| کد | sr-25129 |
|---|---|
| عنوان اول | رسانه‌های جمعی و حقوق کودکان دارای معلولیت، با نگاهی به 2 کنوانسیون جهانی |
| نویسنده | نگین حسینی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | ماهنامه مدیریت ارتباطات |
| شماره پیاپی | 41 |
| سال | 1392شمسی |
| ماه | مهر |
| زبان | فارسی |
| متن |
دانستن پیمان‌نامه‌ها و کنوانسیون‌های جهانی برای کسانی که در رسانه‌های جمعی کار می‌کنند از چند جهت اهمیت دارد: نخستین ضرورت آن است که این قواعد بین‌المللی، اهمیت موضوعات مورد بحث را به مخاطبان نشان می‌دهد. ضرورت دوم به این برمی‌گردد که وقتی آحاد مردم یک جامعه حقی و سهمی از رسانه‌های جمعی دارند، دست اندرکاران این رسانه‌ها باید با درک شرایط و ضرورت‌ها به حقوق طبقات مختلف بپردازند و در محتوایی که تولید می‌کنند این حقوق را برآورده سازند یا به تأمین آنها کمک کنند. موضوع «معلولیت» وقتی در کنار موضوع «کودک» قرار می‌گیرد، حساسیتی چندوجهی پیدا می‌کند. افراد دارای معلولیت و کودکان از قشرهای آسیب‌پذیر هر جامعه به حساب می‌آیند و مسلماً درهم تنیده شدن این دو، گروهی را ایجاد می‌کند که شاید بتوان مدعی شد آسیب‌پذیرترین قشر جامعه هستند: کودکان دارای معلولیت. بنابراین کسانی که در رسانه‌های جمعی کار می‌کنند، وظیفه انسانی و حرفه‌ای دارند که با حقوق مصوب کودکان و افراد دارای معلولیت آشنا شوند تا اگر نمی‌توانند به طور مستقیم در تأمین این حقوق مشارکتی داشته باشند، دست کم دولت، انجمن‌های معلولیت، انجمن‌های کودکان و افراد فعال در این زمینه‌ها را یاری دهند تا حقوق کودکان دارای معلولیت شناسایی، تبلیغ و تأمین شود. |
| تاریخ ثبت در بانک | 17 دی 1398 |