| کد | sr-3979 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی سنین تردید، تشخیص، استفاده از سمعک و مداخله در کودکان ناشنوا (سال 1384) |
| نویسنده | حسن عشایری |
| نویسنده | زهرا جعفری |
| نویسنده | سعید اسدملایری |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران) |
| شماره پیاپی | 55 |
| سال | 1386شمسی |
| ماه | تابستان |
| شماره صفحه (از) | 149 |
| شماره صفحه (تا) | 157 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
چکیده: زمینه و هدف: هر چه کم شنوایی کودک در سن پایین تری تشخیص داده شود، فرصت بیش تری برای رشد و توسعه زبان طبیعی در اختیار خواهد بود. تاخیر در تشخیص کم شنوایی، رشد و توسعه زبان و گفتار، مهارت های اجتماعی، پیشرفت تحصیلی، وضعیت روانی و فرصت های شغلی در آینده را به شدت متاثر می کند. مطالعه حاضر، با هدف تعیین متوسط سنین تردید، تشخیص، استفاده از سمعک و مداخله در کودکان ناشنوا و مقایسه این کودکان در دو گروه با و بدون علایم پرخطر، صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه توصیفی ـ تحلیلی حاضر از تیر تا آذر ماه سال 1384 بر روی 86 کودک ناشنوای دو طرفه زیر 6 سال در مرکز توانبخشی شنوایی نیوشا در شهر تهران انجام شد. جمع آوری داده ها، با تکمیل پرسشنامه ای از طریق مصاحبه با والدین و مراجعه به پرونده پزشکی و توانبخشی کودکان صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه، متوسط سن تردید به کم شنوایی، 12.61±8.96 سال، تشخیص کم شنوایی، 15.34±9.32 سال، تجویز و تنظیم سمعک، 20.49±11.10 سال و مداخله، 22.33±11.64 سال بدست آمد، که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین آنها وجود داشت. %47.70 کودکان در گروه پرخطر قرار داشتند و از لحاظ آماری بین آنها و کودکان بدون این علایم در متوسط سنین مورد مطالعه، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در بین بیماری های دوران نوزادی، ابتلا به زردی، بالاترین میزان را داشت (%40.70)، 4 مورد مننژیت و 6 مورد ابتلا به سرخک نیز مشاهده گردید. %41.90 والدین، ازدواج فامیلی درجه اول و %14.0، ازدواج فامیلی درجه دوم داشتند. پس از تردید به کم شنوایی، در اکثر موارد، برای اولین بار به پزشک (%57.0) و سپس به شنوایی سنج (%37.20)، گفتار درمان (%2.30) و دیگر متخصصین (%3.50) مراجعه شده بود. وضعیت اقتصادی خانواده ها، بر متوسط سنین تشخیص، تجویز و تنظیم سمعک و مداخله، تاثیر قابل توجهی داشت. نتیجه گیری: اگرچه نسبت به مطالعه قبلی انجام شده در ایران (2002)، بهبود قابل توجهی در متوسط سنین تردید، تشخیص، تقویت و مداخله کم شنوایی به چشم می خورد، اما هنوز بین این مقادیر و سنین توصیه شده از سوی کمیته مشترک شنوایی کودکان (JCIH, 2000)، تفاوت قابل توجهی وجود دارد. کلید واژه: تردید، تشخیص، تقویت، مداخله، عوامل پرخطر |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 اردیبهشت 1395 |
| فایل پیوست |
 |