| کد | sr-25345 |
|---|---|
| عنوان اول | تاثیر برنامه پویانمایی اجتماعی بر بهبود تعامل والد-کودک در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم |
| نویسنده | فرشته یاقوتی |
| نویسنده | سعید حسن زاده |
| نویسنده | سوگند قاسم زاده |
| نویسنده | مسعود غلامعلی لواسانی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | فصلنامه سلامت روان کودک |
| شماره پیاپی | 17 |
| سال | 1397شمسی |
| ماه | زمستان |
| شماره صفحه (از) | 194 |
| شماره صفحه (تا) | 205 |
| زبان | فارسی |
| متن |
زمینه و هدف والدین کودکان مبتلا به اوتیسم به طور معمول سطوح بالایی از اضطراب و افسردگی را تجربه می کنند و تعامل والد- کودک در آنها رو به وخامت است. پژوهش حاضر با هدف طراحی و ساخت برنامه پویانمایی اجتماعی برای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم و بررسی تاثیر آن بر ارتقای تعامل والدین با این کودکان انجام شد. روش روش پژوهش شبه آزمایشی و در چهارچوب طرح های پیش آزمون- پس آزمون بود. نمونه مورد مطالعه شامل 16 پسر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی 5 تا 10 ساله شهر تهران در سال 1396 بودند که به صورت در دسترس انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. سپس کودکان گروه آزمایش در 30 جلسه یک ساعته، برنامه پویانمایی اجتماعی را دریافت کردند. والدین در هر دو گروه، قبل و پس از مداخله به مقیاس والد- کودک پیانتا (1994) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد بین دو گروه در تمام خرده مقیاس های آزمون (تعارض، نزدیکی، و وابستگی) تفاوت معنی دار وجود دارد (0/001 > p). این یافته ها نشان دهنده افزایش میانگین خرده مقیاس های تعامل والد- کودک در گرو ه آزمایشی، پس از مداخله است. نتیجه گیری به طور کلی نتایج نشان داد برنامه پویانمایی اجتماعی باعث بهبود و ارتقای تعامل والد- کودک شده و می تواند با لذت بخش کردن فرایند آموزش و یادگیری، امکان استفاده از مهارت های آموخته شده را در زندگی واقعی فراهم آورد. کلید واژگان: اختلال طیف اوتیسم، برنامه پویانمایی اجتماعی، تعامل والد- کودک |
| تاریخ ثبت در بانک | 23 دی 1398 |