| کد | sr-44547 |
|---|---|
| عنوان اول | آلیس لاجی هاگمایر و فعالیت‌های کتابخانه‌های او برای ناشنوایان |
| نویسنده | میثم جوان‌بخت |
| نویسنده | سمیه بافقی یزدی |
| نوع | الکترونیک |
| مقاله نشریه | ماهنامه الکترونیکی پیک توانا |
| شماره پیاپی | 5 |
| سال | 1398شمسی |
| شماره صفحه (از) | 8 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
آلیس لاجی هاگمایر سال 1934 در ایالت نبراسکا متولد شد. او نخستین زن ناشنوای کتابدار تمام وقت آمریکایی و حامی فلسفه دسترسی جامعه ناشنوا به خدمات کتابخانه‌ای است. هاگمایر مقطع کارشناسی علوم کتابخانه را در دانشگاه گالودت (1952 – 1957) و مقطع کارشناسی ارشد رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی را در دانشگاه مریلند (1974 – 1976) گذراند. وی از زمان اتمام تحصیل در دانشگاه گالودت –کهن‌ترین موسسه آموزش عالی جهان مخصوص ناشنوایان در واشنگتن د یسی- تا سال 1991 کتابدار کتابخانه عمومی واشنگتن د یسی بود و 15 سال از این 34 سال خدمت را با کتابداری ویژه جامعه ناشنوایان پشت سر گذاشت. هاگمایر تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ناشنوایان نبراسکا در شهر اوماها گذراند. او کمترین بهره‌مندی از امکانات کتابخانه‌ای را در مدرسه داشت، کتابداری وجود نداشت و هیچ‌گونه راهنمایی از سوی معلمان برای استفاده از منابع کتابخانه در دسترسش نبود. هاگمایر و سایر علاقه‌مندان به مطالعه تنها امیدشان به کتابخانه‌های سیار بود و به همان هم راضی بودند. وقتی هاگمایر در سال 1952 وارد دانشگاه گالودت شد یکی از برنامه‌هایش بازدید از کتابخانه عمومی بود، اولین تجربه واقعی آشنایی با گنجینه بزرگی از منابع مطالعاتی و آشنایی با رده‌بندی «ده‌دهی دیویی» در همین بازدیدها رخ داد و سرآغازی شد برای این که کتابخانه جزئی از زندگی او شود. هاگمایر چهار ماه پیش از فارغ‌التحصیلی با مدرک علوم کتابخانه، در کتابخانه عمومی «واشنگتن دیسی» مشغول به کار و در اندک زمانی از بخش هنر به بخش فهرست‌نویسی منتقل شد و سال‌ها ناظر این بخش بود. «لوسیل پاندل» کتابدار دانشگاه گالودت او را به عضویت در انجمن کتابداری آمریکا ترغیب کرد و در سال 1976 عضو افتخاری انجمن کتابداری آمریکا شد. هاگمایر در سال 1974 برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی وارد دانشگاه مریلند شد. این انتخاب به فعالیت‌های حمایتی او برای جامعه ناشنوایان انجامید. زمانی که ناشنوایان نمی‌دانستند کتابخانه چه خدماتی باید به آنها بدهد، هاگمایر با درک ضعف سیستم کتابخانه‌های عمومی در ارائه خدمات به این قشر از جامعه، خدمات و تسهیلات لازم برای دسترسی افراد ناشنوا به کتابخانه را تعریف و اضافه کرد. هاگمایر در دانشگاه مریلند برای افزایش آگاهی مردم از مسائل ناشنوایان و همچنین آشتی ناشنوایان با کتابخانه، بسیار تلاش کرد. او در حالی که تحصیلات آکادمیک خود را دنبال