کد sr-25208  
عنوان اول عملکرد بهتر سیستم حسی- پیکری در کنترل پوسچر ورزشکاران نابینا نسبت به غیرورزشکاران  
نویسنده فریبا محمدی  
نویسنده مهدی بیاتی  
نویسنده حامد عباسی  
نویسنده ناهید علافا  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه طب توانبخشی  
شماره پیاپی سال 8، شماره 3  
سال 1398شمسی  
ماه پاییز  
شماره صفحه (از) 179  
شماره صفحه (تا) 187  
زبان فارسی  
متن مقدمه و اهداف
سیستم حسی-پیکری یکی از مهم ترین منابع حسی درگیر در کنترل پوسچر می باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد سیستم حسی-پیکری در کنترل پوسچر نابینایان ورزشکار و غیرورزشکاران نابینا و بینا بود.

مواد و روش ها
30 مرد به طور هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه ورزشکاران نابینای کلاس B1 گلبال (10 نفر)، افراد نابینای مطلق غیرورزشکار (10 نفر) و افراد بینای غیرورزشکار (10 نفر) قرار گرفتند. در شرایط آزمایشگاهی اطلاعات حس پیکری در کنترل پوسچر غالب گردید، سپس عملکرد سیستم کنترل پوسچر آزمودنی ها بر اساس میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی، قدامی-خلفی و به صورت کلی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس ارزیابی شد. مقایسه متغیرها در بین گروه ها با آزمون کروسکال والیس و یومن-ویتنی در سطح معناداری 05/0> Pو با نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت.

یافته ها
نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد وقتی اطلاعات بینایی حذف و سر در وضعیت هایپراکستنشن است، میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی (006/0=PML) و به صورت کلی (041/0=PTotal) بین سه گروه نابینای ورزشکار، نابینای غیرورزشکار و بینای غیرورزشکار تفاوت معناداری دارد. بر اساس نتایج آزمون یومن ویتنی، میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی و به صورت کلی در گروه نابینای ورزشکار به طور معناداری کمتر از دو گروه غیرورزشکار نابینا (011/0=PMLو 049/0=PTotal) و غیرورزشکار بینا (003/0=PMLو 025/0=PTotal) بود.

نتیجه گیری
در شرایطی که اطلاعات حس پیکری غالب است، کنترل پوسچر ورزشکاران گلبال بهتر از نابینایان غیرورزشکار و حتی افراد بینای غیرورزشکار بود، به نظر می رسد فعالیت های ورزشی و یا ماهیت رشته ورزشی گلبال در تقویت حس پیکری و بهبود کنترل پوسچر نقش موثری دارد.

کلیدواژگان: گلبال، نابینای مطلق، کنترل پوسچر، بینایی، سیستم وستیبولار  
تاریخ ثبت در بانک 20 دی 1398