| کد | sr-25275 |
|---|---|
| عنوان اول | کاربرد روش تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر برای درمان اختلال پرخاشگری یک دانش آموز کم شنوا: یک مطالعه موردی |
| نویسنده | فاطمه نیک خو |
| نویسنده | گیتا موللی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | دو فصلنامه پژوهش های شنوایی، گفتار و زبان |
| شماره پیاپی | 2 |
| سال | 1393شمسی |
| ماه | سال |
| شماره صفحه (از) | 55 |
| شماره صفحه (تا) | 59 |
| زبان | فارسی |
| متن |
مقدمه پرخاشگری به عنوان رفتاری قابل مشاهده که با هدف آسیب رساندن انجام می شود در نظر گرفته شده است. یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان کم شنوا، پرخاشگری است که به علت نقص در مهارت های شناختی، اجتماعی، ارتباطی و عاطفی ایجاد می شود. هدف از این تحقیق «درمان اختلال پرخاشگری در دانش آموزان کم شنوا با استفاده از روش تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر» است. روش کار این مطالعه بر روی آزمودنی پسر یازده ساله با نشانه های سندرم واردنبرگ که بر اساس مشاهده مستقیم، مصاحبه بالینی، تحلیل نظام مند رفتار، پرخاشگر تشخیص داده شده بود؛ به صورت طرح پژوهشی تک آزمودنی صورت گرفته و با استفاده از روش تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر، درمان شده است. یافته ها پس از ده جلسه درمانی، فراوانی رفتارهای پرخاشگرانه در آزمودنی کاهش یافت. همچنین پس از مصاحبه با معلم و کادر آموزشی، مشخص شد کنترل دانش آموز در محیط کلاس و حیاط مدرسه بهتر شده و تعامل وی با سایر دانش آموزان بهبود یافته است. همچنین گزارش های مادر حاکی از بهبود روابط کودک با سایر اعضاء خانواده به خصوص خواهر بود. نتیجه گیری مطالعه حاضر بیانگر تاثیر روش تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر با تاکید بر رویکرد رفتارگرایی در درمان پرخاشگری است. با توجه به این که یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان کم شنوا، پرخاشگری است؛ بنابراین لزوم ارزیابی و استفاده از رویکردهای مناسب درمانی ضروری است. کلید واژگان: ناشنوایی، پرخاشگری، تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 دی 1398 |