| کد | sr-44872 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی اورم بر خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی کودکان نابینا |
| نویسنده | زهرا دوزنده |
| نویسنده | نرگس صادقی |
| نویسنده | مینا محمدی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | مجله بالینی پرستاری و مامایی |
| شماره پیاپی | سال 9 شماره 2 |
| سال | 1399شمسی |
| ماه | تابستان |
| شماره صفحه (از) | 678 |
| شماره صفحه (تا) | 688 |
| زبان | فارسی |
| متن |
زمینه و هدف نابینایی از جمله معلولیت هایی است که پیامدهای منفی روانی، عاطفی و اجتماعی زیادی را به همراه دارد. آموزش خودمراقبتی در نابینایان می تواند در بهبود وضعیت روانی و اجتماعی کودکان مثمر ثمر باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی اورم بر خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی کودکان نابینا انجام شد. روش بررسی مطالعه ی مداخله ای تک گروهی با طرح قبل و بعد که بر روی 28 نفر از کودکان نابینا در مدرسه نابینایان سامانی شهر اصفهان در سال 1397 انجام شد. برنامه آموزشی خودمراقبتی بر اساس الگوی اورم در قالب 6 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی، در قالب 4 گروه 7 نفره به روش سخنرانی و پرسش و پاسخ ارایه شد سپس سنجش خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی این کودکان به ترتیب با استفاده از پرسشنامه های پیرز- هریس و آشر قبل و بلافاصله بعد از مداخله ارزیابی و ثبت شد. در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون ویلکاکسون و رگرسیون خطی ساده انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد که هیچ کدام از ابعاد خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی کودکان بعد از آموزش خودمراقبتی اورم نسبت به قبل از آن تغییر معناداری نداشته است (0/05< P). همچنین در بررسی همبستگی بین عواملی نظیر سن، جنس کودک و یا اطلاعات پایه والدین ارتباط معناداری با میزان تغییرات خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی در کودکان یافت نشد (0/05< P). نتیجه گیری نتایج نشان داد آموزش خود مراقبتی اورم تاثیری بر خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی در کودکان نابینا تاثیری نداشته است. کلید واژگان: نابینایی، خودمراقبتی اورم، خودپنداره بدنی، انزوای اجتماعی |
| تاریخ ثبت در بانک | 3 اردیبهشت 1400 |