| کد | sr-3948 |
|---|---|
| عنوان اول | ارتباط بین کودکان ناشنوا و مادران شنوای آنها نقش زبان، اشاره و صداسازی ها |
| نویسنده | فرانک سخدری |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | شنوایی شناسی |
| شماره پیاپی | دوره 12، شماره 20-21 |
| سال | 1382شمسی |
| ماه | بهار و تابستان |
| شماره صفحه (از) | 39 |
| شماره صفحه (تا) | 45 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
چکیده: در پژوهش طولی حاضر، 20 کودک ناشنوا و 20 کودک شنوا در مقاطع سنی 22 ماهگی و 2 سالگی در طول بازی آزاد با مادرانشان مورد مشاهده قرار گرفتند. کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان شنوا دارای تاخیر شدیدی در زبان بودند. بطوری که ناشنوایان 3 ساله کمتر از کودکان شنوای 22 ماهه از زبان (گفتار یا اشاره) استفاده می کردند. مهمترین کانال ارتباطی کودکان ناشنوا صداسازی غیر زبانی بود و استفاده از اشاره از سن 22 ماهگی به سمت 3 سالگی افزایش می یافت. با وجود اینکه مادران کودکان ناشنوا نسبت به مادران کودکان شنوا از ارتباط بینایی بیشتری استفاده می کردند اما بیشترین ارتباط آنها از طریق گفتار بود، علاوه بر این کودکان ناشنوا توجه زیادی از طریق بینایی برای دریافت ارتباط مادرانشان نشان نمی دادند، بنابراین کودکان ناشنوا نسبت به افراد شنوا ارتباط بسیار کمتری داشتند. نتایج این تحقیق بیانگر این است که کوشش های مداخله ای باید بر افزایش کمیت داده های زبانی دریافت شده توسط کودک متمرکز شود. |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 اردیبهشت 1395 |