کد sr-44826  
عنوان اول تاثیر مکمل یاری ویتامین D و / یا برنامه تمرین در آب بر سطح سرمی سایتوکین های التهابی از جمله IL-1β و IL-1RA و رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم  
نویسنده سلیمان انصاری کلاچاهی  
نویسنده فهیمه ادیب صابر  
نویسنده علیرضا علمیه  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه مطالعات علوم پزشکی  
شماره پیاپی سال 31 شماره 9  
سال 1399شمسی  
ماه آذر  
شماره صفحه (از) 690  
شماره صفحه (تا) 699  
زبان فارسی  
متن زمینه و هدف
ناهنجاری های سیستم ایمنی از جمله التهاب ، افزایش خود ایمنی و بیان تکراری واسطه های محلول از جمله سایتوکین ها در بیماران مبتلا به اوتیسم مشاهده شده است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر مکمل یاری ویتامین D و / یا برنامه تمرین در آب بر سطح سرمی سایتوکین های التهابی از جمله IL-1β و IL-1RA و رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود .

مواد و روش ها
چهل کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (14-14 ساله) به کار گرفته شدند و به گروه های تمرین در آب (10 نفر) ، مکمل یاری ویتامین D (10 نفر) ، مکمل یاری + تمرین در آب (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه تمرین در آب به مدت 10 هفته / 2 جلسه در هفته / 60 دقیقه فعالیت های مبتنی بر آب را انجام دادند ، در حالی که شرکت کنندگان در گروه مکمل یاری به صورت خوراکی 50،000 IU ویتامین D3 در روز دریافت کردند و گروه ترکیبی هم ورزش و هم مکمل یاری را دریافت کردند ، و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ما سطح سرمی IL-1β و IL-1RA شرکت کنندگان و نمرات رفتارهای کلیشه ای را در ابتدا و انتهای 10 هفته ارزیابی کردیم.

یافته ها
نتایج نشان داد که هر سه رویکرد مداخله ای باعث بهبود علایم رفتاری و سطح سرمی IL-1β می شوند. جالب اینکه ، تنها مداخله ترکیبی می تواند IL-1RA را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.

نتیجه گیری
نتیجه می گیریم که هر دو ورزش مبتنی بر آب و مکمل یاری ویتامین D می توانند منجر به بهبود معنی داری در سطح سایتوکین سرمی و مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اوتیسم شوند.

کلید واژگان: اوتیسم، IL-1β، IL-1RA، تمرین در آب، مکمل یاری ویتامین D  
تاریخ ثبت در بانک 3 اردیبهشت 1400