کد | sr-25312 |
---|---|
عنوان اول | تاثیر آموزش مهارت های دوست یابی در افزایش رفتارهای اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم |
نویسنده | الهه استوی |
نویسنده | عباسعلی حسین خانزاده |
نویسنده | مهناز خسروجاوید |
نویسنده | سید ولی الله موسوی |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | مجله مطالعات ناتوانی |
شماره پیاپی | 11 |
سال | 1394شمسی |
ماه | سال |
شماره صفحه (از) | 298 |
شماره صفحه (تا) | 306 |
زبان | فارسی |
متن |
هدف در میان گروه های مختلف کودکان با نیازهای ویژه، کودکان مبتلا به اختلال های طیف اوتیسم، در مهارت های اجتماعی و به ویژه در مهارت های دوست یابی مشکلات فراوانی دارند. پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت های دوست یابی در افزایش رفتارهای اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر از نوع آزمایشی است و از طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش عبارت از تمامی کودکان مبتلا به اوتیسم سنین 5 تا 7 سال شهر کرج در سال تحصیلی 93-92 بود. نمونه مورد مطالعه نیز 22 نفر از این کودکان با توجه به شرایط ورود به پژوهش بود که براساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به شیوه تصادفی جایدهی شد. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از مقیاس اوتیسم بهر (آیونگ. بارون-کوهن، ویل رایت و الیسون، 2008) و پرسشنامه سنجش رفتار اجتماعی (فرم معلم) (آشر و کاسدی، 1992) استفاده شد. در این مطالعه به گروه آزمایش طی 10 جلسه به مدت 5 هفته مهارت های دوست یابی آموزش داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss با استفاده از میانگین و انحراف معیار و از روش استنباطی تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد که آموزش مهارت های دوست یابی موجب کاهش رفتار خجالت/ کناره گیری کودکان مبتلا به اوتیسم شده است (0٫001>p) اما در تعاون اجتماعی (0٫11>p)، پرخاشگری (0٫07>p) و مزاحمت اجتماعی (0٫12>p) آنان تاثیری نداشته است. نتیجه گیری نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که آموزش مهارت های دوست یابی باعث کاهش گوشه گیری کودکان مبتلا به اوتیسم می شود، بنابراین می تواند در طراحی برنامه های مداخله توسط متخصصین و مربیان مورد استفاده قرار بگیرد. کلید واژگان: اوتیسم، مهارت دوست یابی، رفتار اجتماعی |
تاریخ ثبت در بانک | 23 دی 1398 |