کد sr-4149  
عنوان اول مطالعه - مورد شاهدی میزان شیوع ازدواج فامیلی در والدین کودکان استثنایی و عادی شهر اهواز  
نویسنده پروین شهری  
نویسنده معصومه نمدمالان  
نویسنده آذر رفیعی  
نویسنده محمدحسین حقیقی زاده  
نوع الکترونیک ، کاغذی  
مقاله نشریه مجله علمی پزشکی جندی شاپور  
شماره پیاپی 68  
سال 1389شمسی  
ماه سال  
شماره صفحه (از) 473  
شماره صفحه (تا) 482  
زبان فارسی  
توضیحات چکیده:
زمینه و هدف: مطالعات انجام شده نشان می دهد که ازدواج فامیلی منجر به افزایش شیوع مرگ ومیر نوزادان، ناهنجاری های مادرزادی و عقب ماندگی ذهنی می شود. یکی از مهمترین عوامل معلولیت و بروز بیماری های ژنتیکی در ایران ازدواج فامیلی است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه میزان ازدواج فامیلی در والدین کودکان استثنایی و عادی صورت گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه که از نوع مورد شاهدی و در شهر اهواز انجام شده است، 134 کودک معلول با 134 کودک سالم که از نظر سنی و جنسی با آنها همسان بودند مقایسه شدند. متغیرهای مورد بررسی نسبت فامیلی والدین، سابقه وجود فرد معلول در خانواده، متغیرهای دموگرافیک والدین و سابقه بیماری ها در مادر و کودک بودند. سپس داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، رگرسیون لجستیک و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که میزان ازدواج فامیلی در گروه مورد 79.1 درصد و درگروه شاهد 57.4 درصد بود. در این مطالعه ازدواج فامیلی، سن مادر هنگام زایمان، سابقه تشنج و سیانوز، سابقه بیماری در حاملگی و سابقه وجود معلولیت در بستگان والدین و تفاوت سنی با فرزند قبلی رابطه معنادار با معلولیت داشتند (P<0.05) اما معلولیت با قومیت، نوع زایمان، سابقه زردی نوزادی و تفاوت سنی با فرزند بعدی فاقد رابطه آماری معنادار بود(P>0.05) .
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که ازدواج فامیلی مهمترین عامل معلولیت و بروز بیماری های ژنتیکی در بین نمونه های مورد بررسی بوده است. برخی از اقدامات لازم برای کاهش معلولیت عبارتند از: آگاه سازی جوانان و خانواده ها از مخاطرات ازدواج های فامیلی، تسهیل دسترسی به مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج و غربالگری پیش از تولد.

کلید واژه: ازدواج فامیلی، معلولیت، کودک  
تاریخ ثبت در بانک 24 اردیبهشت 1395  
فایل پیوست
تصویر