| کد | sr-25486 |
|---|---|
| عنوان اول | رابطه بین نظریه ذهن و همدلی در دانش آموزان با آسیب شنوایی و بهنجار |
| نویسنده | علی رضایی میرحصاری |
| نویسنده | سعید حسن زاده |
| نویسنده | باقر غباری بناب |
| نویسنده | عباس شیخ محمدی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | Auditory and Vestibular Research |
| شماره پیاپی | سال 23 شماره 5 (2014) |
| شماره صفحه (از) | 44 |
| شماره صفحه (تا) | 51 |
| زبان | انگلیسی |
| متن |
زمینه و هدف همدلی، ظرفیت بنیادین انسان ها در برقراری ارتباط است که برای زندگی اجتماعی روزمره مهم است. با توجه به تاثیر نظریه ذهن بر همدلی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سازه شناختی نظریه ذهن در پیش بینی همدلی صورت گرفت. روش بررسی در این مطالعه، که به روش تحلیلی مقایسه ای انجام شد، 40 دانش آموز با آسیب شنوایی عمیق و 40 دانش آموز بهنجار در محدوده سنی 14-8 سال انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها از طریق انجام آزمون روی دانش آموزان و ابزار آن تکالیف باور کاذب و پرسش نامه همدلی بهر بود که پرسش نامه توسط والدین تکمیل شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته ها یافته های این پژوهش نشان داد که بین نمره کلی تکالیف باور کاذب و نمره همدلی دانش آموزان دچار آسیب شنوایی و بهنجار تفاوت معنی داری وجود دارد(p=0/001). رابطه معنی داری بین نظریه ذهن و همدلی در دو گروه وجود داشت(p=0/01). همچنین نظریه ذهن قادر به پیش بینی همدلی بود(p=0/001). نتیجه گیری براساس نتایج به دست آمده، عملکرد دانش آموزان با آسیب شنوایی در تکالیف نظریه ذهن و نیز نمرات همدلی به میزان قابل توجهی پایین تر از نمره دانش آموزان بهنجار بود. بنابراین، لازم است در آموزش مهارت هایی از قبیل مهارت های اجتماعی به دانش آموزان با مشکلات شنوایی این مسئله را در نظر گرفت و مواد آموزشی را متناسب با درک شناختی آنان تنظیم کرد. کلید واژگان: همدلی، نظریه ذهن، آسیب شنوایی |
| تاریخ ثبت در بانک | 28 دی 1398 |