می‌کرد دو کتاب راهنما نوشت: «راهنمای اطلاعاتی ناشنوایان» برای کتابداران کتابخانه‌های عمومی و «پیام کتابخانه‌های عمومی برای تو» برای کاربران ناشنوا. هاگمایر با بهبود روش‌های دسترسی ناشنوایان به خدمات کتابخانه‌ای و تشویق آنها به استفاده بهینه از منابع اطلاعاتی و مطالعاتی به افزایش آگاهی از پیشینه زبان و فرهنگ ناشنوایان در کتابخانه کمک شایان توجهی کرد. او به عنوان کتابدار جامعه ناشنوا، عزم خود را برای افزایش آگاهی عمومی درباره مسائل و مصائب این افراد و همچنین ایجاد انگیزه بیشتر در ناشنوایان برای استفاده از کتابخانه‌ها جزم کرده بود. او دفترچه راهنمای قرمز رنگی را برای تمام شعب کتابخانه عمومی «واشنگتن دیسی» به نگارش در آورد که مرجع اصلی آگاهی از برنامه‌ها و خدمات انگیزشی کتابخانه‌ای برای اعضای ناشنوا و راهنمای مناسبی برای تشویق جامعه ناشنوا به مشارکت در فعالیت‌های کتابخانه بود. همچنین این کتاب برای کتابخانه‌ها مرجع و راهنمای مفیدی به منظور ارائه خدمات به ناشنوایان بود و با استقبال خوبی از سوی کتابداران روبرو شد چرا که تنها ابزار طراحی شده برای ترغیب ناشنوایان به حضور در کتابخانه‌ها بود. هاگمایر، «دوستان کتابخانه‌ها در امور ناشنوایان (فولدا)» را برای ترویج دسترسی و ارتقاء کیفیت منابع ناشنوایان تأسیس کرد و به عنوان رئیس سازمان مشغول به کار شد. در سال 1994، فولدا در انجمن ملی ناشنوایان آمریکا برای تشویق جامعه ناشنوایان به مشارکت در فعالیت‌های حمایتی و همیاری کتابخانه‌ها ثبت شد. هاگمایر و دیگر دوستان همیار کتابخانه‌ها به مدت بیش از 20 سال است که برنامه‌های فرهنگی ویژه ناشنوایان را در کتابخانه‌های عمومی ارائه می‌کنند و این فعالیت‌ها توسط کتابخانه عمومی «واشنگتن دیسی» حمایت می‌شود. هاگمایر برای ارتقا کیفیت خدمات اطلاع‌رسانی به افراد ناشنوا تلاش‌های زیادی کرد وی در سال 1979 و 1991 به عنوان نماینده‌ای از جامعه ناشنوایان در کنفرانس کاخ سفید با موضوع «خدمات کتابداری و اطلاع‌رسانی برای ناشنوایان» شرکت کرد او همچنین دو رویداد سالانه را کلید زد و از سال 1991 که از کتابخانه عمومی واشنگتن دیسی بازنشسته شد به عنوان حامی برای جامعه ناشنوایان به فعالیت خود ادامه دهد. او با هدف ایجاد کتابخانه و ارائه خدمات اطلاع‌رسانی کارآمد، مفید و تولید منابع با کیفیت برای جامعه ناشنوای آمریکا یک شرکت به نام «مجمع کتابخانه‌ها برای امور ناشنوایان» تأسیس کرد و برای دوستان همیار کتابخانه، گروه‌ها و سازمان‌هایی که به جامعه ناشنوایان خدمات می‌دادند صندوق‌های حمایتی راه‌اندازی نمود. به پاس تلاش‌ها و کمک‌های او به جامعه ناشنوا، در سال 1980، (جایزه رئیس جمهور انجمن ملی ناشنوایان) به هاگمایر تعلق گرفت، همچنین در همان سال جایزه آلیس کاسول از طرف دانشگاه گالودت نیز به وی اهدا شد. مأخذ ماهنامه الکترونیکی پیک توانا، شماره 5، ص8. |
| تاریخ ثبت در بانک | 6 اسفند 1399 |