| کد | sr-44782 |
|---|---|
| عنوان اول | اثربخشی واقعیت درمانی بر نشخوار فکری، میزان نگرانی و تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم |
| نویسنده | مریم ابراهیمی |
| نویسنده | صدیقه ابراهیمی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | پرستاری کودکان |
| شماره پیاپی | سال 7 شماره 2 |
| سال | 1399شمسی |
| ماه | زمستان |
| شماره صفحه (از) | 11 |
| شماره صفحه (تا) | 20 |
| زبان | فارسی |
| متن |
مقدمه از آنجایی که مادران کودکان اوتیسم در معرض استرس های مختلفی قرار دارند تلاش جهت اصلاح سبک های مقابله ای و نیز تحریف های شناختی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی برنشخوار فکری، میزان نگرانی و تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش را مادران کودکان اوتیسم مراکز اوتیسم ساری در سال 1397 تشکیل داد. سپس افراد به صورت داوطلبانه به پرسشنامه های نولن هوکسما و مارو (1991)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) براون (2003) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز وگاهر(2005) پاسخ دادند. 30 نفراز مادرانی که بالاترین نمره در پرسشنامه نشخوار فکر ونگرانی و نمره پایین در تحمل پریشانی کسب کردند، به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. واقعیت درمانی روی گروه مداخله در 8 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر کاهش نشخوار فکری و نگرانی مادران کودکان اوتیسم اثربخش است، همچنین موجب افزایش تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم می گردد (0/001 نتیجه گیری باتوجه به اثربخشی این روش پیشنهاد می شود در جهت کاهش نشخوار فکری و نگرانی و افزایش تحمل مادران کودکان اوتیسم استفاده گردد. کلید واژگان: واقعیت درمانی، نشخوار فکری، نگرانی، تحمل پریشانی، اوتیسم، مادر، کودک |
| تاریخ ثبت در بانک | 3 اردیبهشت 1400 |