اتیسم دستاورد مهمی به شمار رود.

کلید واژگان: دلسوزی نسبت به خود، شوخ طبعی، ناگویی هیجانی، کودکان اتیسم  
تاریخ ثبت در بانک 3 اردیبهشت 1400